چگونه سازگاری خود را با اطرافیانمان بیشتر کنیم؟

خراسان

بروزرسانی 1394/08/16 - 17:53

چگونه سازگاری خود را با اطرافیانمان بیشتر کنیم؟

خراسان/ هر فردي ويژگي هاي اخلاقي خودش را دارد. يکي خيلي سريع و با يک مسئله کم اهميت عصباني مي شود و يکي هم جنبه بالايي دارد. يکي حال و حوصله صحبت و شوخي با ديگران را ندارد و ديگري فقط به دنبال اين مسائل است. يکي حرفش را رک مي زند و يکي با نيش و کنايه مي گويد. بالاخره هر فردي يک سري ويژگي هاي اخلاقي دارد و اگر ما مي خواهيم که شرايط در محل تحصيل، کار و حتي خانه براي مان اعصاب خردکن نشود بايد بتوانيم با اين افرادي که خيلي با هم فرق مي کنند، کنار بياييم. افرادي که ممکن است دقيقا رفتارهايي بر خلاف ميل باطني و سليقه ما داشته باشند و اگر نتوانيم اين تضادها را به درستي و با فراگيري مهارت سازگاري کنترل کنيم براي مان مشکلاتي ايجاد مي شود.

سازگاري نقش حياتي دارد سازگاري يعني کنارآمدن با ديگران و اگر بتوانيم با شرايطي که برايمان به وجود مي آيد و آدم هاي اطراف مان بهتر کنار بياييم روي عملکرد خودمان تاثير گذاشته ايم. اگر فردي چنين توانايي را نداشته باشد و قادر به سازگاري خود با محيط اطرافش نباشد به طور طبيعي دچار استرس و تنش مي شود و حتي در روابط بين فردي خود نيز با مشکل مواجه خواهد شد. نتيجه اين ناسازگاري در حوزه هاي مختلف شغلي، تحصيلي و خانوادگي خود را نشان مي دهد و روي عملکرد فرد تاثير معکوس دارد. به همين دليل سازگاري با محيط بسيار مهم و حياتي است.

سازگاري ناديده گرفتن خود نيست سازگاري با شرايط به معناي انکار خود و ارزش هايي که به آن پايبند هستيم، نيست. سازگاري يعني در عين اين که خود را با محيط و اطرافيان مان وفق مي دهيم هويت خود را نيز حفظ کنيم. در اين تعريف ما خودمان هستيم با باورها و ارزش هايي که به آن پايبند هستيم، اما مهارت کنار آمدن با انسان ها و شرايط را نيز داريم. در واقع سازگاري اين معنا را دارد که ما بتوانيم با انسان ها مدارا کنيم و انعطاف پذير باشيم؛ اما باز هم بايد يادآور شد که اين موضوع به معناي فراموشي و زير سوال بردن هويت خودمان نيست.

ويژگي هاي ناسازگارها را بدانيد افراد ناسازگار به دليل مشکلات شخصيتي که دارند نمي توانند با محيط و اطرافيان به خوبي ارتباط برقرار کنند. افراد پرتوقع، خودخواه يا خودشيفته، افرادي که از ديگران انتظارات زيادي دارند، افرادي که انعطاف ناپذير هستند، افراد سخت گير و بالاخره کساني که خود را بالاتر از ديگران مي بينند جزو افراد ناسازگار تعريف مي شوند. اين گروه از افراد به دليل نداشتن مهارت سازگاري، عملکردهاي ضعيفي در ديگر جنبه هاي زندگي شان دارند؛ بنابراين اگر اين ويژگي ها را در شخصيت تان ديديد به فکر اصلاح خودتان باشيد.براي سازگاري با انسان ها ابتدا بايد بعضي باورهاي غلط مان را تغيير دهيم. اگر اين تصور را داشته باشيم که از ديگران برتر هستيم، ديگران قابل اعتماد نيستند و ... اين باورها در نحوه سازگاري ما با انسان ها تاثير منفي مي گذارد بنابراين تغيير باورها مي تواند يکي از تکنيک هاي کسب مهارت سازگاري باشد، اما کنار آن بايد مهارت هاي ارتباطي خود مانند مهارت حل اختلاف و مديريت استرس را براي سازگاري با افراد افزايش دهيم.

مودب باشيد از کلماتي مانند « بفرماييد» و « متشکرم » در صحبت هايتان بيشتر استفاده کنيد؛ اما زياد از حد هم آن ها را به کار نبريد. مودبانه اما قاطعانه «نه» بگوييد و اگر بار نخست به جواب منفي شما توجه نشد، روي حرف خود تاکيد کنيد براي مثال بگوييد: «مي فهمم اما ...»

