چرا نباید فرزندمان را بیشتر از همسرمان دوست داشته باشیم؟

باشگاه خبرنگاران/ يک روانشناس گفت: برخي از والدين گمان مي‌کنند که با توجه هرچه بيشتر به کودکان خود موجب افزايش سلامت روان آنان خواهند شد. سيد شهرام عليزاده روانشناس باليني کودک و نوجوان با اشاره به اينکه عشق به فرزند، عشقي وصف ناشدني است، اظهار کرد: پدر و مادر شدن يکي از بزرگترين موهبت‌هايي است که در طول زندگي نصيب هر فرد مي‌شود. او با بيان اينکه عشق به فرزند، عشقي وصف ناشدني است که مي‌تواند تمام وجود فرد را تسخير کند؛ به گونه‌اي که توجه را از اطرافيان سلب کرده و به فرزند معطوف کند، گفت: عشق ورزي به فرزندان کاملا خوشايند و لازم است و يکي از عوامل اصلي در رشد شناختي و هيجاني کودکان به شمار مي‌آيد. او ادامه داد: در اين ميان گاه برخي از والدين نمي‌توانند محبت خود به اعضاي خانواده و اطرافيان را مديريت کنند و زماني اين شرايط نگران کننده مي‌شود که مادر يا پدر به قدري غرق در توجه و محبت به فرزند شوند که همسر خود را ناديده بگيرند و به طور ناخواسته محبت خود را از شريک زندگي خود دريغ کنند. اين روانشناس عنوان کرد: برخي از والدين گمان مي‌کنند که با توجه هرچه بيشتر به کودکان خود موجب افزايش سلامت روان آنان خواهند شد؛ غافل از اينکه طبق تحقيقات انجام شده در حوزه خانواده مشخص شده است که فرزنداني سالم‌تر هستند که روابط ميان پدر و مادر آن‌ها مطلوب است و به عبارت ديگر شاهد ابراز محبت و توجه والدين خود نسبت به يکديگر هستند. اين روانشناس باليني اظهار کرد: نکته حائز اهميت اين است که عشق ورزي بيش از حد به کودکان موجب افزايش توقع آن‌ها از ديگر افراد زندگي خواهد شد و در آينده‌اي نه چندان دور، روابط اجتماعي آنان را با مشکلاتي قابل توجه مواجه خواهد کرد. او با اشاره به اينکه امروزه شاهد افزايش موج صدمه زايي فرزندسالاري هستيم، گفت: تعداد بسياري از والدين بر اين باور اشتباه اصرار مي‌ورزند که نبايد هيچ کمبودي شامل حال فرزندشان شود و دلبند آن‌ها بايستي از همه لحاظ تامين باشد. اين روانشناس تصريح کرد: برخي از والدين معتقدند که با ارائه خدمات همه جانبه، فرزندي موفق را تربيت خواهند کرد و اين مسئله افزايش انتظار آنان از کودک را در پي خواهد داشت و عدم برآورده شدن انتظارات اين والدين موجب بروز اختلافات شديدي در محيط خانواده مي‌شود و بي شک روابط والدين را نيز تحت تاثير قرار خواهد داد. عليزاده تصريح کرد: لازم به ذکر است که بخش قابل توجهي از مشکلات کودکاني که محبت بسيار زياد والدين را دريافت مي‌کنند در زندگي مشترک آن‌ها نمايان خواهد شد. چنين کودکاني را متوقع، لوس و نابالغ توصيف مي‌کنند و معتقدند که نقش‌هاي مردانگي يا زنانگي آن‌ها رشد نکرده باقي مانده است. او ادامه داد: چنين کودکاني، جوانان به ظاهر بالغي خواهند شد که با کوچکترين مشکل به مادر يا پدر خود پناه مي‌آورند و عاجزانه از آن‌ها کمک مي‌خواهند. او عنوان کرد: در نهايت کودکان دير يا زود بزرگ خواهند شد و از خانه خواهند رفت و اينجاست که والد بي توجه به همسر، زندگي خود را با کسي ادامه خواهد داد که پس از تحمل سال‌ها بي توجهي، دلسرد شده است و ميلي ندارد تا براي ايجاد مجدد روابط صميمانه تلاش کند. #باهم_شکستش_مي‌دهيم ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد