سکوت در رابطه؛ بزرگترین قاتل خاموش زندگی‌ مشترک

خراسان

بروزرسانی 1399/10/30 - 09:40

سکوت در رابطه؛ بزرگترین قاتل خاموش زندگی‌ مشترک

خراسان/ باوجود تاثير مثبت گفت‌وگو در بهبود روابط زوج ها برخي هنگام بروز اختلافات فقط سکوت مي‌کنند
همسرش از او مي‌خواهد که به اتفاق، سري به پدر و مادرش بزنند اما زن به دليل خستگي و فشار کاري طول روز، خواسته او را رد مي‌کند. مرد ناراحتي‌اش را با سکوت و بي‌محلي به او ابراز مي‌کند. صرف‌نظر از خواسته مرد و شرايط زن، اين روش در صورت ادامه‌دار شدن به‌شدت بر روابط زوج تاثيرگذار است. در روابط زن و شوهري اين‌که زوج به‌دليل اختلاف نظر عصباني شوند و حتي جر و بحث کنند، طبيعي است اما يک رفتار اشتباه آسيب‌زا بعد از اين مجادلات روي مي‌دهد يعني سکوت! درحالي‌که گفت‌وگو در بهبود هر نوع رابطه‌اي نقش مهمي ايفا مي‌کند، در مقابل راهبرد سکوت که از آن به عنوان قاتل‌خاموش هم ياد مي‌شود، هر رابطه‌اي را تا حد خطرناکي آسيب‌پذير مي‌کند. چه شما اين راهبرد را به کار گرفته باشيد چه در برابرتان اعمال شده باشد، در هر دو صورت اين موضوع نشانه يک رابطه ناسالم است به خصوص اگر مدت طولاني ادامه يابد. در اين مطلب به دلايل به کارگيري اين رفتار، آثار مخرب و راهکارهاي مقابله با آن در زندگي‌مشترک خواهيم پرداخت.

