نقش خواهر و برادر در تربیت فرزند کوچک‌تر

نی نی سایت/ سلام به همه! امروز می‌خوایم درباره‌ موضوع جالبی صحبت کنیم: نقش خواهر و برادر در تربیت فرزند کوچک‌تر. خانواده اولین و مهم‌ترین جاییه که ما توش بزرگ میشیم و چیزهای مختلف رو یاد می‌گیریم. قطعاً بین اعضای خانواده، خواهر و برادر نقش خیلی مهمی تو تربیت و شکل‌گیری شخصیت بچه کوچکتر دارن. چون اونا اولین دوستا و همبازیای بچه‌ها هستن و خیلی تو رشد اجتماعی، عاطفی و حتی فکریشون تاثیر دارن.  

حالا سوال اینه که کودک از چه سنی میتونه از خواهر و برادر کوچکتر خود نگهداری کنه؟ چطور خواهر و برادرا می‌تونن نقش معلم، دوست و حتی حامی رو برای فرزند کوچک‌تر ایفا کنن. پس اگه تو هم می‌خوای بدونی که خواهر و برادر بزرگتر چه نقشی می‌تونن تو تربیت فرزند کوچک‌تر داشته باشن، این مطلب برای ئوئه.

---

بازار

---

آیا می‌تونیم مسئولیت بچه کوچک خودمون رو به خواهر یا برادر بزرگترش بسپاریم؟
قبل از اینکه بفهمیم نقش خواهر و برادر در تربیت فرزند کوچک‌تر چیه؟ بهتره بدونیم سپردن مسئولیت بچه کوچیک به خواهر یا برادر بزرگترش، یه تصمیم خیلی مهمه که باید با دقت و توجه زیادی گرفته بشه. اول از همه، باید به سن و سال و توانایی‌های خواهر یا برادر بزرگ‌تر نگاه کنیم. بچه‌ای که خیلی کوچیکه، خودش نیاز به مراقبت داره، پس قطعا نمیتونه مسئولیت یه بچه دیگه رو هم قبول کنه. یه نکته دیگه، رابطه بین بچه هاست. اگه خواهر و برادرا همیشه با هم دعوا دارن و به هم حسودی میکنن، نمیشه بچه کوچیک رو بهشون سپرد. چون ممکنه به جای مراقبت، به بچه کوچیک آسیب بزنن. کاش اینو بدونیم که چگونه بین فرزندان رابطه دوستانه برقرار کنیم؟

یه چیز مهم دیگه در سپردن مسئولیت بچه کوچک خودمون به خواهر یا برادر بزرگترش، میزان مسئولیت پذیری بچه بزرگتره. اگه بچه بزرگتر، حتی تو کارهای کوچیک خودش هم مسئولیت‌پذیر نیست، نمیشه انتظار داشت که از یه بچه دیگه مراقبت کنه. با اینکه این کار می‌تونه به بچه بزرگ‌تر حس مسئولیت و اعتماد به نفس بده و همچنین رابطه‌شون رو با همدیگه قوی‌تر کنه، اما مهمه که این مسئولیت‌ها متناسب با سن و توانایی‌های بچه‌ها باشه. در ضمن همیشه نظارت والدین هم وجود داشته باشه تا مطمئن بشیم همه چیز تحت کنترل هست.
نقش خواهر و برادر در تربیت فرزند کوچک‌تر چیه؟
نقش خواهر و برادر در تربیت فرزند کوچک‌تر بسیار حیاتی و تأثیرگذاره. خواهر و برادرای بزرگتر، مثل یه دوست و رفیق، یه الگو و حتی یه معلم برای بچه کوچکتر هستن. اونا خیلی چیزا رو ناخودآگاه به بچه کوچیکترمون یاد میدن؛ از نحوه حرف زدن و بازی کردن بگیر تا مهارت‌های اجتماعی و حل مسئله. بچه کوچیکتر، از خواهر و برادرش تقلید می‌کنه و خیلی چیزا رو ازشون یاد می‌گیره. خواهرا و برادرای بزرگ‌تر می‌تونن به عنوان الگوهای رفتاری عمل کرده و عادت‌های مثبت مانند نحوه‌ی غذا خوردن یا ارتباط با دیگران را به فرزندان کوچک‌ترمون منتقل کنن.
یه جورایی میشه گفت نقش برادران و خواهران در زندگی کودکان مثل یه جور "مربی" غیر رسمی برای بچه کوچکتر هستش. اونا بهش کمک می‌کنن تا دنیای اطرافشو بهتر بشناسه، با بقیه ارتباط بگیره و یاد بگیره چطور مشکلاتشو حل کنه. البته، این وسط ممکنه یکم حسودی و رقابت هم باشه. بچه بزرگتر ممکنه حس کنه توجه پدر و مادر کمتر شده و بچه کوچکتر هم ممکنه بخواد همیشه کارای اونو تقلید کنه. اما اگه پدر و مادر حواسشون باشه و به هر دوتاشون به یه اندازه توجه کنن، این مشکلات کمتر میشه و خواهر و برادر می‌تونن بهترین دوست و یاور هم باشن.

