سلامت نيوز/ دماغهاي که به سمت بالا ميل پيدا کردند، لبهاي پف کرده، ابروهاي کشيده ، گونههاي برجسته و قيافههاي يک شکل و يک رنگ انتخاب بسياري از زنان و دختران ايراني شده است. با عملهاي زيبايي ديگر کمتر چهره منحصر به فردي وجود دارد و چهرهها آنقدر شبيه يکديگر شدهاند که با هر فرد جديدي آشنا ميشويم انگار قبلاْ او را جايي ديگر ديدهايم!
البته فقط زنان و دختران ايراني نيستند که با آرزوي به دست آوردن ظاهري بيعيب و نقض خود را به تيغ جراحان ميسپارند، بلکه شوق قشنگ شدن به مردان نيز سرايت کرده است و آنان نيز تلاش قدرتمندانه براي فتح قلههاي زيبايي به مدد جراحيهاي کوچک و بزرگ آغاز کردهاند. آمارها و مشاهدات ميداني نيز مويد اين موضوع است.
نتايج نظرسنجي از مطب جراحان زيبايي که دو سال پيش منتشر شد نشان مي دهد که از هر 5 نفري که براي جراحي بيني به پزشک مراجعه مي کند 2 نفر مرد هستند و هزينه عمل جراحي مردان در ايران سالانه از مرز 70 ميليارد تومان گذشته است. لازم به ذکر است اين آمار مربوط به سال 86 است و بدون شک با توجه به اپيدمي شدن جراحي زيبايي در ميان مردان اکنون بيشتر نيز شده است.
امروزه تعداد افرادي که دست به جراحيهاي زيبايي از جراحي بيني گرفته تا برداشتن چربيهاي اضافي در بدن که تحت عنوان ليپوماتيک و ليپوساکشن ميزنند روز به روز بيشتر ميشود، اما اين عملها هم هميشه موفقيت آميز نيست و گاهي به قيمت جان مراجعه کننده نيز تمام ميشود. شايد به همين دليل هم باشد که برخي از آمار حکايت از آن دارد که حدود ۵۰ درصد شکايات پزشکي کشور مربوط به زيبايي است که شامل جراحي پلاستيک، ترميمي، افزايش قد، لاغري و چاقي و گونهگذاري ميشود.
جراحي بيني در کشورمان حدود ۷۰ درصد از جراحيهاي پلاستيک را تشکيل ميدهد. نکته جالب اينجاست که بيش از نيمي از کساني که بيني خود را عمل ميکنند از فرم جديد بينيشان راضي نيستند و دوباره نسبت به انجام جراحي اقدام ميکنند.
بازار آشفته اقتصاد نيز نتوانسته است افراد طالب زيبايي تصنعي را از مراجعه به مراکز جراحي زيبايي بازدارد. در شرايط که اغلب کسب و کارها از رونق افتاده است اما بازار جراحان زيبايي کماکان سکه است. شلوغي کيلينيکهاي زيبايي مويد اين مطلب است. خبرنگار همدلي براي صحت سنجي اين موضوع با 6 کيلينيک زيبايي براي وقت عمل ليپوماتيک تماس گرفت، تنها يک کلينيک نوبت يک هفتهاي به وي داد.
بسياري بر اين باورند استقبال ايرانيان از عمل زيبايي، ناشي از تعريف جديدي از زيبايي در ميان ايرانيان است که با تعريف قديم از زيبايي فاصله زيادي دارد.انها ميگويند سليقه دختران و مردان تغيير کرده است و همين تغييرات توقع از زيبايي را بالا برده است و وقتي زيبايي يک فرد يا افرادي متناسب با آن توقعات نباشد، آنان براي به دست آوردن زيبايي که مد شده است ناگريز به انجام جراحي پلاستيکي هستند.
برخي ديگر ميگويند محدوديتهاي پوشش بانوان باعث شده است که زنان به سمت جراحيهاي زيبايي هجوم بياورند چرا که براساس عرف و هنجارهاي رايج جامعه و همچنين قانون نانوشتهاي زنان ناگزير به رعايت پوشش و حجاب هستند که بخشي از زيبايي آنان را ميپوشاند.
البته برخي با رد اين فرضيه معتقدند: کشورهاي حوزه خليج فارس پوششهاي بسيار سنگينتري از زنان ايراني دارند ولي آمار جراحيهاي زيبايي آنها کمتر است.
در کنار کسانيکه عملهاي زيبايي را حق طبيعي هر فرد و حتي برخي نياز امروزه ميدانند، عملهاي زيبايي مخالفاني را هم دارد، که آنان را وادار به تشکيل کمپينهاي نيز کرده است. گروهي از زنان کمپينها و فعاليتهاي ترويجي را ضد اين پديده آغاز نمودهاند. هدف اصلي بيشتر اين کمپينها، ترويج نگاهي تازه به زيبايي است. نگاهي که زيبايي را در اعتماد به نفس و پذيرش چهره و ظاهر طبيعي ميداند.
يک روانشناس به همدلي گفت: ميل به زيبايي يک ميل طبيعي و غريزي است، از ديرباز اغلب انسانها به ويژه زنان به بدنشان به عنوان سرمايه نگاه ميکنند و ويژگيهاي ظاهري و به طور اخص بدن براي زنان جايگاه ويژهاي داشته و به عنوان سرمايهاي خدادادي مورد توجه بوده است.
بنابراين زيباييدوستي تا مرزي ميتواند بهنجار تلقي شود. اما مشکل از جايي آغاز ميشود که شاهد افراط در اين مساله باشيم. اگر خودآرايي و زيبا جلوه کردن تا حدي باشد که به عنوان يک رفتار نرمال در افراد ديده شود و او را به سمت انجام رفتارهاي افراطي و توجه بيش از حد به جسم و ظاهرش نکشاند ميتواند طبيعي تلقي شود.
اما اگر اين ميل به صورت افراط در افراد ظاهر شود ديگر از قالب زيبايي دوستي يا تمايل به زيبايي خارج ميشود و به يک اختلال رواني تبديل ميشود که سلامت رواني فرد را دچار مشکل ميکند و ميتواند نشانگر اين باشد که آن فرد از سلامت روان برخوردار نيست و به خاطر کسب عزت نفس و اعتماد به نفس بيشتر چنين ظاهري را از خودش به نمايش ميگذارد.
سارا قاسمي در رابطه با عطش ايرانيان براي رفتن به زيرتيغ جراحان زيبايي افزود:: گسترش افراطي جراحيهاي زيبايي در يک جامعه تحت تاثير از انگيزههاي شناختي و عاطفي افراد آن جامعه است، به طوري که نيازهاي عاطفي جوانان به ويژه نياز به ديده شدن و مورد توجه قرار گرفتن به وسيله جامعه يکي از انگيزههاي عملهاي زيبايي در ميان جوانان ايراني شده است که برخي اوقات از حالت طبيعي نيز خارج ميشود و به سمت افراط پيش ميرود.
اين روانشناس تمايل برخي از زنان به جراحيهاي زيبايي را به نگاه ابزاري به زنان که در جامعه رواج پيدا کرده است گره زد و افزود: اگرچه معمولا اغلب نگاه ابزاري به زنان را انکار ميکنيم و آن را مختص به جوامع غربي ميدانيم اما واقعيت اين است که در بخش زيادي از جامعه به زنان نگاهي کالا انگارانه دارند، به نحوي که شرط ورود به برخي از مشاغل زيبايي و خودآرايي زنان براي جلب مشتري است و حتي در آگهيهاي استخدامي نيز به اين موارد تاکيد ميشود.
برخي از زنان که به خودآگهي نرسيده ارتقا روحي و فکري پيدا نکردند، تن به جراحي هاي زيبايي براي موفقيت و پيشبرد کارهايشان ميدانند. در صورتي که در کشورهاي ديگر چندان شاهد اين اتفاقات نيستيم و زنان به سادگي در محيط کار و تحصيل و فعاليتهاي اجتماعي حاضر ميشوند.
قاسمي باهشــدار به گرايش افراطي به زيبايي ظاهري درکشور، رشد آن را نشانه سطحي نگري و توجه به مسائل ظاهري دانست. اين استقبال ايرانيان به انواع و اقسام عملهاي زيبايي کشور رادر انسان محوري و لذتگرايي دانست وگفت:عقده حقارت، عدم اعتمادبه نفس، توهم خودزشت پنداري، اختلالات رواني و ... از دلايل روند رو به رشد عمل هاي زيبايي در کشور است.
بازار