فیلمهای مستهجن چه تاثیری بر کودکان میگذارد؟

ايسنا/ يک روانشناس گفت: ديدن صحنههاي مستهجن ميتواند يک کنجکاوي غيرمعقول را براي کودک ايجاد کند و همچنين تجربههاي ناخوشايندي را براي او به وجود بياورد.
مهرداد رضاپور با اشاره به اينکه آگاهيهاي زودهنگام کودکان از برخي موضوعات بهعلت ديدن تصاوير و فيلمهاي مستهجن و نامتعارف ميتواند تبعات متفاوتي بر ذهن و روان کودک بگذارد، اظهار کرد: وقتي کودک نسبت به برخي از مسائل درک صحيحي ندارد و تصاوير و فيلمهايي را مشاهده ميکند که مناسب محدوده سني او نيست، ممکن است دچار برخي اضطرابها شود.
اين روانشناس حوزه کودک و نوجوان افزود: ديدن اين صحنهها ميتواند يک کنجکاوي غيرمعقول را براي کودک ايجاد کند و همچنين تجربههاي ناخوشايندي را براي او به وجود بياورد، قطعا اين تجربههاي ناخوشايند بر روحيه و زندگي کودک در آينده تاثيرات منفي خواهد گذاشت، همچنين اين تجربهها ميتواند زمينه بروز آسيبهاي اجتماعي را در او فراهم کند.
وي با تاکيد بر اينکه طبق پروتکلهاي حقوق بشر کودک و لزوم رعايت سلامت روان در کودکان بايد ديدن تصاوير و فيلمهاي مستهجن براي کودکان زير ۱۸ سال محدود شود، توضيح داد: تماشاي تصاويري که براي کودک قابل درک نباشد آرامش و تمرکز کودک را بر هم ميزند و در او ايجاد اضطراب ميکند، اين برهم خوردن تمرکز و آرامش بر رشد، تحصيل و ساير موارد در کودک تاثير منفي ميگذارد.
رضاپور افزود: اگر کودک قبل از اينکه زمان درک، شعور و استنباط او در خصوص مسائل جنسي فرا رسيده باشد به اين تصاوير و فيلمهاي نامناسب دسترسي پيدا کند و در رابطه با اين موضوعات آگاهي زودهنگامي به او در خصوص مسائل اينچنيني بدهيم، امکان دارد کودک بخواهد اين موضوعات را تجربه کند.
بيشتر بخوانيد
اين روانشناس حوزه کودک و نوجوان بيان کرد: کودکي که بر اثر سهلانگاري والدين دچار آگاهي زودهنگام در خصوص مسائل جنسي شده و اين موضوعات را بر اثر کنجکاوي در اين سن تجربه کرده باشد، قطعا اين تجربه خوشايند را تکرار ميکند و زماني که اين کودک به سن نوجواني رسيد به عناصر پر آسيب اجتماعي تبديل ميشود.
وي با تاکيد بر اينکه بايد دسترسي کودکان به موتورهاي جستجوگر خارجي و تصاوير نامناسب در فضاي مجازي توسط دولتها به وسيله ارائه موتورهاي جستجوي امن داخلي محدود شود، يادآور شد: اگر موتورهاي جستجوي محدود در کشور وجود داشت، والدين ميتوانستند اين موتورهاي جستجوي داخلي را بر روي رايانه و تلفن همراه کودک خود نصب کنند تا دسترسي فرزندشان به محتواهاي نامناسب محدود شود.
رضاپور گفت: همچنين والدين ميتوانند از برنامههاي محدودکننده دسترسي کودکان به موتورهاي جستجو استفاده کنند، اما متاسفانه امروزه کودکان و نوجوانان با استفاده از فيلترشکن به تمامي موضوعات در فضاي مجازي و موتورهاي جستجوگر دسترسي دارند.
اين روانشناس حوزه کودک و نوجوان با بيان اينکه والدين بايد به کودک خود آموزش دهند که تا سن حداقل ۱۷ سالگي تلفن همراه، تبلت و لب تاب براي او فضاي خصوصي محسوب نميشود، عنوان کرد: والدين براي نحوه و ميزان استفاده کودک از تلفن همراه و رايانه بايد محدوديت قائل شوند، همچنين در زمان استفاده فرزندشان از اين امکانات بايد نظارت داشته باشند، زيرا دسترسي آزاد کودک به اطلاعات در اين فضا ميتواند موجب ايجاد کنجکاوي در او و تجربيات نامعقول شود.
وي افزود: اگر کودک بر اثر سهلانگاري والدين و بهعلل مختلف شاهد صحنههاي مستهجن و نامتعارف بود، والدين بر روي اين موضوع حساسيت چنداني نشان ندهند و از کودک در مورد آن چه مشاهده کرده است، توضيح نخواهند، سعي کنند اين موضوع را خاموش نگه دارند تا حساسيت کودک به مرور کاهش پيدا کند، حساسيت بيش از اندازه والدين موجب کنجکاوي کودک خواهد شد.
رضاپور در پايان گفت: معيار پاسخگويي والدين در برابر سوالات کودک در حوزه مسائل جنسي ميزان درک و شعور کودک است، يعني پاسخي که والدين به کودک هشت ساله ميدهند با کودک ۱۶ ساله بايد کاملا متفاوت باشد.