بانوی ایرانی نامزد بهترین مربی سال 2020 جهان
![بانوی ایرانی نامزد بهترین مربی سال 2020 جهان](https://app.akharinkhabar.ir/images/2021/01/19/c068b8a5-7989-49e9-97fd-60599dbc166a.jpeg)
خراسان/ گفتوگويي صميمانه با «عاطفه رضايي» نامزد بهترين مربي سال 2020 جهان در رده باشگاهي فوتسال
نام يک زن موفق و ورزشکار ايراني در فهرست 10 مربي برتر باشگاهي سايت معتبر و پربازديد فوتسال پلنت موجي از شور و افتخار را بين علاقهمندان به اين رشته ورزشي به همراه داشت؛ «عاطفه رضايي» بانويي است که با تلاش و پشتکار مثال زدنياش توانسته مسير دستيابي به موفقيت را براي خودش هموار کند. او فوتسال را در دهه 80 و با حضور در کلاسهاي آموزشي شروع کرد و چهار سال بعد هم با شرکت در کلاسهاي مربيگري اين راه را ادامه داد. در ستون بانوان امروز، گفتوگوي «عاطفه رضايي» با ما را بخوانيد.
14 سال است در مسرفسنجان هستم
عاطفه ضمن مروري بر سابقه کارياش ميگويد: «14 سال است که در تيم مس رفسنجان هستم و در اين مدت، توانستيم تيم را از ليگ استان پله پله به سطوح بالاتر ارتقا دهيم، با توجه به روند رو به رشدمان هميشه جزو تيم هاي بالاي جدول بوديم و بهواسطه تلاش بيوقفهمان پارسال نايب قهرمان و امسال قهرمان شديم.»
در خارج از کشور بيشتر ديده ميشويم تا داخل!
«انتخاب شدن من به عنوان نامزد بهترين مربي سال 2020 جهان توسط سايت فوتسال پلنت به دليل توجهي بود که به فعاليت مستمر ما طي اين 14سال، به رغم تمام سختيها داشتند.» او با اين مقدمه در باره وضعيت فوتسال ايران ميگويد: «فوتسال ايران قوي و شناختهشده است اما متاسفانه فدراسيون، از بانوان حمايت نميکند در حاليکه تيمها کم توقعاند و در پاسخ به کمترين حمايتها، افتخارات مهمي کسب ميکنند. با اين که اسم ما در ميان برترينهاي فوتسال 2020 ذکر شده ،فدراسيون هيچ توجهي ندارد وحرکت دلگرم کنندهاي در قبال ما انجام نميدهد. هدف ما رسيدن به مدارج بالاست. دختران ايراني به مقامهاي داخلي قناعت نميکنند و اهداف بلند مدت، در سطح جام باشگاههاي آسيا دارند اما نبايد فراموش کرد که رسيدن به چنين جايگاهي همت فدراسيون و پشتکار مسئولان را ميطلبد.»
مربيگري و انجام وظايف همسرداري و مادري سخت اما شدني
او که هنوز مجرد است، در باره تداخل وظايف همسرداري و مادري با فعاليت حرفهاي در مقام مربي ميگويد: «همسر و مادر بودن مانعي براي پيشرفت در اين حرفه نيست؛ اما براي شخص من مديريت کردن اين موارد و دنبال کردن ورزش حرفهاي کنار هم سختي هايي دارد که با تلاش و برنامهريزي، شدني است.»
خانواده نقش مهمي در پيشرفت من داشتند
حضور حرفهاي در هر رشتهاي مستلزم حمايت خانواده است. عاطفه در اين باره ميگويد: «خانواده من را آزاد گذاشتند و در کل اين 14 سال همراهم بودند، براي هيچکدام از سفرهاي کاري و آموزشي، حضور در کلاسها و ... سختگيري نميکردند. اگر محدوديتهاي مرسوم که در برخي خانوادهها ديده ميشود اعمال ميشد امکان نداشت بتوانم در اين حرفه پيشرفت کنم.»
عاشق فوتسالم اما فوتبال برايم جذاب نيست
رضايي در پاسخ به اين پرسش که آيا روزي وارد حوزه فوتبال هم خواهد شد يا نه، ميگويد: «جدا از برخي نکات مهم در وضعيت جسماني، انتخاب هريک از اين دو رشته صرفا به علاقه فرد بستگي دارد مثلا خود من به هيچوجه حاضر نيستم براي مربيگري تيمهاي فوتبال بروم چون نه علاقهاي به آن دارم و نه برايم جذاب است اما انرژي و هيجاني که از فوتسال بازي کردن بچههاي تيم ام دريافت ميکنم من را غرق لذت ميکند. در کل کسي که به فوتبال علاقهمند باشد نميتواند در سالن بازي کند و همين طور کسي که فوتساليست باشد حضور در چمن برايش مشکل خواهد بود. گاهي هم شرايط جوي و کمبود امکانات ميتواند در اين انتخاب تاثيرگذار باشد مثلا نبود زمين چمن باعث شده تعدادي از بچهها که به فوتبال علاقهمند بودند، عضو تيم فوتسال شوند. خيلي اوقات همين محدوديتها، زمينه را براي رشد هموار ميکند.»
همدلي در گروه موفقيت به ارمغان ميآورد
عاطفه رضايي با با لهجه شيرين کرمانياش که رنگ و بوي خاصي به حرفهايش ميدهد، درباره حضورش در فهرست 10 مربي برتر اين نکته را اضافه ميکند: «مربيهاي بهتر و با تجربهتر از من هم بودند اما مبناي انتخاب من، تلاشهايي بوده که در طول سال ها کردهام. در مجموع اين نتيجه، حاصل کوششهاي مستمر و مداوم افراد تيم بوده است. درپايان بايد بگويم حضورم در فهرست برترين مربيها را مديون تلاش و جديت چندين نفره تيم ام و بقيه اعضا هستم و همدلي در گروه است که موفقيت به ارمغان ميآورد.»
نويسنده : مهديس مراديان | خبرنگار