فرارو/ مسئله خواب فقط يک مشکل در بزرگسالان نيست. بچهها نيز براي به خواب رفتن مشکل دارند. آنها معمولاً والدين را در کنار خود نگه ميدارند! در واقع زمان خواب ميتواند به يک نبرد تبديل شود. در اينجا ۱۰ نکته براي يادگيري چگونه پيروز شدن در اين نبرد آورده شده است.
۱. تنظيم يک ساعت خواب اختصاصي
کودکاني که به مدرسه ميروند، هر شب بين ۹ تا ۱۱ ساعت به خواب نياز دارند، اما در نيازها و الگوهاي خواب آنها تغييرات زيادي وجود دارد. اکثر بچهها الگوهايي خاصي دارند و مهم نيست که شما چه کاري در اين زمينه انجام ميدهيد. حتي اگر آنها را دير وقت به رختخواب ببريد، يک نبرد سر سخت خواهيد داشت و براي نخوابيدن مبارزه ميکنند تا زماني که بدن شان براي خوابيدن آماده شود. اين مهم است که بدانيد کودک شما چه مدت زماني به خواب نياز دارد تا بتواند در هنگام بيداري سر حال بماند.
۲. زمان بيداري را تنظيم کنيد
اگر ميدانيد کودک شما به چه ميزان خواب نياز دارد و چه زماني بايد به رختخواب برود، تعيين يک ساعت مشخص براي بيدار شدن در طول روز نيز بسيار ساده باشد. اجازه دهيد فرزند شما در تعطيلات آخر هفته و روزهاي تعطيل کمي بيشتر بخوابد و سعي کنيد کمي سخاوتمندانه در اين باره عمل نماييد، اما اين امر ميتواند شما را براي يک شب طولاني و بي خوابي آماده کند. اين ساعتهاي اضافي خواب مانند جت تاخير روي فرزند شما تأثير خواهد گذاشت و باعث ميشود بدن در هنگام خواب احساس خستگي کند. بهتر است هر روز در يک ساعت مشخص آنها را بخوابانيد و از خواب بيدار کنيد.
۳. يک روال ثابت براي خواب ايجاد کنيد
داشتن يک روال ثابت مخصوصاً براي نوزادان، کودکان نوپا و پيش دبستانيها بسيار مهم است. انجام کارهاي خاص قبل از خواب، مانند استحمام يا خواندن يک داستان، به فرزندتان اين سيگنال را ميدهد که قرار است در آينده کمي نزديک چه اتفاقي بيفتد. دانستن آنچه در آينده رخ ميدهد به آنها آرامش ميدهد و به تدريج فضاي مناسب براي خواب ايجاد ميشود. بعد از مدتها، بدن فرزند شما ممکن است به طور خودکار در ابتداي همين زمان مشخص براي خواب آماده شود.
۴- حداقل دو ساعت قبل از خواب تلويزيون را خاموش کنيد
نتايج يک تحقيق تاييد شده نشان داده است که نور ناشي از صفحه تلويزيون، تلفن يا مانيتور رايانه ميتواند در توليد هورمون ملاتونين اختلال ايجاد کند. ملاتونين بخش مهمي از چرخههاي خواب و بيداري است. هنگامي که سطح ملاتونين در بالاترين حد خود قرار دارد، بيشتر افراد خواب آلود شده و آماده رفتن به رختخواب هستند. تنها نيم ساعت تماشا کردن تلويزيون يا صفحه نمايش ديگر قبل از خواب ميتواند به اندازه کافي در اين پروسه اختلال ايجاد کند تا کودک شما براي دو ساعت ديگر هم سرحال باشد. اتاق خواب را به يک فضاي بدون هيچ گونه صفحه نمايش الکترونيکي تبديل کنيد يا حداقل اطمينان حاصل کنيد که تمام صفحهها از زمان مشخصي کاملا خاموش هستند. همچنين بهتر است شبها تلفنها را از اتاق خواب خارج کنيد.
۵- قبل از خواب استرس را کاهش دهيد
هورمون ديگري که در خواب نقش دارد، کورتيزول است که به عنوان "هورمون استرس" نيز شناخته ميشود. هنگامي که سطح کورتيزول زياد است، بدن کودک شما قادر به آماده شدن براي به خواب رفتن نخواهد بود. قبل از فعاليت آرام، چراغها با نور کم و محيط ساکت را ايجاد کنيد. اين ميتواند به جلوگيري از ترشح مقادير زياد کورتيزول در بدن فرزند شما کمک کند.
۶. ايجاد محيط مناسب براي خواب
در حالي که يک ايده آل ميتواند خواب را براي کودک راحتتر کند، بسياري از اسباب بازيها ميتوانند آن را سختتر کنند. ملحفههاي نرم، تاريک شدن اتاق و ايجاد کردن يک آرامش نسبي ميتواند به کودک شما کمک کند تا بين روز و شب تمايز قايل شود و راحتتر بخوابد.
۷. محيط را خنک نگه داريد
چرخه خواب فرزند شما فقط به نور (يا فقدان آن) بستگي ندارد. به درجه حرارت نيز حساس است. سطح ملاتونين به تنظيم افت دماي داخلي بدن مورد نياز به خواب کمک ميکند، از همين رو ميتوانيد با تنظيم دماي خارجي به اين روند کمک کنيد. کودک خود را بيش از حد نپوشانيد و فضا را بيش از حد گرم نکنيد. درجه حرارت معمولي اتاق يا حتي کمي خنکتر براي تقويت خواب عميق بهتر است.
۸. کمک به مقابله با ترس
به جاي انکار ترس از خواب، به آنها بپردازيد. اگر اطمينان دادن به آنها خيلي مفيد واقع نميشود، ميتوانيد يک اسباب بازي مخصوص تهيه کنيد که شبها از آنها محافظت ميکند و يا اتاق شان را با "اسپري هيولا" قبل از خواب اسپري کنيد. (يک قوطي کننده خوشبو کننده هوا با يک برچسب جديد خلاق به خوبي کار ميکند.)
۹. تمرکز روي خواب را کاهش دهيد
درست مانند بزرگسالان، بچهها ميتوانند براي خاموش کردن مغز خود براي شب با مشکلاتي روبرو شوند. به جاي اينکه اضطراب خود را با اصرار بيشتر بر روي خوابيدن بيشتر کنيد، بيشتر روي ايده ايجاد آرامش و آرام کردن بدن کودک خود تمرکز کنيد.
۱۰. مراقب اختلالات خواب باشيد
اگر علي رغم بهترين تلاشهاي شما، فرزند تان همچنان در خوابيدن يا خواب ماندن يا کابوسهاي مداوم يا ترسناک شبانه مشکل داشته باشد، ممکن است اختلال خواب واقعي داشته باشد. در مورد نگرانيهاي خود با پزشک متخصص کودکان صحبت کنيد.
منبع: healthline
بازار