نماد آخرین خبر

سن طلایی درمان کودکان اوتیسمی چند سالگی است؟

منبع
باشگاه خبرنگاران
بروزرسانی
سن طلایی درمان کودکان اوتیسمی چند سالگی است؟
باشگاه خبرنگاران/ دنياي به ظاهر پيشرفته امروز همواره بشر را در معرض ابتلا به معضلات و آسيب‌هاي مختلف و متعددي قرار مي‌دهد. انواع بيماري‌هاي جسمي و اختلالات روحي و رواني ساير افراد را تهديد مي‌کند و با وجود پيشرفت دنياي علم گاهي هيچ گونه درمان قطعي براي برخي اختلالات و بيماري‌ها وجود ندارد و به عبارتي راه‌هاي درماني همه به عنوان مسکني موقت نقش آفريني مي‌کنند. اختلال اوتيسم يکي از مواردي است که به گفته کار شناسان از جمله عوارض زندگي در شهر‌هاي صنعتي و پر استرس است و در کنار تاثير وراثت در انتقال اين اختلال، سهم استرس و معضلات زندگي در جوامع شهري نيز قابل اهميت است. در اين گزارش با ارائه نکاتي کليدي در کنار والديني خواهيم بود که کودکي مبتلا به اوتيسم دارند و همچنين خواندن اين گزارش به ساير والدين جهت شناسايي به هنگام اختلال اوتيسم در کودکان توصيه مي‌شود. تشخيص اوتيسم در بدو تولد امکان پذير نيست تشخيص اوتيسم در بدون تولد ممکن نيست و علائم اين بيماري معمولا از ۹ ماهگي به بعد قابل تشخيص است، اما در ۲ تا ۳ سالگي کاملا مشخص مي‌شود مگر در موارد بسيار خفيف و اندک که ممکن است در نوجواني يا جواني تشخيص داده شود. بهروز رجبي روانشناس کودک و خانواده در گفتگو با خبرنگار حوزه رفاه و تعاون گروه اجتماعي باشگاه خبرنگاران جوان؛ اظهار کرد: کودکان مبتلا به اوتيسم بر خلاف کودکان عادي که نهايتا ۵ دقيقه با يک اسباب‌بازي سرگرم مي‌شوند مي‌توانند ساعت‌ها با يک اسباب‌بازي سرگرم شده و مشغول بازي باشند. وي در ادامه تصريح کرد: والدين داراي کودک مبتلا به اوتيسم بايد بدانند اين کودکان به چرخيدن يا به وسايلي که مي‌چرخند مثل پنکه و ماشين لباس‌شوئي علاقمند هستند و ممکن است حتي ساعتي را نيز به تماشاي کارکرد اين وسايل بنشينند. اين روانشناس خاطرنشان کرد: کودک مبتلا به اوتيسم مثل کودکان ديگر بازي نمي‌کند مثلا ممکن است به جاي راه بردن ماشين‌هاي اسباب بازي روي زمين آن‌ها را پشت سر هم بچيند و پس از آن به تماشاي آن‌ها مشغول شود. رجبي در ادامه تاکيد کرد: تشخيص اوتيسم در بدون تولد ممکن نيست و علائم اين بيماري معمولا از ۹ ماهگي به بعد قابل تشخيص است، اما در ۲ تا ۳ سالگي کاملا مشخص مي‌شود مگر در موارد بسيار خفيف و اندک که ممکن است در نوجواني يا جواني تشخيص داده شود. وي اضافه کرد: کودکان مبتلا به اوتيسم ارتباط چشمي با اطرافيان خود ندارند و معمولا از برقراري ارتباط چهره به چهره با ديگران طفره مي‌روند و خيره شدن آن‌ها به برخي اجسام نيز يکي ديگر از مواردي است که والدين بايد در خصوص کودکان خود جدي بگيرند، زيرا اين مورد يکي از موارد شناسايي کودکان مبتلا به اختلال اوتيسم است. کودکان مبتلا به اوتيسم