مزایای مغفول بغلکردن فرزند

خراسان/ به بهانه روز جهانی «در آغوش گرفتن فرزند» از اهمیت آن به عنوان یکی از بهترین و سادهترین راهها برای ابراز محبت بهعنوان والد گفتیم
یکی از بهترین و سادهترین راهها برای ابراز محبت به عنوان والد، در آغوش گرفتن فرزند است. این رفتار، نمادی از عشق، امنیت و حمایت است؛ تجربهای مشترک برای بیشتر والدین که نهتنها آرامش میآورد بلکه نقش مهمی در رشد روانی و عاطفی کودک ایفا میکند. امروز یعنی با ۲۱ جولای روز جهانی بغلکردن فرزندان است. به همین بهانه و در ادامه از مزایای کمتر گفته شده آن گفتیم.
یکی از بنیادیترین شکلهای ارتباط
در آغوش گرفتن، خستگیها و سختیهای تربیت کودک را سبکتر میکند. بیداریهای شبانه، قضاوتهای بیرونی، لحظات فرساینده، همگی در برابر لحظهای بغل کردن فرزند، رنگ میبازند. کودکان هم با بزرگ شدن، این رفتار را میآموزند و در آغوش گرفتن والدین، به چرخهای شیرین از عشق و صمیمیت تبدیل میشود. از نظر روانشناسی، آغوش یکی از بنیادیترین و ابتداییترین شکلهای ارتباط انسانی است. نوزاد از لحظه تولد با تماس فیزیکی احساس امنیت میکند. تماس محبتآمیز منجر به ترشح هورمون اکسیتوسین(معروف به هورمون عشق ) در مغز میشود. این هورمون باعث کاهش استرس، افزایش اعتماد، تقویت دلبستگی ایمن و ارتقای سلامت روانی و جسمی کودک میشود. مطالعات علمی نشان دادهاند که کودکانی که بهطور منظم در آغوش گرفته میشوند، سطوح پایینتری از هورمون کورتیزول(هورمون استرس) را دارند و در آینده مهارتهای اجتماعی بهتری نشان میدهند. آنها در مدیریت هیجان، همدلی، و برقراری روابط سالم موفقترند.
مزایای آغوش والد-فرزندی
۱ افزایش احساس امنیت و دلبستگی ایمن| کودکی که مرتباً در آغوش والدین قرار میگیرد، پیام روشنی دریافت میکند: «من دوستداشتنی و ارزشمندم». این پیام نقش اساسی در شکلگیری شخصیت سالم و سبک دلبستگی ایمن دارد.
۲ تنظیم هیجانات| وقتی کودک دچار ترس، ناراحتی یا هیجان شدید میشود، آغوش میتواند بهترین ابزار برای آرامسازی و یادگیری خودتنظیمی باشد.
۳ تقویت عزتنفس| آغوش، تأییدی بیقید و شرط است. کودک بدون نیاز به عملکرد یا موفقیت خاص، فقط بهخاطر «بودنش» محبت دریافت میکند. این تجربه عزت نفس پایدار ایجاد میکند.
۴ کاهش تنشهای جسمی و روانی| چند ثانیه در آغوش بودن میتواند ضربان قلب را کاهش دهد، تنفس را منظمتر کند و حس آرامش ذهنی و بدنی را به کودک منتقل کند.
۵ کمک به رشد مغز| تصویربرداریهای مغزی نشان دادهاند که تماس فیزیکی منظم در سالهای ابتدایی باعث تقویت ارتباطات عصبی و رشد بهتر قشر پیشپیشانی مغز(ناحیه مرتبط با تصمیمگیری، هیجان و تمرکز) میشود.
چه زمانی و چگونه فرزندمان را در آغوش بگیریم؟
با وجود فواید زیاد، مهم است که آغوش دادن با آگاهی و احترام به نیازهای فرزندانمان انجام شود:
همزمان با احساسات آنها| وقتی آنها احساس غم، ترس، شادی یا ناکامی دارند، آغوش میتواند به تنظیم هیجان کمک کند و حس امنیت بیشتری بدهد.
در نظر گرفتن تفاوتهای فردی| برخی افراد به دلیل ویژگیهای عصبی یا زیستی(مثل کودکان طیف اتیسم یا حساسیتهای حسی) ممکن است لمس را بهخوبی تحمل نکنند. در این موارد، والدین باید با دقت، به تدریج و احترام با آنها تماس برقرار کنند.
توجه به سن| کودکان خردسال نیاز بیشتری به آغوش دارند، اما در نوجوانی که ممکن است تماس مستقیم کمتر شود، لمس شانه، گرفتن دست یا حتی نشستن کنار آنها هم میتواند کارکردی مشابه داشته باشد.
آمیختن با پیامهای کلامی مثبت| آغوشی که با جملاتی مثل «دوستت دارم»، «از تو قدردانم»، یا «همیشه کنارت هستم» همراه باشد، اثر عمیقتری دارد و فرزندمان را از نظر روانی تغذیه میکند.
نویسنده: سمانه تعلیمدهنده | کارشناسارشد مشاوره توانبخشی