بيتوته/ «دواين جانسون» ملقب به «The Rock» يا همان صخره، علاوه بر اين که هشت دوره قهرمان جهان در مسابقات کشتي کج بوده، دوبلور و يکي از سرشناس ترين بازيگران آمريکايي است.
با اين توضيح و با توجه به شخصيتي که از او در ذهن بينندگان فيلم هايش مانده، مي توان ادعا کرد که امکان ابتلاي او به بيماري افسردگي خنده دار به نظر مي رسد اما واقعيت چيز ديگري است. او به تازگي در مصاحبه اي از نبردش با افسردگي پرده برداشته و گفته که آن روزها آن قدر حالش بد بوده که در يک لحظه زير گريه مي زده است. اين بازيگر پرفروش اين روزهاي سينما گفته که در دوره اي آن قدر دچار افسردگي بوده که در حال از دست رفتن و نابودي بوده است.
صحبت هاي خواندني «جانسون» درباره افسردگي اش
اين بازيگر پرطرفدار درباره چالش هايي که براي حفظ سلامتي رواني خود داشته، تاکيد کرده که تلاش و رنج يک چيز واقعي است و او افسرده شده بود و داشت از دست مي رفت. به گزارش مهر به نقل از ورايتي، جانسون گفته وقتي مصدوم شد و روياهايش براي فوتبال حرفه اي به هم ريخت، اين مشکلات برايش پيش آمد. اين آسيب ديدگي موجب شد تا يک سال پس از امضاي قرارداد او با ليگ فوتبال کانادا، کنار گذاشته شود و به فاصله کمي پس از آن، نامزدش هم رابطه اش را با او قطع کرد. وي اظهار کرده که به نقطه اي رسيده بودم که نمي خواستم هيچ کاري بکنم يا جايي بروم و فقط گريه مي کردم. چند ماه پيش، او تصويري از خودش را در اينستاگرام منتشر کرد که مربوط به فيلمي با عنوان «توپچي ها» بود. در اين صحنه او مقابل يک سنگ قبر در گورستان ايستاده بود. جانسون در شرح اين تصوير نوشت که اين صحنه مربوط به خودکشي برادر شخصيتي است که او نقشش را بازي کرده است و افزود که همه ما زماني در اين جايگاه ايستاده ايم. وي توضيح داد وقتي ۱۵ سال داشت، مادرش مي خواست دست به خودکشي بزند و او بود که مادرش را نجات داد و مانع اين کار شد. جالب است بدانيد، مصاحبه اين بازيگر با واکنش هاي زيادي ازسوي هوادارانش روبه رو شد و او پس از آن در توئيتر نوشت که افسردگي تبعيض نمي شناسد و زمان زيادي برد تا خودم و اين بيماري را بشناسم اما کليدش اين است که نبايد از رو در رو شدن با آن ترسيد. به خصوص آن هايي که دوست دارند آن را پنهان کنند بايد بدانند تنها نيستند.
پاسخي به 4 سوال مهم درباره افسردگي
با اين همه اطلاع رساني درباره رايج ترين بيماري رواني که به سرماخوردگي در بين بيماري هاي روحي مشهور است، باز هم بسياري از مردم با علايم اين بيماري آشنا نيستند يا بي اعتنا از کنار آن عبور مي کنند. در ادامه به چند سوال مهم درباره اين بيماري به نقل از انجمن روان پزشکي آمريکا پاسخ مي دهيم. فراموش نکنيد ممکن است شما هم به اين بيماري مبتلا شويد بنابراين از خواندن ادامه اين مطلب، غافل نشويد.
1- علامت هاي اصلي ابتلا به افسردگي چيست؟
علامت اصلي افسردگي، احساس غمگيني مداوم و نداشتن علاقه به انجام اموري است که فرد پيش از اين به راحتي انجام مي داده است.
در صورتي که اين علايم بيش از دو هفته طول بکشد و در عملکرد روزانه فرد اختلال ايجاد کند، به آن بيماري افسردگي اساسي گفته مي شود. علايم ديگري هم ممکن است در مبتلايان به افسردگي ديده شود که عبارت است از: کاهش سطح انرژي، کاهش يا افزايش اشتها، کاهش يا افزايش ميزان خواب، احساس اضطراب و بي قراري، تحريک پذيري و زود از کوره در رفتن، کاهش تمرکز، کاهش قدرت تصميم گيري، احساس بي ارزشي يا پوچي، احساس نااميدي، احساس گناه و افکار خودکشي و آسيب به خود.
2-تفاوت بين غم عادي با افسردگي چيست؟
هر فردي در طول روزها و هفته ها طيفي از هيجانات را تجربه مي کند که اين هيجانات بسته به وقايع و اتفاقات متنوع اند. وقتي نااميد هستيم به طورمعمول احساس غم داريم. وقتي از دست دادن را تجربه مي کنيم، اندوهگين مي شويم. اين احساسات به طورمعمول فراز و فرود دارند. اين احساسات به اطلاعات و تغييرات پاسخ مي دهند. در مقابل اين احساسات، افسردگي، احساسي عميق و مداوم است. افراد افسرده به احتمال کمتري شاد، راحت يا آسوده خاطر هستند.
افرادي که از افسردگي بهبود مي يابند، اغلب توانايي احساس دوباره غم طبيعي و تجربه داشتن «روزهاي بد» را خواهند داشت، احساسي که در مقابل احساس هر روزۀ غم شديد در ذهن و روح (که در افسردگي تجربه مي شود) قرار مي گيرد.
3- قبل از رفتن نزد متخصص چقدر بايد صبر کرد؟
اگر علايم تان خفيف هستند، کار و زندگي شما را مختل نکرده اند يا سلامت تان را تحت تاثير قرار نداده اند و به خودکشي يا خودآسيب رساني فکر نمي کنيد، مي توانيد قبل از رفتن نزد متخصص دو يا سه هفته صبر کنيد تا ببينيد علايم تان خود به خود بهبود پيدا مي کنند يا خير. اما علايم جدي تر نيازمند توجه فوري هستند.
4-افسرده ها بايد چه کارهايي انجام دهند؟
با فردي که به او اعتماد داريد درباره احساسات تان حرف بزنيد. بيشتر افراد پس از حرف زدن با فردي که به احساسات آن ها توجه مي کند، احساس بهتري پيدا مي کنند. دنبال درمان افسردگي خود باشيد. مراجعه به پزشک يا روان شناس، قدم اول شروع درمان است. تلاش کنيد به سمت انجام کارهايي برويد که قبلا آن ها را دوست داشتيد. ارتباطات اجتماعي خودتان را قطع نکنيد، با دوستان و اعضاي خانواده تان در تماس و ارتباط بمانيد. سعي کنيد بپذيريد که شما نيز ممکن است دچار افسردگي شده باشيد، پس بهتر است انتظارات تان را از خودتان کاهش دهيد چراکه طبيعي است در زماني که افسرده ايد، بازده کاري تان به خوبي سابق نباشد.
همراهان عزيز، آخرين خبر را بر روي بسترهاي زير دنبال کنيد:
آخرين خبر در تلگرام
https://t.me/akharinkhabar
آخرين خبر در ويسپي
http://wispi.me/channel/akharinkhabar
آخرين خبر در سروش
http://sapp.ir/akharinkhabar
آخرين خبر در گپ
https://gap.im/akharinkhabar
بازار