چرا يکي از زوج سکوت را انتخاب مي‌کند؟
گاهي زن يا شوهر با سکوتش مي‌خواهد که شريک زندگي خود را مجازات و به احساساتش تلنگر وارد ‌کند يا با ايجاد احساس گناه در او، سعي در کنترل و مديريت او به نفع خواسته‌هايش دارد. همچنين بعضي اوقات يکي از زوج با اين گمان که همسرش او را ناديده گرفته يا احترامي برايش قائل نيست اين شيوه را در پيش مي‌گيرد. خواه اين که اين تصور واقعي باشد يا خير، به همسرش بي‌محلي مي‌کند تا توجه او را به خود جلب کند. اما با به کارگيري اين روش لزوما قصد آسيب رساندن به او را ندارد. برخي هم در مجادلات زن و شوهري به دليل ترس از درگيري سکوت مي‌کنند و معتقدند جروبحث کردن رابطه آن‌ها را بيشتر در معرض خطر قرار مي‌دهد. گاهي يکي از طرف ها تنها به دليل دلسوزي غلط و براي آزار ندادن طرف مقابل، در مجادلات لفظي سکوت مي‌کند. ديده شده که وقتي شخص در به اشتراک گذاشتن احساساتش و دفاع کردن ناتوان است، سکوت مي‌کند. از آن‌جا که مشاجره ها و دعواهاي مداوم بعد از مدتي طاقت‌فرسا مي‌شود، يکي از طرف ها به دليل خستگي و درماندگي از اين وضعيت با اختلاف‌گريزي، آرامش کاذب را به سکوت کردن ترجيح مي‌دهد.
اين رفتار چه تاثيري بر زندگي‌مشترک دارد؟
منجر به استرس در طرف‌مقابل مي‌شود| اگر اين سکوت به طول بينجامد فرد به‌تدريج منزوي مي‌شود، احساس گناه مي‌کند و در نهايت فشار روحي و رواني ناشي از سردرگمي و رفتار گيج‌کننده همسري که سکوت اختيار کرده، او را وادار به واکنشي غيرمنطقي مي‌کند.
منجر به شک و خودناباوري در همسر مي‌شود| فرد ممکن است هرگز متوجه نشود که دليل سکوت همسرش چيست. او با اين رفتار دچار شک در رفتار خود و گمانه‌زني‌هاي نادرست براي پيداکردن دليل ناراحتي او مي‌شود. فکر کردن مداوم به اين که «آيا اشتباهي از من سر زده؟!»، «آيا او را آزار داده‌ام؟» و... او را دچار آشفتگي مي‌کند.
بر سلامت جسم تأثير مي‌گذارد| اختلافات حل نشده و مبهم زن و شوهري، همسر را با احتمال بيشتري به انواع بيماري‌هاي مزمن مثل فشار خون بالا يا حملات قلبي و... مبتلا مي‌کند. ضمن اين که فکر کردن مداوم در باره علت سکوتِ همسر بر روابط اجتماعي، تمرکز و شغل او هم تاثير مي‌گذارد.
رابطه را به خطر مي‌اندازد| اگر اين روش به يک عادت تبديل شود، اعتماد، احترام، همدلي و ارتباط زوج متزلزل مي شود و شايد منجر به جدايي شود. اين که سکوت و کم‌محلي تا چه مدت ادامه داشته باشد به شخص و دليلش بستگي دارد. اما هرچه بيشتر ادامه يابد، شانس درست کردن رابطه کمتر است.
راه مقابله با آن چيست؟
به دلايل احتمالي اين رفتار فکر کنيد. آيا به تازگي جدالي بين‌تان رخ داده‌است؟ شريک زندگي‌تان از چه چيزي اين‌قدر ناراحت است که قادر به صحبت در باره آن نيست؟ مشکل ايجاد شده هميشه شخص شما يا رابطه بين شما نيست. گاهي دليل سکوت او ريشه در محل کارش، خانواده يا دوستانش دارد بنابراين سعي کنيد در موقعيت مناسبي که آمادگي‌اش را دارد با او صحبت کنيد.
اگر نخستين‌بار است که چنين شيوه‌اي را پيش مي‌گيرد، آرامش خود را حفظ ، لحن‌تان را ملايم و همدردي کنيد و به او اطمينان خاطر بدهيد که به‌دنبال راه‌حلي براي دغدغه ذهني اش هستيد. اگر خود را مقصر مي‌دانيد، عذرخواهي کنيد. اما اگر اين شيوه، تبديل به عادت شده است، در گفت وگويي او را آگاه کنيد که رفتارش زندگي عادي شما را مختل کرده است.
گاهي، زمان حلال مشکلات است. سوال‌پيچ کردن طرف مقابل و گفت‌وگو در زماني نامناسب، مشکلات بين‌تان را بيشتر مي‌کند. به همسرتان زمان بدهيد تا در تنهايي‌اش، اشتباه رفتاري‌اش را ارزيابي و بررسي کند که سکوتش چقدر مي‌تواند مشکلي را رفع کند يا به بدتر شدن آن دامن بزند.
اگرچه از سکوت همسرتان آزرده شده‌ايد، منيت خود را کنار بگذاريد و حفظ رابطه‌تان را در اولويت قرار دهيد. مقابله به‌مثل کردن و صحبت نکردن چاره کار نيست و وضعيت را از آن چه که هست بدتر مي‌کند.
براي پايان دادن به سکوتي که کمي طولاني شده‌است، هميشه لازم نيست شما نصيحت‌گر و سخنران باشيد. وقتي طرف مقابل‌تان سعي در صحبت‌کردن دارد، گوش دهيد و پيش‌داوري نکنيد. متوجه خواهيد شد که تنش بين‌تان آرام مي‌شود.
اگر بعد از هر مجادله براي تجديد روحيه به سکوت و تنهايي نياز داريد، خواسته خود را به همسرتان بگوييد تا او به اشتباه علت اين کار را تنبيه کردن خودش نداند. به او بگوييد:«به کمي زمان نياز دارم تا به حال قبل برگردم. در فرصت مناسب‌تر با هم حرف مي‌‌زنيم.»
اگر هيچ‌يک از راهکارهاي بالا کمکي نکرد به فکر يک مشاور متخصص باشيد. اگر شريک زندگي‌تان نتواند نگراني‌هايش را با شما در ميان بگذارد، احتمالا بتواند در اين‌باره با متخصصان صحبت کند.