درباره التهاب گوش میانی کودک چه می‌دانید؟

جام جم

بروزرسانی 1398/05/27 - 15:32

درباره التهاب گوش میانی کودک چه می‌دانید؟

جام جم/ همه اين را مي‌دانند که کودکان بيش از بزرگسالان در معرض ابتلا به بيماري‌هاي گوناگون قرار مي‌گيرند از همين‌رو والدين بايد به علائم و نشانه‌هاي بيماري که در کودک بروز مي‌کند، توجه کافي داشته باشند. آگاهي درباره بيماري‌هاي مختلف مي‌تواند در تشخيص و درمان به موقع نقش بسيار مهمي را ايفا کند. يکي از بيماري‌هايي که بروز آن در بين اطفال و کودکان بسيار شايع است، التهاب گوش مياني است که مي‌تواند به بروز مشکلات زياد مثل عفونت منجر شود. دکتر‌سامان خرمي‌نژاد، متخصص گوش و حلق و بيني در اين باره توضيحات بيشتري مي‌دهد.

التهاب گوش مياني چيست؟ التهاب گوش مياني يا اوتيت مديا در پشت يک پرده گوش سالم اتفاق مي‌افتد؛ يعني در التهاب گوش مياني، پرده پارگي ندارد. التهاب گوش مياني در اطفال و کودکان بيشتر شايع است و مي‌تواند به صورت حاد يا سروز باشد. التهاب گوش مياني از ابتدا مي‌تواند به صورت سروز خود را بروز دهد و گاهي التهاب گوش مياني سروز، به دنبال التهاب گوش مياني حاد شروع مي‌شود. به طور کلي، 85 درصد اطفال و کودکان مي‌توانند به التهاب گوش مياني دچار شوند، در واقع اين بيماري شايع‌ترين عفونت باکتريايي در اطفال به حساب مي‌آيد. احتمال ابتلا به اين بيماري در کودکاني که يکي از افراد خانواده آنها سابقه ابتلا به اوتيت مديا را دارد بيشتر است. علاوه بر اين، قرارگيري کودک در معرض دود دخانيات (سيگار و قليان)، درصد ابتلا را بالا مي‌برد. کودکاني که به مهدکودک مي‌روند، بيشتر مستعد ابتلا به اين بيماري هستند. آن دسته از کودکاني که دچار بزرگي لوزه سوم هستند نيز مي‌توانند به التهاب گوش مياني دچار شوند. روي علائم تمرکز کنيد التهاب گوش مياني حاد مي‌تواند در اطفال و کودکان منجر به تب و گوش درد شود، ضمن اين‌که پزشک در زمان معاينه متوجه قرمز و برجسته شدن پرده گوش خواهد شد. اما التهاب گوش مياني نوع سروز در بيشتر موارد علائمي ندارد و والدين به‌دليل بروز کم‌شنوايي فرزندشان را براي معاينه نزد پزشک مي‌برند. پرده گوش در معاينه به صورت کدر ديده مي‌شود و حالت عقب‌رفته پيدا مي‌کند و يک مايع غير چرکي نيز مي‌تواند وجود داشته باشد. براي تشخيص قطعي از روش‌هاي تشخيصي مختلف مثل شنوايي سنجي بهره گرفته مي‌شود. درمان بايد جدي گرفته شود التهاب گوش مياني حاد با بهره‌گيري از آنتي‌بيوتيک درمان مي‌شود و در صورتي که آلرژي هم مطرح باشد، آلرژي را نيز بايد کنترل کرد. کنترل آلرژي به صورت‌هاي مختلف مي‌تواند صورت بگيرد که مي‌توان به شست‌وشوي بيني با محلول‌هاي مخصوص اين کار، اسپري و قرص‌هايي که در بازار براي اين منظور وجود دارند، اشاره کرد. درمان آلرژي بايد حتما زير نظر پزشک متخصص گوش و حلق و بيني صورت بگيرد چون مصرف خودسرانه دارو، نه تنها کمکي به کودک نمي‌کند، بلکه مي‌تواند باعث تشديد مشکل شود. دوره درماني با آنتي‌بيوتيک مي‌تواند بين 10 تا 14 روز با توجه