خانواده؛ رکن پیشگیری از کرونا در ایران

unicef/ در چين حتي پس از جشن بهار، بسياري از گردهمايي‌هاي خانوادگي و دوستانه، سفرها و فعاليت‌هاي خارج از منزل لغو شده و بسياري از مردم براي اجتناب از ابتلا به عفونت ويروسي کرونا، با خانواده‌هاي‌شان در منزل مانده‌اند. زندگي در فضايي محدود با اعضاي خانواده به مدت طولاني و به صورت مداوم در معرض اخبار مربوط به همه‌گيري بيماري قرار داشتن، ممکن است منجر به کسالت، اضطراب، نگراني و وحشت شود. همچنين مي‌تواند احساساتي همچون افسردگي و ترس در ما ايجاد کند و باعث تغييرات جسماني چون گرفتگي قفسه سينه و بي‌خوابي شود. تمامي اين حالات، واکنش‌هاي نرمال به شرايط استرس‌زاهستند. براي خانواده‌هاي داراي فرزند، گذراندن زمان بيشتر با هم فرصت خوبي براي ارتباط بيشتر والدين و فرزندان خواهد بود. براي سالم‌ماندن در هنگام شيوع ويروس کرونا، اعضاي خانواده بايد با کمک به يکديگر و ايجاد احساس امنيت، مثبت‌انديشي و حفظ ذهنيت سالم، منبع اصلي حمايت براي هم باشند. همانطور که در فارسي مي‌گوييم «عدو شود سبب خير»، با ۵ راهکار زير خانواده‌ها مي‌توانند همه‌گيري ويروس کرونا را تبديل به فرصتي براي نزديک‌تر شدن به هم و ايجاد رابطه عاطفي عميق‌تر کنند. براي نزديک‌ترکردن اعضاي خانواده به هم، فعاليت‌هاي روزانه‌اي برنامه‌ريزي کنيد که همه با هم مشارکت داشته باشند. هر روز يک يا چند فعاليت خانوادگي برنامه‌ريزي کنيد که همه افراد خانواده مجبور به شرکت در آن باشند. (البته فرصت کافي براي فعاليت‌هاي فردي هم در نظر بگيريد.) حفظ يک فضاي خانوادگي آرام و دلنشين براي ايجاد احساس امنيت در اعضاي خانواده از اهميت اساسي برخوردار است. استرس طولاني‌مدت ناخودآگاه باعث مي‌شود افراد احساس ناراحتي و اضطراب کرده و حتي ممکن است مشکلات عاطفي جدي‌تري را به­وجود آورد. اين نکته خيلي مهم است که اعضاي خانواده يکديگر را حمايت کنند و ارتباط مستمر بين افراد يکي از راه‌هاي کاهش استرس در هنگام شيوع بيماري است. در ارتباط با کودکان، نظرات خود را به زبان ساده برايشان توضيح دهيد. روش‌هاي مختلفي براي کمک به کودکان در سنين مختلف براي درک همه‌گيري وجود دارد. بيشتر کودکان درمورد شيوع بيماري کرونا شنيده‌اند و براي درک بهتر موقعيت به سخنان والدين‌شان متکي هستند. از آنجايي‌ که که زندگي عادي‌شان به دليل بيماري همه‌گير مختل شده يا دچار تغيير شده، به کمک خانواده نياز دارند تا بتوانند واکنش صحيح به موضوع داشته باشند. والدين مي‌توانند با بازي کردن يا داستان خواندن، نقش بازي کردن (مثلاً معلم‌بازي، ...) يا روش‌هاي خلاقانه ديگر براي بچه‌هاي کوچکتر به آنها کمک کنند تا معناي همه‌‌گيري را متوجه شوند. به عنوان مثال مي‌توانند همراه کودک‌شان يک ويروس را نقاشي کنند، يا برايشان يک داستان مصور در مورد کسي که با ويروس مي‌جنگد بخوانند. والدين مي‌توانند در حين بازي به کودکان کمک کنند که بفهمند چطور ماندن در منزل مي‌تواند راهي قدرتمند براي شکست ويروس باشد. البته والدين