خانه‌نشینی نوجوانان در دوران کرونا؛ چگونه بچه‌ها را قانع کنیم؟

واقعيت اين است که براي چنين مشکلاتي هيچ راه حل قطعي و نهايي وجود ندارد اما مي‌توان با مجموعه‌اي از راه حل‌ها کمي شرايط را بهبود بخشيد. فراموش نکنيد که نوجوانان بسيار حساس هستند و هرچه بيشتر با آنها بجنگيد نتيجۀ معکوس مي‌گيريد در اين شرايط بايد با آن‌ها مانند يک دوست رفتار کنيد و حمايت خودتان را از آن‌ها دريغ نکنيد.

همدلي و دوستي را فراموش نکنيد

هرکاري که مي‌خواهيد انجام دهيد بايد از مسير همدلي، همدلي و همدلي باشد. نوجوان شما نبايد احساس کند که قرار است از جانب شما به او آسيبي برسد او بايد بفهمد که شما با او دوست هستيد و خير و صلاحش را مي‌خواهيد. کافي نيست فقط به او بگوييد که خير و صلاح او را مي‌خواهيد اين را بايد به او با رفتارتان نشان دهيد. با او حرف بزنيد و به او بگوييد که از اينکه اين بيماري همه‌گير باعث شده است نوجوان شما ارتباطاتش را از دست بدهد و زندگيش به هم بريزد ناراحت هستيد. به آرامي با او حرف بزنيد و به او بگوييد که مي‌دانيد فاصله گرفتن از دوستان نزديک چقدر مي‌تواند دردناک و سخت باشد.

البته که دلسوزي شما قرار نيست شرايط را تغيير دهد ولي مسئله اينجا است که نوجوان شما در اين شرايط متوجه خواهد شد که شما درکش مي‌کنيد و دردها و تنهايي او را مي‌فهميد. توجه کنيد که تنبيه شدن اين مسئله به يک جنگ در داخل خانه، شما و مهم‌تر از آن نوجوانتان را دلسرد و افسرده‌تر خواهد کرد چون او همين حالا هم به خاطر اين بيماري در حال رنج بردن است و قرار نيست محيط خانه هم براي او تبديل به يک جهنم شود.

گاهي يک جمله ساده مثل «مي‌فهمم چقدر ناراحتي»، «مي‌دونم شرايطت چقدر سخته» خيلي بيشتر از امر و نهي پرخاشگرانه کار مي‌کند و مي‌تواند قانع‌کننده‌تر باشد. نشان بدهيد که براي شما هم مهم است که او دوستانش را ببيند. براي مثال با او مشورت کنيد که چه راه‌هايي را مي‌توانيد پيدا کنيد که ملاقاتي ايمن با دوستانش داشته باشد. مثلا «مي‌تونيد با همديگه بريد دوچرخه سواري»، «مي‌تونيد تو يه فضاي باز با همديگه قدم بزنيد و البته ماسک‌ بزنيد» يا راه‌حل‌هايي مشابه. سعي کنيد راه‌حل‌هايي پيدا کنيد و اين را با مشورت فرزند خود پيش ببريد.

البته ممکن است نوجوان شما از پيشنهاد شما استقبال نکند آنچه مهم است اين است که نبايد به او اين تصور را بدهيد که در جبهه مقابلش قرار داريد. تحقيقات نشان داده‌اند که نوجوانان در شرايطي که خانواده‌هايشان از استقلال راي آن‌ها حمايت مي‌کنند خيلي بهتر مي‌توانند با شرايط موجود کنار بيايند و آن را تحمل کنند. فراموش نکنيد که شما هم مي‌توانيد با نوجوانتان فعاليت‌هاي مشترکي را تجربه کنيد تا محيط خانه را براي او از سردي و افسردگي خارج کند. در اين موارد هم مي‌توانيد با او صحبت کنيد و راه‌حل‌هايي پيدا کنيد. در هر حال آنچه مهم است توجه به اين نکته است که در تصميماتي که قرار است گرفته شود نمي‌توانيد يک طرفه عمل کنيد و بايد نظر نوجوانتان را بپرسيد و با او همراهي داشته باشيد. زماني که فاصله بين شما و نوجوانتان زياد شود راه‌حل‌هاي چکشي و پرخاشگرانه نه‌تنها جوابگو نيست بلکه خطراتي جدي براي بهداشت رواني فرزندتان خواهد داشت چه در کوتاه مدت و چه در بلند مدت.