رویارویی اصولی با حسرتها
خراسان/ نویسنده پرفروشترین کتابهای نیویورکتایمز از راههای تبدیل حسرتهای گذشته به موفقیت در آینده میگوید
«کاش روزهای آخر با او مهربانتر میبودم.» این جمله را همه ما از فردی که در سوگ عزیزی نشسته است، شنیدهایم یا مثلا وقتی در تنگنای مالی قرار گرفتهایم، میگوییم: «کاش پول بیشتری پس انداز میکردم»، «کاش درآمدم بیشتر از این رقمها بود» و ... . اما آیا واقعا حسرتهای ما به غیر از این که ما را اندوهگین کند، به هیچ دردی میخورد؟ به گزارش «فرارو»، «دنیل. اچ. پینک»، که پنج کتابش در فهرست پرفروشهای نیویورکتایمز قرار دارد و در کتاب اخیرش «قدرت حسرت: چگونه به عقب نگاه کردن ما را جلو میبرد؟» به سراغ حسرتها رفته است.
دسته بندی حسرت ها در 4 دسته
پینک متوجه شده است که میتوان همه حسرتها را در چهار دسته طبقه بندی کرد.
1 حسرتهای بنیادین:مثل ای کاش بیشتر درس میخواندم، ای کاش بیشتر کار میکردم، ای کاش بیشتر به سلامتیام اهمیت میدادم و ... . در واقع این دسته از حسرتها مربوط به اموری هستند که انجام دادن یا ندادن آن ها باعث از بین رفتن ثبات و بستر محکم و امن زندگی ما در بلندمدت شده است.
2 حسرت جسارت: مثل ای کاش به او میگفتم که دوستش دارم، ای کاش کسب و کار خودم را راه میانداختم، ای کاش جواب آن مرد زورگو را میدادم... .
3 حسرت اخلاقی:مثل ای کاش کار درست را انجام میدادم، ای کاش به دوستم دروغ نمیگفتم، ای کاش با همسرم صادقتر بودم... .
4 حسرت ارتباط:مثل ای کاش قدر پدر و مادرم را میدانستم، ای کاش برای آشتی با دوستم پیش قدم میشدم، ای کاش جلوی نابودی رابطهمان را میگرفتم و ... .
زهر حسرتها را بگیرید
بهطور کلی حسرتهای ما بیشتر از کارهای نکرده ما نشئت میگیرد. این نویسنده مشهور آمریکایی معتقد است وقتی که بفهمیم بیشتر حسرت چه چیزهایی را میخوریم، میتوانیم بفهمیم که چه چیزهایی برای ما بیشترین ارزش را دارند. این نویسنده حوزه علوم رفتاری و روان شناسی دو نکته را برای رویارویی با حسرتها گوشزد میکند. اولین کاری که ما باید برای گرفتن زهر حسرتهای خود انجام دهیم این است که با شفقت و دلسوزی به خودمان با آنها روبه رو شویم و همیشه آنها را به عنوان مسائلی که دیگر در کنترل ما نیستند، بررسی کنیم. دومین توصیه «پینک» این است که این ژست احمقانه «من هیچ افسوس و حسرتی ندارم» را کنار بگذاریم و حسرتهای خود را با دوستان و اطرافیان مان مطرح کنیم. در میان گذاشتن آنها باعث کلامی شدن و روشن شدن هر چه بیشتر حسرتهای ما میشود. «پینک» معتقد است که ما میتوانیم یکی از آزاردهندهترین احساسهای انسانی را به یکی از کاربردیترین و مثبتترین احساسها تبدیل کنیم یا دست کم بیاموزیم که از لابهلای این حسرتهای فرسوده کننده،راهی نو برای فردای بهتر خود هموار کنیم.