تقویت نقش خواهر و برادر در تربیت فرزند کوچک‌تر

بچه‌ها تو خونواده، اول از همه از پدر و مادرشون یاد می‌گیرن، ولی نباید از نقش خواهر و برادر در تربیت فرزند کوچک‌تر غافل شد. یعنی خواهر و برادر بزرگتر هم خیلی رو تربیت فرزند کوچک‌تر تاثیر دارن.  خواهر و برادر  اولین دوست و  رفیق  بچه‌ان.  باهم بازی می‌کنن،  باهم  دعوا می‌کنن،  ولی  تهش  همیشه  هوای  همدیگه رو دارن.  همین  بازی‌ها و  تعاملات  باعث میشه  که  بچه  خیلی  چیزا رو  یاد بگیره؛  از  نحوه  صحبت کردن  و  ارتباط  برقرار کردن  گرفته  تا  حل  مشکلات  و  کنار  اومدن  با  همدیگه. بچه  کوچکتر،  همیشه  به  خواهر  و  برادر  بزرگترش  نگاه  می‌کنه  و  ازش  یاد  می‌گیره.  حتی  اگه  خودش  هم  نخواد،  خیلی  از  رفتارها  و  عادت‌هاشون  رو  کپی  می‌کنه.  بچه  بزرگتر  هم  که  این  موضوع  رو  می‌بینه،  سعی  می‌کنه  رفتار  درست‌تری  داشته  باشه  تا  الگوی  خوبی  برای  بچه  کوچکتر  باشه.

البته  بعضی  وقت‌ها  بین  خواهر  و  برادرا  رقابت  و  حسادت  هم  پیش  میاد.  بچه  کوچکتر  می‌خواد  همیشه  مثل  بچه  بزرگتر  باشه  و  بچه  بزرگتر  هم  ممکنه  حس  کنه  که  توجه  پدر  و  مادر  کمتر  بهش  میرسه.  ولی  اگه  پدر  و  مادر  حواسشون  باشه  و  به  هر  دوتاشون  به  یه  اندازه  توجه  کنن،  این  مشکلات  کمتر  میشه  و  بچه  ها  یاد  می‌گیرن  که  چطور  با  هم  کنار  بیان  و  به  هم  احترام  بذارن.

سخن پایانی
نقش خواهر و برادر در تربیت فرزند کوچک‌تر واقعاً جالبه. این دو تا به بچه‌های کوچیک‌تر کمک می‌کنن تا مهارت‌های اجتماعی و عاطفی رو یاد بگیرن. وقتی خواهر یا برادر بزرگ‌تر، مسئولیت‌هایی مثل بازی کردن یا مراقبت از بچه کوچک‌تر رو به عهده می‌گیره، این کار باعث می‌شه که حس مسئولیت و اعتماد به نفس در اون‌ها تقویت بشه. همچنین، در زمان‌هایی که دعوا یا اختلافی پیش میاد، این فرصت خوبی برای یادگیری مهارت‌های حل مسئله و همدلی فراهم می‌شه.

به پیج اینستاگرامی «آخرین خبر» بپیوندید
instagram.com/akharinkhabar