افکار منفی، دست از سر پسر 7 سالهام برنمیدارد

خراسان/ پسري 7 ساله دارم که مدام افکار منفي در ذهنش دارد. يک روز از من مي پرسد که اگر بابا ديگر به خانه برنگردد، چه کنيم؟ يک روز ميپرسد که اگر من بميرم، شما چه کار ميکنيد؟ ميل زيادي به يادگيري ندارد. تمرکز ندارد. چه کنم؟ اين فکرها دست از سرش برنميدارد. نگرانش هستم.
مادر گرامي، لطفا در نظر داشته باشيد که معمولا کودکان در مرحله خاصي از رشد، در برابر جدا شدن از يکي از والدين شان، اضطرابي واقعي را نشان ميدهند و آشفته ميشوند که به اين احساس اضطراب، اضطراب جدايي ميگويند که يک مرحله طبيعي از رشد عاطفي کودک است. به نظر ميرسد که مشکل کودک شما بر اساس اطلاعاتي که در پيامکتان به ما دادهايد، همين اختلال باشد. در ادامه نکاتي در همين باره مطرح خواهد شد.
احساسي که نبايد تا اين سن در کودک ميمانده است
سن شروع اضطراب جدايي معمولاً از هفت ماهگي است و در ۱۰ تا ۱۸ ماهگي به اوج خود ميرسد و ممکن است تا سه سالگي هم ادامه يابد. اگر در اين دوره رشدي کودک احساس امنيت و توجه کافي را دريافت نکند، ممکن است اين تجربه احساس اضطراب در کودک باقي بماند و ميزان اضطراب مفرط و نامتناسب با رشد خود را در خصوص جدايي از خانه يا والدين نشان دهد. بنابراين بهتر بود زودتر به اين مسئله رسيدگي و درمان مي شد.
با علايم اين اختلال آشنا شويد
براي دادن نظر قطعي درباره مشکل فرزندتان بايد يک مشاور کودک، مسئله را به صورت دقيقتر بررسي کند. با اين حال، شما بايد با علايم اين اضطراب آشنا شويد. چنين کودکي به واسطه اضطراب زياد تمايلي به حضور در مدرسه ندارد يا در مدرسه مرتب نگران است و به درس توجهي نمي کند. نگران است که اتفاق ناگواري براي خودش يا والدينش رخ دهد. ناراحتي درخصوص از دست دادن يا صدمه به والدين يا افراد نزديک و ترس از تنها ماندن يا دور ماندن از والدينش دارد. شکايت از نشانههاي جسمي مثل سردرد، دل درد، تهوع و استفراغ؛ بي خوابي و کابوس ديدن هم از ديگر نشانههاست که شما به چند مورد از آنها در پيامک تان اشاره کرديد.
احساس امنيت به فرزندتان بدهيد
در اين بين، ممکن است اضطراب بعد از سه سالگي ادامه و فرزندتان همچنان افکار آشفته و نگران کننده درخصوص از دست دادن والدين يا خود داشته باشد که شما با اين مشکل مواجه شديد. مادر عزيز، توجه داشته باشيد که افکاري که به آنها اشاره کرديد ناشي از اضطرابي است که فرزندتان دارد بنابراين لازم است نوع رابطه والد و فرزنديتان را بررسي و سعي کنيد به فرزند خود احساس امنيت و اعتماد و توجه و آرامش دهيد و حتما از يک مشاور متخصص کمک بگيريد.
نويسنده : رميسا ايزدپناه | کارشناس ارشد روان شناسي