مي‌توانند تصميم بگيرند که با اطلاعات صريح‌تري راجع به بيماري با فرزندان بزرگتر خود صحبت کنند. از گفتن جملاتي مثل «اين موضوع مربوط به بزرگترها است و تو نمي‌فهمي» خودداري کنيد. سعي کنيد که به سوالات فرزند خود درست پاسخ دهيد و در مورد وضعيت واقعي و راهکارهاي احتمالي صريح و صادق باشيد. با فرزندتان بازي کنيد اين نکته مهم است که والدين به کودکان کمک کنند تا نگرشي خوش‌بينانه همراه با اعتماد به نفس در خود ايجاد کنند تا بتوانند بر چالش‌هاي فعلي و مشکلاتي که در آينده با آنها روبرو خواهند شد غلبه کنند، و اين امر مهم را مي‌توان از طريق بازي‌کردن به‌دست آورد. بازي‌هاي کودکان و والدين مي‌تواند روشي موثر براي تقويت پيوند عاطفي بين آنها، تسکين استرس و ايجاد مقاومت و انعطاف‌پذيري در کودکان باشد. والدين نبايد بگذارند کودکان به تنهايي بازي کنند، بلکه بايد در فعاليت‌هاي آنها شرکت کنند. به عنوان مثال، والدين مي‌توانند در فعاليت‌هاي ورزشي، قصه‌سرائي و طرح سوال-جواب به کودکان خود بپيوندند تا استرس و اضطراب آنها را کاهش دهند. بازي‌کردن همچنين مي‌تواند به توانايي‌هاي کودک در تنظيم احساساتش کمک کند. والدين مي‌توانند به کودکان خود کمک کنند تا با کشيدن نقاشي، تئاتر/پانتوميم بازي‌کردن، هنر و کاردستي احساس خود را بشناسند. پدران محترم، بيشتر با فرزند خود وقت بگذرانيد. پدرها نقش اساسي در تربيت فرزندان دارند و بايستي در هنگام شيوع بيماري همه‌گير نيز بيشتر نقش‌آفريني کنند. مطالعات نشان مي‌دهد کودکاني که پدران‌شان بيشتر در تربيت و پرورش آنها درگير بوده‌اند، سازگاري اجتماعي و سلامت رواني بهتري در زندگي نشان مي‌دهند. طي اين دوران، وظايف روزمره از قبيل آماده کردن غذا، شستشو و استريليزه کردن بيشتر و خسته‌کننده‌تر از روزهاي کاري عادي باشد. پدرها بايد براي انجام برخي کارهاي روزمره خانه پيش‌قدم شوند و يادشان باشد که با فرزندان خود بازي کنند. کودکان از فضاي خانوادگي شاد لذت خواهند برد و با مشاهده ارتباط خوب بين افراد خانواده خود و اين که همه به يکديگر کمک مي‌کنند احساس قدرت خواهند کرد. به مشارکت فرزند خود بها دهيد. در اين زمان سخت، والدين بايد بهاي بيشتري به فرزندان خود بدهند. فرزند خود را تشويق کنيد تا جايي که مي‌تواند در کارهاي منزل مشارکت کند و آنها را در بحث‌ها و تصميمات خانوادگي درگير کنيد. کودکان مي‌توانند درمورد کارهاي روزمره و قوانين منزل با ساير اعضاي خانواده صحبت کنند، فعاليت‌هاي مربوط به خودشان را برنامه‌ريزي کنند، و زماني که در منزل هستند را مديريت کنند. به اين ترتيب، فرزندان شما احساس کنترل خواهند داشت، که به آنها کمک خواهد کرد تا به احساس عدم اطمينان غلبه کنند. همچنين فرصتي براي آنها خواهد بود تا مديريت زمان را ياد گرفته و مهارت‌هاي برنامه‌ريزي‌شان را بهتر کنند. با اين ۵ راهکار، شما مي‌توانيد بحران را براي خود و خانواده‌تان تبديل به فرصت کنيد. #باهم_شکستش_مي‌دهيم ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد