کابوس و هراس شبانه در کودکان چه تفاوتی دارند؟

ايسنا/ کابوس ديدن و هراس شبانه دو عامل شايع بيدار شدن کودکان از خواب هستند که بيشتر والدين آنها را با هم اشتباه مي‌گيرند. پيش از آنکه به تفاوت بين کابوس و هراس شبانه پي ببريم لازم است نسبت به روند خواب نرمال آگاهي پيدا کنيم. چرخه خواب تمامي کودکان و بزرگسالان مراحل خواب‌ عميق و خواب سبک را شامل مي‌شود. به طور طبيعي فرد ابتدا به خواب عميق مي‌رود و سپس وارد چرخه خواب سنگين و سبک مي‌شود. اين چرخه خواب در کودکان ۳۰ تا ۶۰ دقيقه و در افراد بزرگسال حدود ۹۰ دقيقه به طول مي‌انجامد. زماني که فرد وارد مرحله خواب سبک مي‌شود براي چند لحظه بيدار مي‌شود، اطراف خود را مي‌بيند و اگر مشکلي وجود نداشت مجدد به خواب مي‌رود. کابوس ديدن و هراس شبانه در بخش‌هاي مختلف چرخه خواب و قسمت‌هاي مختلف شب رخ مي‌دهند. به طور معمول هراس شبانه پيش از نيمه شب رخ مي دهد و کودک بين مرحله خواب عميق و سبک آن را تجربه مي کند. در اين شرايط بدن بيدار است اما ذهن هوشياري ندارد. در حالي که کابوس پس از نيمه شب و هنگام خواب سبک رخ مي‌دهد. کودک به هنگام هراس‌هاي شبانه شروع به جيغ کشيدن کرده و با چشم هاي باز به سرعت نفس مي‌کشد. همچنين ضربان قلب بالايي پيدا مي‌کند هر چند از آنجايي که واقعا بيدار نيست رفتارهاي خود را پس از بيدار شدن به ياد نمي‌آورد. کودکي که دچار هراس شبانه شده حتي اگر چشمانش کاملا باز باشد و شما هم درست جلوي او قرار گرفته باشيد اصلا نمي داند که آنجا هستيد. کودک در اين زمان همچنان خواب است و کلمات و آغوش شما اثري روي او ندارد. شما نمي توانيد فرزندتان را در خلال هراس شبانه بيدار کنيد. زمان ترس شبانه کوتاه است و کودک دوباره مثل اول با آرامش به خواب مي رود. صبح کودک اصلا نمي داند چه اتفاقي افتاده است و معمولا وقتي ترس هاي شبانه تمام مي شوند هيچ اثري از خود باقي نمي گذارند. اگر تشخيص داديد که کودک دچار ترس شبانه شده است و نه کابوس، هيچ کاري از دست شما بر نمي آيد. اين پديده طبيعي مربوط به خواب عميق است و در زمان بيداري ادامه ندارد. اما در کابوس ديدن کودک به طور معمول کاملا از خواب بيدار مي‌شود و مي‌تواند به هنگام صبح هر آنچه را ديده و پس از آن برايش اتفاق مي‌افتد به ياد آورد. کابوس کودکان از بزرگسالان بزرگ تر و ترسناک تر است. در اين مرحله کودک نوپا نسبت به خطرات دنيا آگاهي پيدا مي کند. متوجه مي شود انسان آسيب مي بيند، گل ها مي ميرند و پدر و مادرش هم مي توانند مريض شوند. حتي شادترين کودکان نيز با خاطراتي از نگراني هاي واقعي و خيالي به خواب مي روند و اين نگراني ها خود را در رويا نشان مي دهد. هنگامي که کودک تان جيغ زنان از خواب مي پرد بهتر است مطمئن شويد که در دام کابوس گرفتار آمده يا دچار هراس شبانه شده است. اگر کابوس باشد خودش بيدار مي شود، اما سعي مي کند تشخيص دهد کدام دنيا واقعي است. در اين صورت او را آرام کنيد و به واقعيت برگردانيد، با او صحبت کنيد که کابوس واقعي نيست، پيش او بمانيد تا مطمئن شويد همه چيز رو به راه است. لمس کردن شما، شنيدن صداي‌تان، ديدن صورت‌تان يا حتي بوي آشناي شما به او کمک مي کند بر ترس خود غلبه کند. به گفته کارشناسان، کودکاني که به طور مرتب و در يک زمان مشخص هر شب دچار هراس شبانه مي‌شوند بايد با تکنيک «بيدار شدن برنامه ريزي شده» تحت درمان قرار گيرند. به اين ترتيب که کودک را ۳۰ دقيقه پيش از شروع هراس شبانه از خواب بيدار مي‌کنيم در اين شرايط چرخه خواب باز تنظيم مي‌شود. به گزارش لايوساينس، برخي بيماري‌ها و کمبود خواب از عوامل موثر در بروز کابوس و هراس شبانه هستند.

به پيج اينستاگرامي «آخرين خبر» بپيونديد

instagram.com/akharinkhabar