خراسان/ همانطور که لپتاپ و گوشي براي خيلي از ما محدودهاي است که دوست نداريم هر تازهواردي به آن سرک بکشد، آشپزخانه و اتاقخواب هم براي بزرگ ترها يک فضاي خاص محسوب ميشود. اتاقخواب ممکن است محلي براي لباسهاي دمدستي و وسايل اضافه خانه باشد که دم رسيدن مهمان همه چيز توي آن چپانده مي شود و معمولا جايي نيست که بشود راحت درش را باز کرد و وارد شد. بعضيها هم هستند که برايشان شهرام بهرام ندارد! نهتنها بيهوا وارد اتاقخواب خانه ميزبان ميشوند که خيلي زود هم جو راحتي و خواب ميگيردشان و روي تخت ولو ميشوند. علاوه بر اتاقخواب، آشپزخانه هم نقطه استراتژيک هر خانهاي به حساب ميآيد؛ نقطهاي که احتمالا موقعي که مهمان توي خانه است آنجا منفجر شده و کلي بريزبپاش دارد. دقيقا براي همين است که اگر با نيت کمک برويد و توي آشپزخانه ميزبان بايستيد، هي تعارفتان ميکنند که «باور کنين کاري نيست، همه رو خودمون انجام داديم». اين درواقع شکل مودبانه «جان ما برو بشين اينجا رو شلوغ نکن» است. اگر دقت کردهباشيد اينطور وقتها همه مهمانها توي آشپزخانه جمع ميشوند و ميخواهند کمک کنند اما جز اِشغال فضاي آشپزخانه و گيجکردن ميزبان کار ديگري نميکنند. آويزان شدن از بالکن براي هواخوري و چک کردن منظره کوچه و ساختمانهاي مقابل هم از آن کارهايي است که معمولا لازم است قبلش با ميزبان هماهنگ شود. حالا طوري نشود که با خودتان فکر کنيد اي بابا چي ميگه اين يعني فقط بريم رو به روي تلويزيون بشينيم و تمام؟ واضح است که نه، فقط کافي است حضور پررنگمان در تمام نقاط خانه ميزبان احساس نشود و قبل از ورود به مکانهايي مثل آشپزخانه و اتاق خواب به صاحبخانه اطلاع بدهيم.
بازار