سازگاري را ارزش بدانيد انسان، موجودي اجتماعي است و به همين دليل بايد مهارت سازگاري با اطرافيان خود را داشته باشد. مهم ترين اقدام براي داشتن سازگاري ارزش دانستن اين مهارت است. افراد بايد مهارت سازگاري را يک ارزش و خصلت پسنديده بدانند چون در سايه داشتن چنين مهارتي مي توان رشد کرد و نتايج مثبتي را به دست آورد. اگر مهارت سازگاري را با ارزش بدانيم، مي توانيم در يادگيري مهارت هاي ارتباطي و تغيير باورها و ارزش ها موفق عمل کنيم.

خودتان را محدود نکنيد از آن جا که واکنش هاي مردم در مقابل هر يک از رفتارهاي شما متفاوت است، بهتر است همان طور که صلاح مي دانيد عمل کنيد و از واکنش منفي آن ها ناراحت نشويد. براي شروع ارتباط اگر از طرف مقابل تان روي خوش نديديد و احساس کرديد به صحبت و ارتباط با شما تمايلي ندارد بهتر است بدون آن که ناراحت شويد يا واکنش غير منطقي و بي ادبانه اي نشان دهيد از خيرش بگذريد و به حرف ها و يا حرکات آزار دهنده اش اعتنا نکنيد.

بهانه به دست ديگران ندهيد همان طور که گفتيم معمولا افرادي که مشکلات شخصيتي دارند مانند افراد خودشيفته، بدبين و پرخاشگر به سختي مي توانند با ديگران و محيط سازش داشته باشند؛ البته موارد ديگري مانند اختلالات رواني و اعتياد هم مي تواند روي روند سازگاري افراد تاثير بگذارد. ممکن است در اطراف ما افرادي وجود داشته باشند که به دلايل مختلف جزو آدم هاي ناسازگار محسوب شوند. اين افراد ممکن است از افراد نزديک يا اعضاي خانواده مان باشند يا همکار و يک فاميل دور. هرچند نوع روابط انسان ها در هر يک از اين طبقه بندي ها متفاوت است اما بهترين اقدام براي مواجه شدن با افراد ناسازگار قرار دادن يک مرز و حريم بين خود و آن هاست. افراد ناسازگار حساسيت هايي دارند که با تحريک هر يک از آن ها ممکن است مشکلات ناسازگاري فرصت بروز پيدا کند. به همين دليل بهتر است با شناسايي اين نقاط ضعف باعث تحريک آن ها نشويم.

ارتباط چشمي برقرار کنيد اين رفتار در هنگام گفت و گو مي تواند نشانه توجه، علاقه و درگيري باشد. در حين گفت و گو اگر مستقيماً به چشمان فردي که با او حرف مي زنيد نگاه کنيد، مي توانيد صميمي بودن خود را به او انتقال دهيد، اما اگر هنگام گفت و گو با اشخاص به جاي ديگري خيره شويد نامطمئن بودن خود را القا کرده ايد و اگر بيش از اندازه به چشمان او نگاه کنيد احتمالاً احساس بدي پيدا مي کند و به اين نتيجه مي رسد که او را زير حمله قرار داده ايد. نگاه کردن بي وقفه به چشمان مخاطب نه درست است و نه ضرورت دارد. وقتي با ديگران حرف مي زنيد به حالت هاي نگاه هاي خود دقت کنيد و بکوشيد که به تدريج از نگاه هاي خود استفاده بهتري کنيد. نگاه کردن آرام و پيوسته، و گاه برگرفتن اين نگاه به گفت و گو حالت مشخص تر و دوستانه تري مي دهد.

دنبال ايجاد تنش نباشيد سعي کنيد تا جاي ممکن از ايجاد تنش بين خود و افراد ناسازگار جلوگيري کنيد و هنگام برقراري ارتباط به گونه اي صحبت کنيد که احتمال به وجود آمدن سوءتفاهم پيش نيايد چون با تحريک افراد ناسازگار باعث شدت تنش بين خود و آن ها خواهيد شد مخصوصا اگر فرد ناسازگار جزو کساني باشد که ارتباط نزديکي با آن ها داريد مانند همکار يا دوست نزديک، بهتر است اين موارد را لحاظ کنيد تا مانع بروز تنش و ناسازگاري بيشتر شود.