تهدید تیغ جراحی بر سر نوجوان ها

خراسان/ نوجوانان تصور مي کنند ديگران آن ها را دايم زير نظر دارند براي همين مدام نگران ظاهر خود هستند
جراحي زيبايي زماني به بزرگ سالان اختصاص داشت اما امروزه تمايل نوجوانان براي انجام انواع اعمال زيبايي افزايش يافته است. سازمان غذا و دارو به چند دليل انجام برخي از جراحيهاي زيبايي را براي نوجوانان تأييد نميکند: ممکن است نوجوان ريسک اين اعمال را واقعا درک نکردهباشد؛ بدن او هنوز رشد خود را کامل نکرده و از نظر روانشناختي، آمادگي کنارآمدن با پيامدهاي جراحي را نداشتهباشد. با اينحال بسياري از نوجوانان عملهاي زيبايي را پاداشي براي بزرگ شدن خود درنظر ميگيرند و بيصبرانه منتظرند پس از گذر از سني خاص، عمل زيبايي مطلوب خود را انجام دهند. اگرچه درباره جراحيهاي ضروري بازسازيکننده و ترميمي بحثي نيست اما پديدهاي فرهنگي بهنام «جراحيهاي اصلاحي» بر اندامهاي گوناگون و در افراد فاقد بيماري و نقص جدي، سبب شده نتوانيم تشخيص دهيم يک «ظاهر طبيعي» چگونه است و مدام تلاش ميکنيم ظاهرمان را براي رسيدن به استانداردهاي لازم، تغيير دهيم. قبل از اقدام به هرگونه عمل جراحي، نکات زير را درنظر بگيريد:
تماشاچي خيالي | افراد در 13 تا 19 سالگي به نحوه فکر کردن ديگران درباره خودشان بسيار اهميت ميدهند. نوجوانان غالباً تصور ميکنند که ديگران آنها را زير ذرهبين قرار دادهاند و همواره به آنها توجه ميکنند. اين موضوع سبب ميشود مدام نگران ظاهر و عملکرد خود باشند. مفهوم تماشاچي خيالي، حساسيت نوجوانان نسبت به انتقادات ديگران و زيبايي ظاهري آنها را توجيه ميکند. اين شيوه تفکر گذراست و فرد پس از طي دوران نوجواني، ديگر خود را همواره درمعرض توجه و قضاوت ديگران نميبيند.
عزت نفس | عزت نفس در دوره نوجواني و به ويژه هنگام تغيير مقطع تحصيلي، بهطور موقت کاهش مييابد. نوجوانان گاه احساس ميکنند به هيچ جمعي تعلق ندارند يا به اندازه کافي دوستداشتني نيستند. بسيار مهم است که مشخص شود آيا بهدليل ضرورت، متقاضي عمل جراحي هستيد يا براي برآورده کردن انتظارات ديگران، دوستداشتني بهنظر آمدن، جذابيت براي جنس مخالف، پذيرش در گروه دوستان و جلب توجه و محبت ديگران.
تصور بدن | تصوري که فرد از بدن خود در ذهن دارد، «تصوير بدن» نام دارد. نوجوانان به بدن خود زياد فکر ميکنند، آن را با ديگران مقايسه ميکنند و ممکن است تصوير بدن مثبتي نداشتهباشند. حالت افراطي اين مسئله، اختلال «بدشکلپنداري» است که در آن فرد اشتغال ذهني مفرطي درباره وجود نقصي خيالي يا اغراقشده در ظاهرش دارد و با وجود جراحيهاي گوناگون، هرگز به رضايت دست نمييابد. تغييرات بلوغ سبب ميشود تناسب اعضاي بدن بههم بخورد. مثلا در دختران افزايش چربي شکمي درحالي اتفاق ميافتد که هنوز رشد اندامها ي ديگر کامل نشدهاست و اين موضوع سبب نارضايتي آنها از تناسب اندامشان ميشود. برخي از اعضاي بدن که ممکن است خيلي بزرگ يا کوچک بهنظر برسند، طي زمان و با رشد اندامهاي ديگر ، متناسب ميشوند. اغلب ما ممکن است دوست داشتهباشيم يکي، دو عضو از اعضاي بدنمان ظاهر مطلوبتري داشتهباشند. اين موضوع بخشي از خودآگاهي ما نسبت به تصوير بدنمان است اما ما همواره براساس اين خودآگاهي دست به اقدام نميزنيم. انجام اعمال جراحي پيش از اتمام رشد بدن، ميتواند اثرات معکوسي بر زيبايي ما داشتهباشد.
خطاي شناختي | آيا خطرات و عواقب جراحي را درنظر گرفتهايد يا در برآورد کردن آنها دچار خطاي «دستکم گرفتن» شدهايد؟ شايد درباره وجود نقص در بدنتان دچار «فاجعهانگاري» شدهايد و احساس ميکنيد اين موضوع برايتان پيامدهاي بسيار نامطلوبي خواهد داشت. آيا دچار «تعميم» شدهايد و فکر ميکنيد چون بيني زيبايي نداريد، کلا دوستداشتني نيستيد؟ خطاهاي شناختي بر نحوه استدلال ما درباره موقعيتها اثر ميگذارند و نهتنها ما را در تصميمگيري دچار خطا ميکنند، بلکه هيجانات و احساسات نامطلوبي هم بهوجود ميآورند.
تصميم مبتنيبر هيجان | هيجانات، نقش بسيار تعيينکنندهاي در نحوه تفکر ما دارند. براي مثال افرادي که افسرده هستند، بسيار خود انتقادگر ميشوند و عزت نفس آنها درمعرض خطر قرار ميگيرد. برخي ممکن است ادراک تحريفشدهاي راجع به بدن خود پيدا کنند يا فکر کنند که تغيير در ظاهر آنها ميتواند مشکلاتشان را حل و احساسات نامطلوبشان را برطرف کند. در اين موارد، کار کردن روي هيجانات به کمک يک روانشناس متخصص، بيشتر از عمل جراحي جواب ميدهد. بسياري از جراحان تا زمانيکه افسردگي يا ديگر مسائل رواني نوجوانان برطرف نشدهاست، به آنها اجازه جراحي نميدهند.
نويسنده : انسيه برزويي| روان شناس باليني