4 ویژگی مادرهای بیش از حد مراقب

خراسان/ مادر از زماني‌که کودک در رحمش قرار دارد، نگران است و اين دغدغه با رشد کودک افزايش  مي يابد و او را وادار به مراقبت بيشتر مي‌کند. تا زماني‌که اين مراقبت‌ها حالت وسواس‌گونه به خود نگيرد مشکلي نيست اما با از حد گذشتن  اين مراقبت ها ،خيلي زود شاهد رفتارهاي غيرقابل پيش‌بيني در فرزندش خواهد بود. يک مادر بيش از حد مضطرب و مراقب، دو پيام بزرگ به فرزندش انتقال مي‌دهد؛ اول اين‌که دنيا مکان خطرناک و ناامني است و دوم اين‌که کودک مهارت مقابله با آن را ندارد. در ادامه، نکاتي در همين باره مطرح خواهد شد.
نشانه‌هاي مادرهاي بيش از حد نگران
اگر اين نشانه‌ها را داريد شما هم يک مادر بيش از حد نگران هستيد:
دست‌کم گرفتن مهارت کودک
مدام درباره آسيب‌ها يا شکست‌هاي احتمالي کودک نگرانيد و وسوسه دخالت در امور کودک به ذهن‌تان خطور مي‌کند. اين اضطراب منجر به مراقبت بيش از حد مي‌شود و کارهايي  را که لازم است کودک متناسب با رشدش تجربه کند را شما انجام مي‌دهيد. در اين صورت کودک از مهارت‌هاي مناسب با سن اش عقب مي‌ماند. مسائلي که براي ديگر کودکان به آساني قابل حل است براي فرزندتان، استرس‌زاست.
 مقابله با هرگونه خطر کردن 

---

بازار

---

اجازه برخي فعاليت‌ها را مثل تنها بيرون رفتن، تنهايي سوار اتوبوس و مترو شدن، تنها ماندن در خانه و ... را فقط چون خودتان آن‌ها را خطرناک مي‌دانيد به فرزند نوجوان‌تان نمي‌دهيد. در مديريت روابط دوستانه بچه‌ها، افراط مي‌کنيد. اغلب افرادي که در دوران نوجواني و جواني از برخي آزادي‌هاي مجاز و مناسب با سن‌شان محروم اند، زودتر از موعد تمايل به استقلال و جدا شدن از خانواده‌شان خواهند داشت.
 وسواس چک کردن 
با هدف کنترل کردن و ظاهرا ايمن نگه‌داشتن فرزندتان، رفتارهاي خاصي به‌طور مکرر از خود نشان مي‌دهيد مثل بررسي کردن چندباره قفل در، تماس يا ارسال مکرر پيامک به آن‌ها، بررسي کردن مداوم درجه حرات بدن، ضربان قلب، درخواست انجام چکاپ سلامتي چندين بار در سال و... .  
 کنترل زياد
هر وقت که بتوانيد تلفن همراه فرزندتان را چک مي‌کنيد،در  امور  آن‌ها در فضاي‌مجازي جاسوسي مي‌کنيد، دفترچه خاطراتش را مي‌خوانيد، محتواي رايانه اش را زير و رو مي‌کنيد و اتاقش را به بهانه تميز و مرتب‌کردن مي‌گرديد.
 چگونه اين رفتار را در خود متعادل کنيد؟
براي کودک يک برنامه مستقل و ايمن برنامه‌ريزي کنيد تا به اين ترتيب طعم آزادي را بيشتر احساس کند. مثلا برنامه‌ريزي براي يک دورهمي خانگي با دوستانش که همه مقدمات پذيرايي را خودش به عهده بگيرد البته با رعايت پروتکل‌هاي بهداشتي. توجه داشته باشيد کودکان نيازمند مادري هستند که احساسات آن‌ها را مديريت و نه برنامه‌ريزي کند. با اين‌کار به او توانايي اداره‌کردن موقعيت‌هاي چالش‌برانگيز را خواهيد داد. اين موضوع منجر به سلامت روحي و جسمي، روابط اجتماعي بهتر و موفقيت تحصيلي  او خواهد شد. در ضمن سعي نکنيد به جاي او تصميم بگيريد. در عوض به او زمان و اجازه دهيد درد و ناراحتي را احساس کند زيرا اين بخشي از رشد کودک است. اين قضيه به خصوص در زمان انتخاب رشته تحصيلي در مدرسه، دانشگاه يا حتي انتخاب يک ورزش تفريحي بروز مي‌يابد. در قدم بعدي، دليل اضطراب‌تان را ريشه‌يابي کنيد تا بتوانيد آن‌ را کنترل کنيد. پذيرش اين مشکل باعث مي‌شود براي رفع آن قدم‌هاي موثري برداريد. مطالعه کتاب‌ها، مقالات و جلسات مشاوره مي‌تواند به شما کمک کند روابط سازنده‌تري با فرزندان تان داشته باشيد.
مترجم : فاطمه قاسمي منبع: expatwoman، addcenters

به پيج اينستاگرامي «آخرين خبر» بپيونديد
instagram.com/akharinkhabar