پدر؛ برنده اسکار نقش اول مرد زندگی ما

 خراسان/ يک پرونده شاد و شنگول براي پدر، قهرمان زندگي  
 سلام و خدا قوت، فردا روز پدره و انصافاً الان نخوايم از پدرها تقدير و تشکر کنيم ديگه بعداً عمراً مجالش پيش بياد، پس اسکارهاي روز پدر رو به انتخاب هيئت داوران تقديم مي‌کنيم به:
  اسکار بهترين صداي تليک دنيا تعلق مي‌گيره به صداي کليد انداختن پدر تو در خونه!
ديگر کانديداي اين بخش صداي تليک  باز کردن در ترشي بود که خيلي راحت شکست خورد!
   اسکار بهترين صداي ضربه به در دنيا هم تعلق مي‌گيره به لگد پدر به در خونه، وقتي تو دستش هندوانه است.
ديگر کانديداي اين بخش ضربه سر شهاب حسيني به در تو فيلم «جدايي نادر از سيمين» بود.
   اما اسکار بهترين نقش اول مرد زندگي همه ما تعلق مي‌گيره به خود پدر که پررنگ‌ترين نقش رو تو زندگي ما داشت.
ديگر کانديداي اين بخش متاسفانه اون آقاهه هست که تلگرام رو راه انداخت و ما رو از زندگي انداخت!
   اسکار بهترين ديالوگ دنيا هم تعلق مي‌گيره به اين ديالوگ پدرها: «باشه ايشالا تا اون موقع جور مي‌کنم» که هر وقت پول براي يک چيزي مي‌خواستيم و پدر نداشت، اين جمله رو مي‌گفت اما نه نمي‌گفت!
در اين بخش باز هم شهاب حسيني با ديالوگ «يه پايان تلخ بهتر از يک تلخي بي‌پايانه» کانديدا شد که اين بار هم طفلکي اسکار نگرفت!
   اما اسکار بهترين کمپين دنيا تعلق مي گيره به کمپين «بوسيدن دست پدر» و انتخاب تصوير اين لحظه به عنوان عکس پروفايل!
ديگر کانديداي اين بخش کمپين «جانِ ما ديگه مختارنامه از آي فيلم پخش نکنين» بود که ديپلم افتخار رو گرفت!
   اما اسکار بهترين پدرهاي دنيا تعلق مي‌گيره به پدرهايي که در ظاهر سايه شون بالاي سر بچه‌هاشون نبود اما کاري کردن که سايه پدر بالاي سر بقيه بچه‌ها باشه.
با افتخار ديپلم افتخار و لوح زرين در اين بخش تعلق مي گيره به همه پدرهاي زحمت کش و مهربان دنيا، راستي پدرم روزت مبارک. تو بايرن مونيخ قلب مني، در صدر و دست نيافتني، دوستت دارم.

---

بازار

---

برنامه تون براي روز پدر چيه؟
وقت کمي دارين تا براي روز پدر، بابا يا شوهر يا پدرشوهر يا پدرخانم تون رو غافل گير کنين، ما براي شما يک بسته فوق العاده عالي داريم:
   به روش دوران کودکي |  درسته که ارزش هديه روز پدر به قيمتش نيست اما قبول کنين که همچين جالب نيست با اين قد و هيکل و سبيل تو 30 سالگي به پدرتون نقاشي هديه بدين! نقاشي نهايتش تا وقتي مهد بودين جواب مي داد! حالا بازم اگه مي خواين به خاطر روز پدر براي باباتون نقاشي کنين از خودش بپرسين، چون شايد کاغذ ديواري رو به نقاشي ترجيح بده! رنگ روغن هم بزنين. اتاق خوابشون رو هم صورتي رنگ بزنين.
  به روش صدا و سيما |  ديدين تلويزيون توي اعياد هر وقت مي خواد مخاطب رو خوشحال کنه چي کار مي‌کنه؟ به همون سبک يه پکيج نفيس از لورل  وهاردي و سريال هاي رضا عطاران رو   روي دي وي دي رايت کنين و بدين به پدرتون و زود محل رو ترک کنين تا حاجي چيزي سمتتون پرتاب نکنه!
   نامزد کردن|  الان که وقت ثبت نام شوراي شهر نيست اما اگه پدرتون رو نامزد شوراي شهرتون مي‌کردين خيلي خوب بود. اولاً که الان همه ثبت نام مي کنن، ثانياً اين که پدرتون تو اين سن و سال امکان تجربه نوع ديگه اي از نامزدي رو نداره!
   اگه دانشجوي دانشگاه آزاد هستين فقط درستون رو بخونين تا زودتر تموم بشه، اين بهترين هديه براي پدر شماست.
   اگه پدرتون تو زندگي خيلي شکست خورده و به اون جايي که مي خواسته نرسيده فقط و فقط بشينين پاي حرف هاش تا براتون از روزهاي خوبش بگه . از روزهايي که سري تو سرها داشته. کاري کنين بدونه براي شما مهمه، قهرمانه، بهترينه.
  اگه هر جا هستين، هر کسي هستين و در هرشرايطي، اون غرور لعنتي رو بذارين کنار، جلوي جمع، به خصوص وقتي که بچه هاي خودتون هم باشن تا ببينن خم بشين، با احترام، با حوصله، با ادب، با تواضع، پاش رو ماچ کنين و بدونين يه روز پدري پير مي شين، دل نازک و حساس، اون روزهاست که حال امروز پدرتون رو مي فهمين و ...

 
 
روح و روان پدرها رو دريابين!

 حالا که در آستانه روز پدر قرار داريم بنده فکر کردم خوبه درباره مسائل روحي‌رواني پدرها بنويسم که مطلقا بهش توجهي نمي‌شه. پدرها در معرض انواع خطرات روحي قرار دارن اما انگار همه معتقدن پدرها سرکيف‌اند بد هم سرکيف‌اند فقط اداي حال بدها رو درمي‌آرن. مثلا هر کي از يه نفر ناراحت مي‌شه سريع مسئله رو به پدر اون ربط مي‌ده. اين چه کاريه؟ چرا هر چي مي‌شه مي‌خواي پدر يک نفر رو از يه جايي دربياري؟ اصلا از کجا؟
يه پدر وقتي ماشينش رو مي‌ذاره پارکينگ هر لحظه بايد استرس اين رو داشته باشه که بچه‌اش بگه ماشين رو بده برم بيرون. بعد که ماشين رو مي‌‌ده هر لحظه بايد منتظر باشه يه قوطي مچاله شده تحويل بگيره درحالي‌که بچه‌اش مي‌گه فقط يه ذره سمت شاگرد خط برداشت. يا وقتي يه پدر کارت خودش رو مي ده خونواده برن خريد، با دريافت پيامک‌هاي برداشت حساب تحت شديدترين شکنجه‌هاي روحي قرار مي‌گيره. شما اپراتورها کي وقت کردين اين‌قدر بي‌رحم بشين؟ چرا هيچ‌کي به اپراتور نمي‌گه اين‌جور موقع‌ها نبايد پيامک بده؟
يه پدر هروقت شتاب‌زده وارد اتاق بچه‌ نوجوونش مي‌شه فقط بايد صفحه دسکتاپ رو ببينه که پشت هم داره رفرش مي‌شه. چرا هيچ‌فردي حاضر نيست مانيتورش رو به پدرها نشون بده؟ اينم خيلي عجيبه که آدم با پدر خودش دو دقيقه نمي‌تونه يه چيزي تماشا کنه چون تا مي‌شيني حتما يه چيزي نشون مي‌دن که نبايد بدن.
بعد يه پدر بايد به فکر پرورش استعداد همه اعضاي خانواده باشه اما هيچ‌کي به استعدادهاي خودش توجهي نمي‌کنه. مثلا هيچ‌کس به استعداد پدرها در آواز توجهي نمي‌کنه. هيچ‌کس يه آفرين نمي‌گه. پدر مدنظر بايد بره تو توالت و حموم استعدادش رو به اجرا دربياره. تازه از اون‌جا هم که دربياد تا دو ساعت هيچ‌کي نمي‌ره داخل. اين خشونت عليه پدرها رو متوقف کنيد. فقط به تنها چيزي که به نظر مي‌رسه دقت شده سايز کفش داخل توالت و حمومه که به پاي هيچ‌کس نمي‌خوره جز باباها. 

 
نامه به پدري که هرگز ضايع نشد

پدرهاي فاميل ما با وجود اختلاف‌هاي فراواني که در اسم، شغل، شکل، سايز و ساير موارد دارن، در يک مورد با هم مشترکن؛ به هيچ عنوان ضايع نمي شن. يعني چي؟ يعني همه‌شون از يک کنار بوي سيگاري که راننده تاکسي کشيده و روي لباس پسرهاشون نشسته رو از بوي سيگار واقعي تشخيص مي دن! همه‌شون بلدن که چه‌جوري توي گروه‌ها استيکر اشتباه‌شون رو طوري پاک کنن که قبل از دو تيک، براي بقيه اعضا هم پاک بشه. اصلا استيکر اشتباهي نمي‌فرستن و ممکنه فقط به‌جاي گل‌هاي چشمک‌زن «جمعه زيبايي داشته باشين»، گيف قوي سفيد «جمله زيبايي بود» بفرستن. همه‌شون جهت صحيح ماسک رو بلدن که کدوم طرفش بيرون و بيلبيلکش کدوم‌ور باشه. حتي زماني که مدرسه‌ها حضوري بود، همه پدرهاي فاميل ما مي‌دونستن بچه‌هاشون کلاس چندم هستن، اسم معلم‌هاشون چيه، تعداد واحدهاي ترم دانشگاه‌شون رو بلد بودن و حتي مي‌دونستن کدوم يکي از بچه‌هاشون ورزش، هنر و انشا داره و اگه دير بياد خونه، رفته کدوم گيم‌نت کال‌آف‌ديوتي زده! پدرهاي فاميل ما علاقه خاصي به اخبار تلويزيون دارن ولي هروقت هرکس کانال رو عوض کنه، بازم علاقه‌شون رو به اون مسابقه يا سريال يا مشاعره يا حتي روش پخت ميرزاقاسمي در وگ هشت‌پارچه نشون ميدن و کسي نمي‌تونه حرص‌شون رو دربياره. از همه عجيب‌تر، پدرهاي فاميل ما به شدت سرشون تو قيمت‌هاست و هيچ‌وقت از ديدن عدد 500 روي برچسب يک شلوار دچار رعشه يا تعجب نمي شن و با جمله «چقدر مفته، بريم يه دوري بزنيم» خيلي طبيعي صحنه رو خالي مي‌کنن.
پدرهاي فاميل ما هيچ‌وقت ضايع نمي شن، به جز روز پدر. پدري تو فاميل ما نيست که از کادوي اين روزش تعجب نکنه. هرقدر هم خودشون رو براي يک کمربند يا زيرپوش آماده کنن، بازم با ديدن يه گوشي پرچم‌دار نسل جديد يا يک جفت لاستيک براي ماشين‌شون، يا همون کفشي که سه ساله دوست دارن بخرن ولي نمي‌خرن، جا مي‌خورن!

عليرضا کاردار | طنزپرداز

نويسنده : سيدمصطفي صابري | روزنامه نگار

به پيج اينستاگرامي «آخرين خبر» بپيونديد
instagram.com/akharinkhabar