زنان آلمانی اجازه چه کارهایی را نداشتند؟

اعتماد/ برخي از حقوقي که زنان در آلمان به مرور زمان به دست آورده‌اند، به اين شرح است: تابستان 1900‌: حق تحصيل در دانشگاه براي زنان امروزه تحصيل دختران در دانشگاه‌ها امري عادي است. اما براي اين امر عادي و حق بديهي، زنان سال‌ها جنگيده‌اند. در سال 1900 دانشگاه‌هاي فرايبورگ و هايدلبرگ در آلمان نخستين دانشگاه‌هايي بودند که به طور رسمي به زنان اجازه تحصيل دادند. دانشگاه‌هاي ديگر هم سال‌هاي بعد به اين دو دانشگاه پيشرو پيوستند اما مقاومت در برابر زنان در جايگاه پرفسور يا پژوهشگر همچنان تا سال‌ها ادامه داشت. نوامبر سال 1918: حق رأي براي زنان در اين سال حق رأي زنان به رسميت شناخته شد. از ژانويه سال 1919 به بعد زنان در آلمان حق شرکت در انتخابات را داشتند. آنيتا آگسپورگ يکي از زناني که براي به دست آوردن اين حق سرسختانه مبارزه کرد. سال 1902 نخستين انجمن حق رأي زنان در آلمان توسط او بنا نهاده شد. سال 1923: نخستين پليس‌هاي زن در آلمان 9 زن در مرکز پليس شهر کلن از سال 1923 اجازه پوشيدن يونيفورم را يافتند. اما مسووليت آن‌ها محدود به دو حوزه بود: تن‌فروشان و جوانان خطرناک. در دهه‌ي بيست قرن نوزدهم ميلادي يگان‌هاي پليس جنايي که اعضاي آن‌ها را زنان تشکيل مي‌دادند، شروع به کار کردند که مسووليت رسيدگي به جرايم کودکان و نوجوانان تا 14 سال را به عهده داشتند. مه سال 1949: حق برابري زن و مرد اليزابت زلبرت کسي بود که سنگ بناي برابري زن و مرد در جمهوري فدرال آلمان را بنا نهاد. از اين سياستمدار آلماني از حزب سوسيال دموکرات به عنوان «مادر قانون اساسي» ياد مي‌شود. نتيجه‌ي تلاش‌هاي زلبرت ماده سه قانون اساسي آلمان است: «مردان و زنان برابرند»؛ تنها چند واژه، اما واژه‌هايي که معنا و نقش مهمي در زندگي نسل بعدي بازي کردند. سال 1958: اخذ گواهينامه بدون اجازه شوهر زنان آلماني اجازه داشتند گواهينامه بگيرند، اما شرط گرفتن گواهينامه داشتن اجازه شوهر بود. اين شرايط با تصويب "قانون برابري حقوق زنان و مردان" در سال 1958 تغيير کرد. سال 1961: قرص ضدبارداري در داروخانه يک انقلاب جنسي؛ در داروخانه‌هاي آلمان قرص‌هاي ضدحاملگي عرضه مي‌شوند. ديگر زنان مي‌توانند خودشان در مورد بارداري تصميم بگيرند. در ابتدا قرص‌هاي ضدبارداري را تنها در اختيار زنان متاهلي قرار مي‌دادند که چندين فرزند داشتند. 1962: زنان اجازه بازکردن حساب دارند تا سال 1958 مردان صاحب حق تصميم‌گيري در مورد زن و فرزندان بودند. حتي اگر مردي به همسر خود اجازه کار کردن مي‌داد، رسيدگي به امور مالي و مديريت حقوق زن با مرد بود. تا سال 1958 مردان مي‌توانستند مانع از ادامه کار کردن زن شوند. بازکردن حساب بانکي براي زنان آلماني تا سال 1962 بدون اجازه مرد ممکن نبود. اکتبر 1970: زنان در لباس «مردانه» زنان در ابتدا موظف بودند «زنانه» لباس بپوشند: با دامن و پيراهن. در شهر برمن يک زن کارمند به دليل پوشيدن يک شلوار قرمز سر کار، اخراج شد. در روز 14 اکتبر سال 1970 يک سياستمدار زن آلماني دست به کاري زد که تا آن روز سابقه نداشت؛ لنوته فن‌بوتمر از حزب سوسيال دموکرات در اين روز به عنوان نخستين زن با کت و شلوار در پشت تريبون پارلمان قرارگرفت. آوريل 1994: حق نگه‌داشتن نام خانوادگي پس از ازدواج در آوريل سال 1944 زنان اجاره يافتند نام فاميل شوهرشان را کنار بگذارند. زنان از اين تاريخ به بعد حق يافتند پس از ازدواج نام خانوادگي خود را حفظ کنند. اما براي فرزندشان بايد به يک توافق برسند که کدام نام‌خانوادگي را براي او انتخاب مي‌کنند. مه 1997: ارتباط جنسي بدون رضايت در زندگي مشترک جرم است مردان حق ندارند بدون خواست و اجازه همسر با او رابطه جنسي برقرار کنند. پيش از اين تجاوز در چارچوب زندگي زناشويي جرم به شمار نمي‌آمد. مدافعان حقوق زنان بيش از 25 سال براي به رسميت شناختن تجاوز به عنوان جرم در زندگي زنانشويي جنگيدند. ژانويه 2019: جشن 100 سالگي حق رأي زنان در مجلس آلمان روز 17 ژانويه امسال، مجلس آلمان 100 سالگي حق رأي زنان را جشن گرفت. برخي از نمايندگان مجلس به اين مناسبت همانند نخستين زناني که به مجلس راه يافتند، لباس پوشيدند: لباس‌هايي به رنگ سپيد. به مناسبت اين صدسالگي بحث سهم زنان در پارلمان و راه‌هاي افزايش اين سهم هم دوباره داغ شد. در حال حاضر 31 درصد از پارلمان آلمان را نمايندگان زن تشکيل مي‌دهند. ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد