چگونه به کودک عصبانی خود کمک کنیم؟

کودکت/ کودکي که کنترلش را از دست مي‌دهد و خشمگين مي‌شود مي‌تواند براي خودش و اطرافيانش دردسرساز باشد. کودکاني که عصباني مي‌شوند يا در کنترل هيجان مشکل دارند امکان دارد گاهي کنترل خود را از دست بدهند و اين خشم را مستقيما به والدين يا ساير مراقبان خود منتقل کنند. معمولا اين احساس خشم به صورت داد زدن، کتک زدن والدين و پرت کردن اشياء ظاهر مي‌شود. اين رخداد ممکن است تجربه‌اي ترسناک و پراسترس براي شما و کودک باشد و فشار رواني مضاعفي بر هر دوي شما اعمال کند. در عين حال، رفتار مناسب، اصولي و درست با کودک عصباني بسيار اهميت دارد. براي آشنايي با مقوله عصبانيت کودک و چگونگي رفتار شما، به عنوان بزرگسال، در مواجهه با کودک عصباني، با اين مقاله کودکت همراه باشيد. چگونه به کودک عصباني خود کمک کنيم؟ در ابتدا، بهتر است بدانيد عصبانيت نوعي برقراري رابطه است. کودکي که خشمش را بروز مي‌دهد مطمئنا پريشان‌احوال است. او مهارت کافي براي مديريت احساسات و ابراز آن‌ها ندارد. ابراز خشم کودک ممکن است ناشي از ناقص بودن دايره لغات، ناتواني در کنترل رفتارهاي تکانشي يا نداشتن مهارت‌هاي حل مسئله باشد. شايد والدين اين رفتار کودک را ادا و اطوار او تلقي کنند، اما کودکي که اين‌گونه عصبانيتش را نشان مي‌دهد؛ يعني نتوانسته نااميدي و خشمش را به شيوه‌اي ديگر، مثل حرف زدن يا حل مسئله، ابراز کند. در نتيجه، نحوه برخوردتان با عصبانيت کودک بسيار مهم است و تعيين مي‌کند که کودک در شرايط يکسان در آينده چگونه رفتار مي‌کند، آيا دوباره خشمگين مي‌شود يا راهي براي کنترل احساستش پيدا مي‌کند. به اين چند نکته دقت کنيد: آرامش خود را حفظ کنيد: هنگام روبرو شدن با کودک عصباني، احتمال اينکه کنترلتان را از دست بدهيد و صدايتان را بالا ببريد وجود دارد. اما اگر عصباني شويد، شانس کمتري براي آرام کردن او داريد. با عصبانيت، کودک را بيشتر خشمگين خواهيد کرد. بهتر است آرامشتان را حفظ کنيد و با اين رفتار، به او ياد دهيد که هنگام عصبانيت رفتار درست کدام است. تسليم نشويد: اگر کودک به دليل خواسته‌اي نامعقول عصباني شده است، تسليم او نشويد. اگر به خواسته او عمل کنيد، اين رفتار را تشويق کرده‌ايد و ممکن است باز هم چنين رفتاري از او سر بزند. به دنبال رفتار خوب باشيد: وقتي کودک آرام شد، به او توجه ويژه‌اي کنيد. همچنين، وقتي با آرامش و گفتگو احساساتش را بيان کرد، به او توجه مثبت نشان دهيد. مهارت‌هاي حل مسئله را با او تمرين کنيد: وقتي کودک آرام است، با او صحبت کنيد و راه‌هاي ابراز احساسات از طريق گفتگو را به او ياد دهيد. از او بپرسيد چه احساسي دارد و به نظر او، بايد چگونه مسائل را حل کرد؟ محرک عصبانيت نباشيد: بيشتر کودکان در زمان‌هايي مشخص دچار عصبانيت مي‌شوند. براي مثال، وقت انجام تکاليف، وقت خواب يا بازي. معمولا والدين با امر و نهي کردن‌ها، دستورالعمل‌ها و هشدارها محرکي براي عصبانيت کودک مي‌شوند. با کارهايي مثل يادآوري زمان خواب، مرحله به مرحله کردن کارها و همچنين، آماده کردن کودک مي‌توانيد از بروز عصبانيت او جلوگيري کنيد. انواع عصبانيت و خشم نحوه برخورد شما با عصبانيت به ميزان شدت آن بستگي دارد. اولين قانون در برخورد بدون خشونت اين است که تا حد ممکن نسبت به آن‌ها بي‌توجه باشيد، حتي توجه منفي شما، مثل داد زدن، مي‌تواند رفتار کودک را تشديد کند. اما وقتي خشم به سمت تنش فيزيکي پيش مي‌رود، بي‌توجهي رفتار درستي نيست و ممکن است باعث آسيب به کودک يا ديگران شود. در اين شرايط، صاحب‌نظران معتقدند کودک بايد در فضاي امني قرار بگيرد که به شما و هيچ نوع محرک تشويقي دسترسي نداشته باشد. گاهي بهتر است محيط را ترک کنيد، به عبارت ديگر، در ديد کودک نباشيد تا او هيچ توجهي دريافت نکند. از تکنيک‌هاي رفتاري کمک بگيريد اگر کودک بيش از اندازه عصباني مي‌شود و اين عصبانيت باعث نگراني يا سلب آرامش شما شده است، بهتر است حتما از يک متخصص کمک بگيريد. جلسات مشاوره مي‌تواند به شما و فرزندتان کمک کند بحران را پشت سر بگذاريد، استرس را کمتر کنيد و رابطه‌تان را بهبود بخشيد. مي‌توانيد از يکي از روش‌هاي درماني، که در ادامه به آن‌ها اشاره شده است، استفاده کنيد و در مواجهه با رفتار کودک، از آن‌ها کمک بگيريد. درمان تعاملي والد-کودک: اين نوع مشاوره و درمان براي کودکان ۲ تا ۷ سال بسيار مفيد است. والدين و کودک با هم تمرين‌هايي را انجام مي‌دهند و مشاور به آن‌ها کمک مي‌کند رابطه بهتري بسازند. در اين درمان، شما ياد مي‌گيريد به رفتار مثبت فرزند خود توجه کنيد، رفتارهاي بد کوچک او را فراموش کنيد و هميشه، در حالي که آرامش خود را حفظ کرده‌ايد، پاسخي به رفتار خشن او داشته باشيد.