به شرايط بيمار ادامه پيدا کند. کنترل تب و درد نيز جزو مواردي است که در درمان مورد توجه قرار مي‌گيرد. درمان التهاب گوش مياني سروز نيز تا حدودي شبيه نوع حاد است با اين تفاوت که سه دوره درمان براي بيمار در نظر گرفته مي‌شود و در صورتي که مشکل باقي بماند، جراحي بايد صورت بگيرد. درمان جراحي مي‌تواند به چند شکل مختلف و با توجه به وضعيت بيمار انجام شود. براي مثال، ممکن است برداشتن لوزه سوم از طريق جراحي، يکي از کارهايي باشد که براي درمان التهاب گوش مياني انجام شود. گذاشتن لوله هواگيري روي پرده گوش نيز ممکن است از طريق جراحي صورت بگيرد. گاهي در التهاب گوش مياني حاد تکرار شونده نيز اين احتمال وجود دارد که از لوله هواگيري استفاده شود. اما نبايد اين مساله را از ياد برد که تا زمان باقي ماندن عوامل زمينه‌اي، باز هم احتمال عود بيماري وجود دارد پس عوامل زمينه‌اي هم بايد مد نظر قرار بگيرند. شايد برخي والدين نگراني زيادي در ارتباط با مساله جراحي داشته باشند، ولي واقعيت اين است که جراحي با هدف درمان التهاب گوش مياني، جراحي خطرناکي به حساب نمي‌آيد و بيمار در همان روز جراحي با صلاحديد پزشک مرخص مي‌شود. اين عوارض جدي است ابتلا به التهاب گوش مياني از هر نوعي که باشد در صورت عدم درمان ممکن است منجر به کم‌شنوايي، پارگي مزمن پرده گوش، سفتي پرده گوش، سفت شدن استخوان مياني و نکروز استخوانچه‌هاي گوش مياني شود. والدين نبايد درمان را به تاخير بيندازند و از انجام هر نوع خوددرماني بپرهيزند چون درمان در چنين شرايطي پيچيده‌تر خواهد شد. گاهي کودک در اثر سرماخوردگي دچار گوش‌درد مي‌شود و والدين به اين مساله توجه نمي‌کنند که اين مساله دردسرساز خواهد شد. يک نکته فرعي شايد خيلي از والدين تصور کنند رفتن به استخر مي‌تواند التهاب گوش مياني را در پي داشته باشد، اما واقعيت اين است که رفتن به استخر، ارتباط چنداني به التهاب گوش مياني ندارد. اين احتمال وجود دارد که برخي والدين گوش فرزند خود را بعد از استخر يا حمام با گوش پاک‌کن يا وسايل ديگر تميز کنند‌. وارد کردن هر نوع جسم خارجي داخل گوش، کار اشتباهي است و نبايد با تصور پاک کردن گوش چيزي وارد آن کرد. استفاده از گوش پاک‌کن يا هر وسيله ديگري مي‌تواند گوش کودک را مستعد عفونت گوش خارجي کند. فشرده شدن جرم داخل گوش، کيپ شدن گوش و کم‌شنوايي مي‌توانند برخي عوارض استفاده از گوش‌پاک کن يا وارد کردن هر جسم خارجي در گوش باشد. بعد از حمام يا استخر، تنها خشک‌کردن قسمت خارجي گوش مجاز است. شيشه شير دردسر ساز تغذيه اطفال با شيشه شير يکي ديگر از مواردي است که مي‌تواند به التهاب گوش مياني منجر شود. والدين بايد به اين مساله توجه داشته باشند که فرزندشان هنگام تغذيه با شيشه شير به صورت خوابيده نباشد و در حالت نيمه نشسته قرار بگيرد. بي‌توجهي به اين مساله مي‌تواند باعث حرکت شير از پشت حلق به سمت دهانه شيپور استاش گوش شود و در نهايت احتمال بروز التهاب گوش مياني را افزايش بدهد. ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد