بازی هایی برای نوزادان صفر تا چهارماهه

خراسان/ بچه ها عاشق بازي هستند، حتي مي شود فراتر رفت و گفت بازي، دنياي بچه هاست. کودک با بازي غير از آن که سرگرم مي شود و تفريح مي کند، مي تواند کشف کند چه کسي است و چه توانايي هايي دارد؛ دنيا چيست و چطور بايد خود را با محيط هماهنگ کند. بازي کردن بچه ها، همچنين راهي است به سوي شکل گيري شخصيتي سالم و مفيد. بنابراين اغراق نيست اگر بگوييم بازي يکي از نيازهاي اساسي کودکان و جزئي از فرايند ضروري رشد است که نبايد به آن بي توجه بود. بازي کردن با بچه ها در روزهاي ابتدايي تولدشان، کار راحتي نيست. والدين وقتي فرزندشان راه رفتن و حرف زدن و واکنش متقابل نشان دادن بلد باشد، مي توانند راهي براي سرگرم کردنش پيدا کنند اما تا پيش از آن ايده خاصي براي بازي کردن ندارند. در ادامه چند بازي ساده براي کودکان صفر تا چهارماهه را خواهيد آموخت.
بدو تولد تا يک ماهگي
نوزاد شما از لحاظ جسمي ناتوان است اما تعدادي مهارت ذاتي دارد. او آماده برقراري ارتباط است. وقتي با او حرف مي زنيد مي تواند حرکات صورت و صداي شما را تقليد کند. او هر چيزي را از فاصله 25 سانتي متري به خوبي مي بيند و صداها را هم از همين فاصله تشخيص مي دهد.
بازي غان وغون
آغون واغون کردن، نخستين مرحله از مراحل مربوط به قدرت تکلم است. نوزادتان را طوري در آغوش بگيريد که فاصله او با شما 20 تا 25 سانتي متر باشد. به چشم هاي او نگاه کنيد، اسمش را چندبار صدا کنيد و با او حرف بزنيد. او هم لب هايش را حرکت خواهد داد و مانند ماهي دهانش را باز و بسته مي کند. وقتي اين واکنش را ديديد، او را تشويق کنيد. کمي صبر کنيد، به او فرصت تجزيه و تحليل بدهيد و بار ديگر اين گفت وگوي دوطرفه را از سر بگيريد. از همان فاصله 25-20 سانتي متري، با نوک انگشتان آرام بشکن بزنيد. انگشتان شما بايد نزديک صورت تان و در يک امتداد باشد، بعد اسمش را صدا بزنيد و وقتي به انگشتان شما توجه کرد، او را تشويق کنيد. همان طور که آرام بشکن مي زنيد، دست خود را به يک طرف حرکت بدهيد و اسمش را صدا کنيد. نوزاد سعي مي کند چشم هايش را در امتداد حرکت دست شما، حرکت بدهد. به او آفرين بگوييد.
يک تا دو ماهگي
نوزادتان کم کم واکنش هاي غيرارادي اش را از دست مي دهد؛ عکس العمل محکم گرفتن چيزها که از بدو تولد به صورت غيرارادي انجام مي داد تا دو ماهگي کاملا از بين مي رود، انگشتان دست او که هميشه به صورت مشت کرده بود، بيشتر وقت ها باز است تا کم کم آمادگي پيدا کند هرچيزي را که مي خواهد کف دستش نگه دارد. او حالا درباره انگشتان دستش آگاهي پيدا کرده است و به محيط اطراف علاقه بيشتري نشان مي دهد. در دو ماهگي، بيشتر تاکيد بر مهارت هاي مبتني بر هوش و حواس است.
بازي با کتاب
کتاب ها از جمله اسباب بازي هاي جادويي محسوب مي شوند. نخستين کتاب هايي که در يک ماهگي در اختيار کودک قرار مي دهيد بايد نرم، پارچه اي و بدون نوشته اما مصور و رنگي باشند. کتاب هاي مصوري که برجسته و بافت دار هستند، بسيار مناسب اند. در اين مرحله خواندن کتاب براي کودک لازم نيست. با هم بنشينيد و به تصاوير کتاب نگاه کنيد و درباره اش حرف بزنيد. کودک را سريع و آهسته قلقلک بدهيد و هنگام بازي با او حرف بزنيد. به طور مثال وقتي آهسته مي گوييد موش! موش! موش! او را آرام قلقلک کنيد و وقتي سريع مي گوييد، سريع قلقلکش بدهيد. کودک مي فهمد شما قصد داريد چه کار کنيد و عکس العمل متفاوتي نشان خواهد داد.
دو تا سه ماهگي
در اين ماه، تغييرات شگفت انگيزي را در کودک تان مشاهده خواهيد کرد. سريع تر رشد مي کند، صداهاي معني دار بيشتري از خودش درمي آورد، عاشق تماشاي اشياي متحرک است و علاقه دارد که حضور فعال تري در زندگي خانوادگي داشته باشد. فرزندتان حالا روي بعضي از حرکاتش کنترل پيدا مي کند و مي تواند روي اشيايي که در فاصله دور قرار دارند، تمرکز کند.
آب بازي
از وقت حمام کردن، به عنوان زماني براي بازي استفاده کنيد. صداي شلپ شلپ آب و شناور بودن اشيايي جذاب بر روي آن، محيط حمام را به آزمايشگاهي براي کسب تجربه هاي جديد تبديل مي کند. چندتا اردک پلاستيکي شناور روي سطح آب قرار دهيد، صداي کواک کواک درآوريد، اردک ها را به داخل آب فشار دهيد. تماشاي آن ها وقتي دوباره به سطح آب برمي گردند براي فرزندتان جالب خواهد بود. کودکان همچنين از سه ماهگي به بعد، از ديدن حباب ها لذت مي برند. با يک ظرف کوچک آب و صابون و يک حلقه پلاستيکي مي توانيد فرزندتان را سرگرم کنيد و غير از آن، انتظار کشيدن را هم از طريق اين بازي به او ياد بدهيد.
سه تا چهار ماهگي
حالا کودک تان، در طول روز بيشتر بيدار مي ماند. بعدازظهرها کمتر دل درد به سراغش مي آيد و خيلي نق نق نمي کند. چهره ها و مکان هاي آشنا را تشخيص مي دهد و سرعت رشد مغزش را مي توانيد در افزايش حس کنجکاوي او مشاهده کنيد. هنوز نمي داند کارايي دست ها از پاها بيشتر است، براي همين بيشتر با پاهايش بازي مي کند.
بازي با جغجغه
فرزندتان در اين سن از شوخي هايي مانند نيشگون گرفتن نوک بيني اش لذت مي برد و با صداها و اشيا ارتباط بيشتري برقرار مي کند بنابراين اسباب بازي هايي مثل جغجغه که توليد صدا مي کند و کودک مي تواند با کمک هر دو دست آن ها را نگه دارد، برايش خيلي جذاب خواهد بود. شما خيلي ساده مي توانيد کودکتان را روي پا بنشانيد، دستش را کف دستتان بگيريد و با انگشتانش بازي کنيد، آن ها را بشماريد، باز و بسته شان کنيد. بازي معروف «دالي موشه» را از همين سن مي توانيد شروع کنيد. در اين بازي دو نکته مهم وجود دارد؛ يکي اين که کودک مي فهمد وقتي چيزي را نمي بيند آن چيز باز هم وجود دارد و ديگر اين که ياد مي گيرد منتظر چيزي بماند تا اتفاق بيفتد؛ اين موضوع به حافظه اش کمک مي کند تا مفهوم آينده را درک کند.