خراسان/ شايد شما هم خبر مردي که به واسطه وجود برخي مشکلات روي زنش تينر ريخته و او را به آتش کشيده بود را خوانده باشيد. خبري تکاندهنده و قابل تامل. قابل تامل از آن رو که اين زن بعد از بهبود نسبي در بيمارستان در دادگاه اظهار کرد پيش از اين هم همسرش او را چند باري کتک زده، اما او شکايتي نکرده بود. البته اين خانم در سکوت کردن در مقابل خشونت تنها نيست چراکه بررسيها و پژوهشهاي متعدد در کشورهاي مختلف جهان نشان ميدهد که خانمها به بهانههاي مختلف ممکن است در مقابل خشونت همسر سکوت کنند و به عبارتي ديگر، هيچ واکنشي براي اصلاح رفتار شوهرشان انجام ندهند.
۱- «ميدانم اين زدنش از سر علاقه است!»
کتک زدن تنها نشانه و راهکار ابراز علاقه توسط افراد نپخته و مشکلدار است. در واقع وقتي فردي توان ابراز علاقه به شکل انساني بالغ را ندارد، احتمال دارد به دنبال کنترل کردن بيمارگونه فرد مقابل و به نوعي تصاحب او برود. يادتان باشد سکوت شما در قبال بدرفتاري همسر به رشد او منجر نخواهد شد و او به سراغ گزينههاي درست ابراز علاقه نخواهد رفت. پس به خاطر علاقهاي که بين شما وجود دارد، سکوت نکنيد و براي تغيير اين رفتار اشتباه، از يک مشاور کمک بگيريد يا درباره اين مشکل و راهکارهاي حل آن، بيشتر مطالعه کنيد.
۲- «يک لحظه کنترلش را از دست داده و ديگر تکرار نميشود!»
چنين نتيجهگيري صددرصد غلط نيست، اما متاسفانه بايد گفت که طبق تجربه زنان ديگر، در غالب موارد غلط است و همسري که شروع به کتک زدن ميکند به احتمال زياد اين رفتار را باز هم تکرار خواهد کرد. حالا ميپرسيد که از کجا ميتوانيد پيشبيني کنيد که باز هم تکرار خواهد شد؟ پاسخ اين است که رفتار او با ديگران، به ويژه اعضاي خانوادهاش ميتواند نشانه خوبي باشد. اگر در روابط ديگر هم درگير ميشود يا برعکس اگر در رابطه با ديگران به شکلي دايمي قرباني زورگويي واقع ميشود، بيشتر مراقب باشيد. يادتان باشد کسي که توان برقراري رابطه برابر و متوازن با ديگران را ندارد، احتمال اينکه باز دست به خشونت بزند در او بالاست.
۳- «بالاخره تو همه زندگيها از اين موارد هست!»
درست است که اختلاف و بروز مشکل بين همسران در همه زندگيها وجود دارد، اما يادتان باشد اين به آن معنا نيست که انجام هر رفتاري در زمان بروز مشکل، پذيرفتني است. برخي رفتارها حتي اگر شيوع بالايي هم داشته باشند، باز هم پذيرفتني نيستند و نبايد در قبال آنها سکوت کرد؛ کتک زدن همسر يا انواع ديگر خشونت عليه او يکي از همين موارد است که گاهي جان يک انسان را به خطر مياندازد و اين موضوع به هيچ وجه قابل چشم پوشي نيست.
۴- «آبروي خانوادهام ميرود!»
ترس از آبروريزي، يکي ديگر از رايجترين عوامل سکوت زنان در برابر خشونت همسران است، اما شايد بد نباشد بدانيد در مطالعات داخل ايران مشخص شده است، اطلاع خانوادهها به ويژه خانواده زن از بدرفتاري همسر و حمايتي که آنها ميتوانند از دخترشان در اين موقعيت داشته باشند، يکي از عواملي است که ميتواند از بروز مجدد خشونت جلوگيري کند. پس سکوت را کنار بگذاريد، در اين باره صحبت کنيد و از آنها کمک بخواهيد.
اگر ميخواهيد سکوت خود را بشکنيد
اگر قرباني خشونت خانگي هستيد و نميخواهيد سکوت کنيد به گزينههاي مختلف فکر و گزينهاي را انتخاب کنيد که براي شما و ازدواج شما بيشترين منفعت را دارد. به صورت کلي توصيه ميشود انجام اقدام قانوني را جز در مواردي که ضرب و شتم شديد بوده، به عنوان اولين گزينه در نظر نگيريد، چرا که شانس تغيير همسر را به شدت کاهش ميدهد.
صحبت با يکي از اعضاي خانواده همسر و درخواست از او براي صحبت با همسر؛ براي مواردي که رابطه همسر با خانواده خودش خوب است روي اين گزينه ميتوان بيشتر حساب کرد.
صحبت با يکي از اعضاي خانواده خود و درخواست از او براي صحبت با همسر؛ از خانواده خود بخواهيد در ابتدا به صورت فردي با او صحبت کنند تا اين گفتگو شکل قشونکشي به خود نگيرد.
تماس با تلفن ۱۲۳، اورژانس اجتماعي و درخواست کمک و راهنمايي از آنها، اگر ضرب و شتم شديد بوده، اما توان مالي براي شکايت يا حمايت خانواده خود را نداريد، توصيه ميشود حتما با اين شماره تماس بگيريد.
مراجعه به بزرگان منطقه زندگي خود مانند دهيار يا امام جماعت مسجد محل و درخواست کمک.
مراجعه به مشاور خانواده يا روانشناس در گام اول و سپس درخواست از همسر براي مراجعه؛ براي مواردي که همسر ابراز پشيماني ميکند و تمايل به تغيير دارد، مناسب است.
اقدام براي شکايت قانوني، مراجعه به کلانتري و تنظيم شکايت و سپس پزشکي قانوني براي معاينه؛ در مواردي که ضرب و شتم شديد بوده و منجر به آسيب جسمي شده، در اولين فرصت اين کار را انجام دهيد.
بازار