را دست کم نگيريد والديني که کودک مبتلا به اوتيسم دارند، نبايد کودک خود را دست کم بگيرند و در بسياري از موارد که درمان کودک در سن طلايي پيگيري شود، فرد مي‌تواند استعداد خود در زمينه‌هاي مختلف را به بهترين نحو بروز بدهد و به موفقيت‌هاي بيشماري دست پيدا کند که نمونه اين قبيل افراد در دنيا نيز کم نيست. رجبي روانشناس کودک در ادامه تاکيد کرد: والدين کودکان مبتلا به کودکان اوتيسم بايد به خاطر داشته باشند که کودک آن‌ها مي‌توانند در برخي مسائل داراي نبوغ خاصي بوده و اين موضوع فرصتي مغتنم و ارزشمند را براي اين کودکان فراهم مي‌کند تا به کمک درمان‌گران اختلال اوتيسم و کاردرمان‌گران حاضر در مراکز ارائه خدمات به اين کودکان استعداد خود را شکوفا کنند. وي خاطرنشان کرد: کودک مبتلا به اوتيسم توان همذات‌پنداري ندارد او مي‌تواند مادرش را بغل کند و ببوسد يا دليل گريه‌اش را جويا شود، اما در سنين بالاتر که انتظار‌ها از وي بيشتر مي‌شود ممکن است در اين زمينه دچار مشکل شود. رجبي در ادامه اظهار کرد: والديني که داراي کودک مبتلا به اختلال اوتيسم هستند بايد به خاطر داشته باشند که اين قبيل کودکان تفکر انتزاعي ندارند به طوري که نمي‌توانند از مسائل نتيجه بگيرند و همين موضوع ارتباط‌شان را با ساير دچار اختلال مي‌کند. اين روانشناس کودک و خانواده يادآور شد: کودکان مبتلا به اوتيسم يکپارچگي حسي ندارند به طوري که گاهي متوجه سوختگي‌هاي شديد هم نمي‌شوند و برخي با کوچک‌ترين ضربه دردي شديد حس کرده و درد خود را ابراز مي‌کنند و اين امر در خصوص درک کودکان مبتلا به اوتيسم از صدا نيز مصداق دارد. رجبي در ادامه اضافه کرد: اختلال اوتيسم درمان‌پذير است و تنها والدين کودکان مبتلا به اوتيسم بايد در سن طلايي درمان اين کودکان براي اين موضوع اقدام کنند و کودک خود را تحت درمان درمان‌گران متخصص اختلال اوتيسم قرار دهند. وي تاکيد کرد: موضوعي که خانواده‌هاي داراي کودک مبتلا به اوتيسم بايد به ان توجه داشته باشند اين است که اين قبيل کودکان تا حدودي با ساير همسالان خود حتي پس از درمان نيز متفاوت هستند و بايد توقع‌شان را از کودکان خود تعديل کنند. اين روانشناس در ادامه يادآور شد: با وجود تحقيقات بسيار کارشناسان در خصوص چرايي وجود اختلال اوتيسم هنوز دليل قطعي اين اختلال مشخص نبوده و کارشناسان عوامل مختلفي را در بروز اين اختلال عنوان مي‌کنند که مهمترين علت آن انتقال اين بيماري از طريق ژنتيک و به شکل ارثي رخ مي‌دهد. وجود ۶ هزار کودک مبتلا به اوتيسم در کشور حسين نحوي نژاد معاون امور توانبخشي سازمان بهزيستي کشور در گفتگو با خبرنگارحوزه رفاه و تعاون گروه اجتماعي باشگاه خبرنگاران جوان؛ اظهار کرد: بر اساس آخرين آمار‌هاي جهاني، در هر ۶۵ تولد نوزاد در دنيا، يک مورد با اختلال طيف اوتيسم به دنيا مي‌آيد. وي در ادامه تصريح کرد: از آمار يک ميليون و ۳۰۰ هزار تولد در کشور، ۲۰ هزار نفر در طيف اختلال اوتيسم قرار دارند، البته اين آمار به مفهوم مشکلات حاد اين افراد به دليل اختلال اوتيسم نيست. معاون امور توانبخشي سازمان بهزيستي کشور خاطرنشان کرد: بسياري از افرادي که در طيف اوتيسم قرار مي‌گيرند، مانند ساير افراد جامعه زندگي عادي دارند و فقط در برخي از موارد درخودماندگي‌هايي دارند که قابل کنترل بوده و با درمان به هنگام تا حد زيادي مرتفع مي‌شود. نحوي نژاد در ادامه يادآور شد: از آمار ۲۰ هزار نفري طيف اوتيسم، تعداد کساني که به آموزش دقيق و تخصصي ويژه کودکان مبتلا به اوتيسم شديد نيازمند هستند و کارشان به آموزش و پرورش استثنايي و همچنين حمايت‌هاي سازمان بهزيستي کشور کشيده مي‌شود، آماري در حدود ۶ هزار نفر است. سهم قابل توجه وراثت در انتقال اوتيسم رجبي تصريح کرد: بيماري اوتيسم يک بيماري مرموز است و علل مختلفي، چون کمبود تغذيه‌اي در دوران بارداري يا سن والدين و حتي وقوع برخي از بيماري‌ها در دوران نوزادي اين کودکان مي‌تواند از جمله عوامل ابتلا کودکان به اختلال اوتيسم باشد. وي در ادامه اظهار کرد: برخي از کارشناسان معتقدند که اوتيسم پديده‌اي ناشي از شهرنشيني است و البته مي‌توان گفت که اين باور تا حدودي درست است و آمار‌ها نيز بيان‌گر اين مطلب است که در مناطق صنعتي و کلان‌شهر ميزان شيوع اوتيسم بيش از ساير مناطق است. اين روانشناس يادآور شد: والدين کودکان مبتلا به اوتيسم نگران موضوع آموزش کودکان خود نباشند چرا که اين قبيل کودکان وارد مدرسه عادي شده و به تحصيل مشغول شوند. رجبي در ادامه تاکيد کرد: بيماري اوتيسم هم به وسيله دارو درمان مي‌شود و هم درمان نگهدارنده شامل برخي دارو‌هاي شيميايي و حتي رژيم‌هاي غذايي خاص ويژه درمان اين اختلال وجود دارد. وي اضافه کرد: اگر علائم اختلال بيماري اوتيسم در کودکان شديد باشد علائمي، چون خنده‌هاي بي مورد يا حرکت‌هاي کليشه‌اي و تکراري و همچنين تشنج و يا رفتار‌هاي خودآزار از کودک بروز مي‌کند و در اين مواقع دارو‌هايي براي حذف و طبيعي شدن رفتار کودک تجويز مي‌شود. اگر چه پيشگيري از وقوع ابتلا به اوتيسم امکان پذير نيست، اما مداخله به هنگام در تشخيص اين اختلال و همچنين پيگيري کردن دوره‌هاي درماني کودکان مبتلا به اوتيسم در سن طلايي ۲ تا ۵ سال، از جمله راه‌هايي است که در کنترل و درمان اين بيماري نقش و جايگاه ويژه‌اي دارد. همراهان عزيز، آخرين خبر را بر روي بسترهاي زير دنبال کنيد: آخرين خبر در سروش http://sapp.ir/akharinkhabar آخرين خبر در ايتا https://eitaa.com/joinchat/88211456C878f9966e5 آخرين خبر در آي گپ https://igap.net/akharinkhabar آخرين خبر در ويسپي http://wispi.me/channel/akharinkhabar آخرين خبر در بله https://bale.ai/invite/#/join/MTIwZmMyZT آخرين خبر در گپ https://gap.im/akharinkhabar
اخبار بیشتر درباره

اخبار بیشتر درباره