دختر موتور سوار ایرانی از چالش‌ها و هیجان‌هایش می گوید

قانون/ موتورسواري در بخش بانوان، يکي از چالش‌هاي اصلي ورزشکاران اين رشته است. از آنجايي که براي بانوان گواهينامه صادر نمي‌شود، آن‌ها مجبورند در پيست‌هاي تمريني به تمرين بپردازند و موتورسواري کنند. حرکات‌شان شگفت انگيز و عجيب و، پرش‌هاي‌شان با موتور چشم‌نواز است. سراغ الهام غياثي، از دختران موتورسوار ايراني رفتيم تا با او در اين باره صحبت کنيم. دختران موتورسواري براي مخاطبان کمي ناآشنا هستند، شايد به دليل اينکه اخبار بسياري از تمرينات شما در سايت‌ها و روزنامه‌ها وجود ندارد. ابتدا خودتان را معرفي کنيد. الهام غياثي هستم و 28 سال سن دارم، حدود 14 سال زير نظر پدرم در اين رشته فعاليت مي‌کنم. چند سالي است که خواهر کوچک‌ترم وارد اين رشته شده و حمايتش مي‌کنيم. 14 سال در اين رشته فعاليت داشتيد اما به اندازه برخي از ورزشکاران اين رشته معروف نيستيد. چون اوايل شروع اين ورزش، تمرينات براي من خيلي منسجم نبود؛ يعني زماني که به اين رشته آمدم در فصل تابستان بود. من در زمان بين درس‌ها شروع کردم ولي حدود 14 سال است که مداوم در اين رشته فعاليت مي‌کنم. الان مدت سه سال هست که رييس کميته موتورکراس استان تهران هستم و سعي کردم به نوبه خودم تا جايي که در توانم بوده، کمک کنم تا اين رشته پيشرفت کند و بيشتر ديده شود و خانم‌هاي علاقه‌مند بتوانند به‌سمت اين رشته بيايند و بدانند که چنين رشته‌اي براي بانوان وجود دارد. واکنش‌ها چطور بوده؟ از سوي بانوان استقبال شده است؟ با اينکه خودم توقع نداشتم اما اولين مسابقه در تاريخ 8/8/88 در پيست شهران زير نظر هيات استان تهران برگزار شد. بعد از آن با توجه به اينکه اين رشته رسانه‌اي شد، متقاضيان بسياري داشتيم. موتورسواري رشته‌ شيرين اما در عين حال سختي است. شايد به نظر نيايد يعني روزهايي مي‌شود که مي‌روم خانه مي‌گويم خسته‌ام مي‌گويند مگرچه کارکردي؟ ولي به همين سادگي نيست. تمام عضلات بدن درگير است و شما خسته مي‌شويد؛ در واقع به نسبت رشته سنگيني است و خيلي از خانم‌ها مي‌آيند و اين ورزش را ادامه مي‌دهند و عده‌اي نيز براي‌شان سنگين است و مي‌روند. مجوز رسمي فعاليت را چه سالي گرفتيد؟ فکر مي‌کنم مجوز رسمي حدود يک سال‌و نيم باشد که از آن زمان به طور رسمي فعاليت مي‌کنيم. بعد از سال 88 به طور رسمي مسابقه نداشتيم؛ تا دوسال پيش که البته برگزار کننده مسابقه نيز خودم بودم. شايعاتي وجود دارد که مي‌گويند الهام غياثي به واسطه پدرش رشد کرد؟ شايعه نيست، واقعيت است و من حمايت پدرم را داشتم. يعني شما به واسطه پدرتان رشد کرديد و پست گرفتيد؟ بدون شک همين‌طور است. پدرم حمايتم کرد که من الان اينجا هستم. خيلي وقت‌ها بوده که پدر درگير کار خودش بود؛ کاري که هميشه بايد حضور پيدا مي‌کرد، او خيلي پرمشغله است ولي روزهاي تمرين ما دريغ نمي‌کند. به ويژه زمان‌هايي که براي برگزاري مسابقه وقت مي‌گذارم، او کمکم مي‌کند. يعني دو هفته به صورت شبانه‌روزي حمايتم مي‌کند وگرنه کار من نبود که مسابقه برگزار کنم. واکنش دوستان و آشنايان‌تان وقتي مي‌خواستيد وارد اين رشته شويد، چطور بود؟ به هر حال چيزي که در عرف وجود دارد، اين است که موتورسواري ورزشي نيست که خانم‌ها به راحتي از عهده‌اش بر بيايند. يک مقدار مردانه است، شما اين را قبول داريد؟ خير. به نظر من تعريف درستي نيست. نمي‌توان گفت ورزش موتورسواري يا هر ورزش ديگري مختص آقايان است. خانم‌ها توانايي‌شان بسيار زياد است. آن‌ها توانمندند و در اين رشته در چند سال اخير، استعدادهاي بسياري کشف شده‌اند. موضوعي که در مورد ورزش موتورسواري بانوان وجود دارد، يک سري محدوديت‌هايي است که اعمال مي‌شود. عرف جامعه اين قضيه را قبول نمي‌کند و اين موضوع باعث مي‌شود که شما تلاش بيشتري براي ديده‌شدن کنيد. شما خودتان براي اينکه بيشتر ديده شويد و مردم را براي وارد شدن به اين رشته تشويق کنيد، چه کرديد؟ ورزشکاراني که وارد اين رشته مي‌شدند، دو دسته بودند. يک سري از بچه‌ها که سازنده بودند و مي‌خواستند اين رشته ساخته شود، آمدند از روي اصول زير نظر جاهايي که ما را حمايت مي‌کردند، کار کردند. هيات موتورسواري و فدراسيون از ما حمايت مي‌کرد. آمديم زير نظر آن‌ها فعاليت کرديم؛ يعني آمديم از طريق اينستاگرام، گروه‌هاي تلگرامي و مصاحبه‌هايي که داشتيم، تبليغات کرديم. مسابقه بين المللي داشتيد؟ خير نداشتيم، يعني اعزامي نداشتيم ولي امسال اميدواريم که بتوانيم در اين مسابقات شرکت کنيم. مي‌توانيم اميدوار باشيم که در مسابقات بين‌المللي مقام کسب کنيم؟ نمي‌توان به طور قطعي گفت مقام مي‌آوريم زيرا اولين بار است که اين اتفاق رخ مي‌دهد و شرايط دشوار است. موتورسواري بانوان، ورزش بچه‌پولدارهاست؟ اين شايعه‌اي است که وجود دارد. از نظر هزينه، موتورسواري رشته به نسبت سنگيني است اما کساني که علاقه داشته باشند، مي‌توانند با کمترين هزينه نيز در اين ورزش فعاليت کنند. اما چرا مي‌گويند فقط بچه پولدارها در اين رشته موفق مي‌شوند؟ شما مي‌توانيد موتورسال يا موتور صفر سال را نگيريد بلکه چند مدل پايين‌تر را تهيه کنيد. در حال حاضر چندتا از پيست‌هاي ما مثل پيست تختي اين امکانات را براي بچه‌ها گذاشته و به کساني که موتور ندارند و مي‌خواهند آموزش را شروع کنند، موتور مي‌دهد. براي شروع اين رشته چقدر هزينه لازم است؟ بايد ببينيد که مي‌خواهيد اين رشته را ادامه دهيد يا خير. قانونش اين است، کسي که مي‌خواهد شروع کند، اول ثبت نام مي‌کند و در کلاس‌ها موتور و لباس مخصوص به او داده مي شود. تمرينات را با مبلغ کم شروع مي‌کند و اگر احساس کرد که مي‌خواهد ادامه دهد، به ‌او کمک مي‌کنند. يعني فدراسيون لباس را تامين مي کند؟ نورا نراقي، آموزش را انجام مي‌دهد و خودش به ورزشکاران کمک مي‌کند. او يکي از بچه‌هاي مثبت و سازنده است و لباس و موتور براي آموزش به ورزشکاران مي‌دهد و پيست‌هاي ديگر نيز مثل پيست تختي، اين کار را مي‌کنند. وسوسه نمي‌شويد در خيابان موتورسواري کنيد؟ من خيلي تابع پدرم هستم. او دوست ندارد و من نيز اين کار را نمي‌کنم با اينکه چند تا موتور خوب داريم ولي اين کار را نمي‌کنم. جالب است بدانيد در خانه حتي موتور ريس (Race) و موتور کراس داريم زيرا پدرم عاشق موتور است و کلکسيون دارد اما من هيچ وقت اين کار را نکردم. با حضور بسياري از دختران در موتورسواري به واسطه تفکري که وجود دارد مخالفت مي‌شود، به خانواده‌شان چه بگويند که اين مقاومت کمتر شود؟ بسياري از بچه‌ها بودند که مي‌خواستند اين رشته را شروع کنند اما با مخالفت خانواده مواجه مي‌شدند. آن‌ها با خانواده مي‌آمدند و مي‌ديدند در پيست همه با خانواده هستند، اين ورزش زير پوشش است و هيات و فدراسيون حمايت مي‌کند. خانواده‌ها مي‌ديدند که آسيب‌ها به نسبت کم و رشته جذابي است و به همين دليل موافقت کردند. از کم بودن مصدوميت اين رشته مي‌گوييد اما به نظر نمي‌رسد چنان امن باشد. اگر شما ايمني و لباس مناسب را داشته باشيد، مصدوميت بسيار کم است. پيش آمده که مصدوميت جدي داشته باشيد؟ من دو آسيب جدي داشتم ولي هر دوبار هم لباس مناسب به تن نداشتم؛ يعني دليل اين اتفاق بي‌احتياطي خودم بود. قولي از مسئولان گرفتيد که در آينده اعزام داشته باشيد؟ بله. با رييس فدراسيون جلسه داشتم و او بسيار اميدوار بود که اين اتفاق رخ بدهد. رکوردهاي زنان موتورسوار ايراني با رکوردهايي که در خارج از کشور وجود دارد، چقدر فاصله دارد؟ يک مقدار فاصله داريم اما با تلاش بيشتر مي‌توانيم به رکوردهاي دنيا برسيم. خودتان که تجربه بين‌المللي نداشتيد؟ خير. هيچ کس اين تجربه را نداشته‌است؛ نورا‌نراقي براي يک مسابقه رفت اما متاسفانه مقام نياورد. مشکل ديگري که وجود دارد، اين است که تعداد پيست‌هاي بانوان کم است. نه اين‌طور نيست. در تمام پيست‌هايي که آقايان در آن تمرين دارند، خانم‌ها نيز مي‌توانند تمرين کنند. در تهران پيست تختي، استاديوم آزادي، شهران، پرند و نسيم‌شهر را داريم. بيشتر ورزشکاراني که موتورسوارند، در بچگي شر و شيطان بودند؛ شما اين‌طور بوديد؟ خير. در هر سني من هيجانم را طوري تخليه کردم. کوچک‌تر که بودم دوچرخه يا اسکيت‌سواري مي‌کردم، همواره پدرم پابه‌پاي من بود. از سني به بعد نيز مرا با موتور آشنا کرد، اين‌طور بوده که شيطنت خاصي نداشتم و همواره انرژي را به نوعي تخليه کردم. همراهان عزيز، آخرين خبر را بر روي بسترهاي زير دنبال کنيد: آخرين خبر در سروش http://sapp.ir/akharinkhabar آخرين خبر در ايتا https://eitaa.com/joinchat/88211456C878f9966e5 آخرين خبر در آي گپ https://igap.net/akharinkhabar آخرين خبر در ويسپي http://wispi.me/channel/akharinkhabar آخرين خبر در بله https://bale.ai/invite/#/join/MTIwZmMyZT آخرين خبر در گپ https://gap.im/akharinkhabar