ویژگیهای بهترین گلدان برای کاشت توتفرنگی
جام جم/گلدان توتفرنگي هر چه باشد، فرقي نميکند مهم اين است اين گلدان زهکش خوبي داشتهباشد.
توتفرنگي ريشههاي عميقي ندارد، پس ميتوان آن را در گلدانهاي کوچک با قطر ۲۵ تا ۳۰ سانتي متر و عمق ۲۰سانتيمتر کاشت.
هرچه گلدان کوچکتر باشد، دفعات آبياري توتفرنگي بيشتر ميشود.
گلدانهاي رنگ روشن محيط ريشه را خنکتر نگه ميدارند و گلدانهاي رسي و سفالي گرما را به بيرون هدايت ميکنند.
ارقام مختلف توتفرنگي
ارقام بهاره: اين ارقام براي برداشت سالي يک بار، اما پر و پيمان مناسبتر هستند که از ميان آنها ميتوان ارليگلو، سنکا و آلاستار را مثال زد.
ارقام چهار فصل يا هميشه بار: مناسب براي سالي دو برداشت متوسط. اين ارقام در بهار و پاييز محصول متوسطي ميدهند. اما مقدار نهايي محصول آنها در مجموع از رقم بهاره کمتراست. مثل: اِورسوييت و اُزارک بيوتي.
ارقام بيتفاوت به طول روز يا روز خنثي: ميوهدهي آنها در تمام طول سال انجام ميشود. مثل: سِلوا، ترياستار و تري بيوت.
سلوا: رقمي روز خنثي با بوتهاي بسيار قوي و پرمحصول. چهار فصل و هميشه بار، داراي ميوههاي سفت و خوش فرم که شکل مخروطي و طعم آن مطابق خواست هر سليقهاي است.
کاماروسا: رقمي روزکوتاه و تک فصل با بوتهاي بسيار قوي، برگ و ميوه درشت است. مناسب کاشت در تهران و جنوب کشور نيست، اما سازگار با شهرهاي شمالي است.
رقم کردستان: نسبت به ساير ارقام ريزتر و خوشطعم است.
رقم پاروس: يکي از بهترين ارقام براي مناطق کوهستاني است. اگر ميوه را به دو قسمت تقسيم کنيد داخل آن کمي توخالي است.
رقم ديامنت: اين رقم يک فصل بوده و از نظر خصوصيات ظاهري شبيه سلوا و از نظر طعم مانند کردستان است.
رقم کوئين اليزا: اين رقم هم يک فصل بوده و ميوه درشت و خوش طعم دارد.
براي انتخاب رقم مناسب حتما از کارشناسان ذيربط کمک بگيريد.