افسانه «گل سرخ»: من پر از عشق ام، تو چطور؟

تابناک با تو/ خوب است بدانيد که روزگاري در اواسط قرن هجدهم ميلادي زبان گل سرخ اختراع شده بود. اين زبان تنها ميان عشاق معنا داشت و وقتي کسي نمي خواست راز عشق خود را برملا کند، از زبان گل سرخ استفاده مي کرد. گل هاي سرخ داراي نيروي الهام بخش هستند. در طول تاريخ مردم بسياري با ديدن گل سرخ احساساتي شده و گفته اند که کيلوباترا ملکه مصر باستان، کف قصر خود را با گلبرگ هاي لطيف گل سرخ فرش مي کرد و کنفوسيوس خردمند چيني ۶۰۰کتاب درباره ي چگونگي پروراندن گل سرخ در کتابخانه اش گرد آورده بود. گل سرخ افسانه ي منحصر به فرد خود را دارد. بر اساس اين افسانه در روزگار باستان دوشيزه ي زيبايي به نام رودانته زندگي مي کرد. او بسيار زيبا بود و خواستگاران بسياري داشت، اما رودانته با بيرحمي از آن ها روي برمي گرداند و آن ها را از خود مي راند. روزي رودانته از دست خواستگاران فراوانش که بي صبرانه منتظر پاسخ او بودند، به ستوه آمد و تصميم گرفت به معبد دوست صميمي اش ديانا پناه ببرد. رودانته در معبد نشسته بود که ناگاه خواستگاران سمج او درهاي معبد را شکستند تا نتيجه خواستگاري خود را از او بپرسند. در آن لحظه حس حسادت ديانا با ديدن خواستگاران رودانته برانگيخته شد. او با خود فکر کرد که چگونه خواستگاران براي رسيدن به رودانته سختي ها را بر خود هموار مي کنند و براي رسيدن به او خود را به خطر مي اندازند. پس ديانا با نيروي جادويي خود رودانته را به گل سرخ و خواستگاران او را به تيغ گل تبديل کرد. خوب است بدانيد که روزگاري در اواسط قرن هجدهم ميلادي زبان گل سرخ اختراع شده بود. اين زبان تنها ميان عشاق معنا داشت و وقتي کسي نمي خواست راز عشق خود را برملا کند، از زبان گل سرخ استفاده مي کرد. حتي در اين باره کتابي هم نوشته شده است. در اين کتاب آمده که هر گلي مي تواند پيامي داشته باشد. غنچه ي گل سرخ نشانه ي يک محبت و دوستي تازه است، گل رز سفيد به اين معناست: آيا تو مرا دوست خواهي داشت. گل سرخ به اين معناست: من پر از سرزندگي و عشق و شورم تو چه طور؟ و گل رز زرد يعني آيا تو ديگر مرا دوست نداري؟ با کانال تلگرامي آخرين خبر همراه شويد telegram.me/akharinkhabar