خانمم بعد از 32 سال به فکر طلاق افتاده است!

خراسان/ مردي هستم که 32 سال پيش ازدواج کردم. حالا با داشتن دو فرزند و بعد از اين همه سال، خانمم به همه آنچه که در اين سالها با هم ساختيم، پشت پا زده و تصميم به گرفتن طلاق دارد. نميدانم بايد چه کنم؟ به نظرم اين رسمش نيست ولي گوش نميدهد.
از هم پاشيدگي زندگي مشترک، آن هم بعد از 32 سال، دردناک و ناراحت کننده و پذيرفتن آن، کار سخت و مشکلي است. اينطور که از پيامک شما فهميده مي شود، اين يک تصميم يک طرفه است و شما خواستار ادامه زندگيمشترک هستيد اما نقش شما در تصميم همسرتان چيست؟ آيا تمام اين سالها ، مشکلاتي وجود داشته که حل نشده و حالا با تمام شدن ظرفيت رواني خانمتان، او تصميم به ترک منزل گرفته است؟ يا بروز يک مشکل ناگهاني در رابطه شما ،علت اين تصميم است؟
براي حفظ خانوادهتان تلاش کنيد
اگر هنوز در ايشان ميزاني از علاقه به شما وجود دارد و اين يک تصميم هيجاني ناشي از خشم يا ناراحتي است، بهتراست با فرصت دادن و درک ايشان، راهي براي تخليه هيجانات منفي شان بيابيد تا با کاهش خشم، ايشان در تصميم شان تجديد نظر کنند. البته اين مسئله براي ايشان هم سخت و سنگين است چون يک زن هم به راحتي نمي تواند زندگي 32 ساله خود را فراموش کند، از دو فرزند خود دل بکند و تصميم به جدايي بگيرد. چنان که همسرتان 32 سال در کنار شما بوده و در خوشي و ناخوشي همراهي تان کرده است و اگر فردي ناپخته و کم تجربه بود، ميبايست خيلي پيشتردست به چنين کاري مي زد.
چرا خانمتان تصميم به طلاق دارد؟
از واسطههاي مورد اعتماد ايشان کمک بگيريد. بزرگترها و ريش سفيدها گاهي ميتوانند کار را خيلي جلو ببرند. تلاش کنيد علت اين رفتار را بيابيد. هيچ اشارهاي در پيامکتان به دليل اين مسئله نکرديد. گاهي توجه درست، جبران کوتاهيهاي عاطفي، برآوردن نيازهاي واقعي، بروز رفتارهاي قاطعانه و مردانه و ... ميتواند بسيار کمک کننده باشد. پس از آرام شدن ايشان در فضايي همدلانه با يکديگر گفتوگو کنيد و شنونده خوبي برايشان باشيد. در گفتوگو با ايشان سهم خود را در اين ماجرا بپذيريد.
خاطرههاي خوب را به ياد همسرتان بياوريد
با شناختي که از همسرتان داريد، تلاش کنيد او را در اين مدت با خريد هديه يا بردن به جاهاي خاطره انگيز اوايل عقد و ازدواج، خوشحال و خاطره روزهاي خوب زندگيتان را در ايشان زنده کنيد. فرزندان بهتر است در اين ماجرا، بيطرف باشند و رسما در جبهه پدر يا مادر قرار نگيرند اما ميتوانند از احساس نيازشان به مادر و در صورت ترک زندگي، احساس خلأ و کمبودشان با همسرتان صحبت کنند. اميدواريم با تلاش و انگيزهاي که در شما براي حفظ زندگي وجود دارد، موفق به تغيير تصميم ايشان شويد اما در هر صورت خوب است از کمک تخصصي يک مشاور خانواده هم کمک بگيريد.
نويسنده : زهره حسيني | مشاور و دانش آموخته دانشگاه علامهطباطبايي