از اولین روز بعد عقد متوجه دروغ‌های شوهرم شدم!

خراسان/ 11 ماه است با پسري عقد کرده‌ام. 22 ساله و دانشجوي عمران هستم و شوهرم، 29 ساله است. به تازگي هم از سربازي برگشته. از روز اول عقدم، متوجه دروغ هاي زياد او شدم؛ مثل مدرک تحصيلي جعلي يا حتي عقيم بودنش و مشکلات اخلاقي زيادش. خانواده‌ام مي‌گويند اگر طلاق بگيري، عاقت مي‌کنيم. حيران مانده‌ام، حيران! مشکل شما پيچيده است و اعتراف مي کنم پاسخ گويي به اين سوال کار ساده اي نيست چرا که قرار است با کمترين اطلاعات، راهنمايي تان کنم. قبل از عروسي تکليف‌تان را مشخص کنيد يکي از ويژگي‌هاي دوران عقد، آشنايي زن و مرد با يکديگر براي رفتن زير يک سقف است. چنان چه مشکل جدي وجود داشته باشد بايد حتما قبل از عروسي براي حل آن اقدام کرد؛ در غير اين صورت مشکلات جدي تري به همراه خواهد داشت و به صلاح نيست که بدون حل و فصل آن، وارد زندگي مشترک شويد. دروغ هاي شوهرتان کوچک نيست از يک طرف اصرار و اقدام عجولانه شما براي طلاق و از طرف ديگر پافشاري خانواده تان براي حفظ اين رابطه، جاي سوال دارد؛ در اين‌جا آن چه بسيار مهم است، اين است که هدف همسرتان از گفتن اين دروغ ها چه بوده است؟ دروغ هاي کوچکي هم نيست که بتوان به سادگي از کنار آن گذشت. عقيم بودن يک مرد به سادگي تمام يک زندگي زناشويي را تحت  تاثير قرار مي دهد و حتي مي تواند حق طلاق را به زن بدهد يا جعل مدرک تحصيلي، تنها يک دروغ نيست بلکه جرم محسوب مي شود. مشکلات اخلاقي زيادي که شما از آن نام برده ايد و دقيقا معلوم نيست اين مشکلات اخلاقي چيست هم مي تواند زندگي مشترک را نابود کند. اين موضوع بايد در قالب يک مشاوره خانوادگي با حضور همسر شما و خانواده تان بررسي شود. هرچند قانون به شما اختياراتي مي دهد که مي توانيد به طور مستقل تصميم بگيريد؛ اما شايسته است ابتدا براي حل آن و به خصوص به دست آوردن رضايت خانواده تان گام اساسي برداريد؛ اما لازم نيست تسليم بي چون و چراي خانواده شويد. در ضمن مي توانيد در اين مدت به شوهرتان نزديک شويد و درباره دلايل دروغ هايي که به شما گفته است، از او سوال کنيد. شايد حرف هاي ناگفته زيادي داشته باشد که لازم باشد بشنويد. با والدين‌تان گفت وگو کنيد لازم است بدانيد مخالفت خانواده نمي تواند مانع از حق انتخاب شما براي تعيين سرنوشت تان باشد. شايد والدين شما نگران تنهايي و مطلقه شدن شما هستند و نمي خواهند طلاق وسيله اي براي برگشت شما به خانه پدري باشد و اين مسئله اي است که نبايد درخصوص آن بي تفاوت باشيد. بايد به گونه اي با والدينتان ارتباط برقرار کنيد که اين نگراني ها را بشنويد و آن ها هم صحبت هاي شما را بشنوند. شخصيت خودتان را هم بررسي کنيد در نهايت اين که درباره خودتان هم بايد به جمع بندي برسيد. شما چگونه رفتار کرده ايد که باعث شده است يک نفر به خودش اين اجازه را بدهد تا چنين دروغ هايي بگويد؟ آيا بازخورد خاصي به اطرافيانتان مي دهيد که اين زمينه را فراهم مي کند؟ اين ها موضوعاتي است که مي تواند ريشه ناخودآگاه داشته باشد و ظاهرا شما از آن بي اطلاع باشيد؛ اما در يک فضاي روان درماني به آن پي ببريد و پس از مدتي آن را حل کنيد. نويسنده : دکتر رضا يعقوبي| روان‌شناس سلامت ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد