آموزش گام به گام طراحی چهره با مداد

براي طراحي از چهره لازم هست که مدل مناسبي داشته باشيد. شما مي‌توانيد از اشخاص اطراف خودتان درخواست کنيد تا بعنوان سوژه با شما همکاري کنند، در غير اين صورت به کمک آينه‌اي به اندازه متوسط «که از چهره خودتان کوچکتر نباشد» به طراحي از چهره خودتان بپردازيد. پس از کسب مهارت کافي، مي‌توانيد از روي تصاوير و عکس‌ها نيز طراحي کنيد ولي در هر حال تأکيد ما بر طراحي از سوژه عيني هست، نه ذهني.

تناسبات چهره

براي طراحي از چهره، ابتدا بيضي تخم مرغي شکلي را بعنوان سر، در نظر گرفته، ترسيم نماييد. يک خط عمودي، دو نيمه چپ و راست چهره را به وجود مي‌آورد و با ترسيم يک خط افقي که بيضي را به چهار قسمت مساوي تقسيم مي‌کند، محل چشم‌ها در چهره مشخص مي‌شود. چنانچه خط افقي را به پنج قسمت مساوي تقسيم کنيد، اندازه چشم‌ها مشخص مي‌شود.

شما متوجه مي‌شويد که فاصله بين دو چشم، برابر با يک چشم هست نيمه بالاي چهره را براي ابرو، پيشاني و مو‌ها در نظر گرفته و در نيمه پاييني به سراغ خط عمدي وسط چهره رفته و به کمک آن محل قرار گيري اجزاي ديگر چهره را پيدا مي‌کنيم.

اگر از خط افقي تا پايين بيضي را به دو نيمه تقسيم کنيم، نوک بيني بر روي اين نقطه واقع مي‌شود. از اين نقطه تا انتهاي بيضي را نيز به نسبت يک سوم و دو سوم علامت گذاري مي‌کنيم تا خط ميان لب‌ها نيز مشخص شود.

طراحي از چشم‌ها

آموزش طراحي از چشم‌ها

پيش از آغاز به طراحي، تمرين ديدن را انجام دهيد. با دقت به چشم‌هاي خودتان در آينه نگاه کنيد، دو گوشه داخلي و خارجي چشم، نسبت سفيدي و سياهي کره چشم، حالت پلک‌ها و حرکت مردمک در سراسر چشم را بررسي نماييد.

با مطالعه حالت چشم افراد در مواقع گوناگون «تماشاي تلويزيون، مطالعه، خشم، شادي، گريه، هيجان، تفکر و …» بپردازيد و آن‌ها را بار‌ها و بارها، هم به صورت ذهني و هم به صورت ديدن دقيق مرور کنيد. ويژگي‌هاي متفاوت چشم افراد سالخورده و کودکان را مقايسه نماييد.

فرم ساده چشم شبيه يک بيضي هست که دو گوشه آن با هم تفاوت دارند. گوشه خارجي، زاويه‌اي بسته دارد و تا سرحد تيرگي مردمک، مثلث کشيده‌اي را به وجود مي‌آورد.

گوشه داخلي، زاويه بازتري دارد و نسبت به گوشه خارجي، شکل مثلث کوچکتري را به خود مي‌گيرد.

 مردمک‌ها بدون استثنا شکل دايره دارند، در حالت نگاه عادي، قسمتي از مردمک زير پلک مخفي هست. پس مراقب آن باشيد که دايره مردمک را به طور کامل ترسيم نکنيد، زيرا در اين حالت، چشم‌ها حالت وحشت زده يا متعجب به خود مي‌گيرند.

 با حرکت مردمک به سمت راست يا چپ، حجم پلک نيز کمي تغيير مي‌کند. پلک‌هاي بالا و پايين با هم تفاوت زياد‌اي دارند و حجم مژه‌ها در پلک‌ها نيز متفاوت هست.

در حين طراحي از چشم‌ها به ياد داشته باشيد که:

چشم‌ها را اوليه به طور جداگانه بررسي و ترسيم نماييد. پس از تسلط کافي، به طراحي از هر دو چشم بپردازيد. به فاصله چشم‌ها از يکديگر «که برابر با اندازه يک چشم هست» و هماهنگي و تناسب مردمک‌ها با يکديگر دقت داشته باشيد.

طرح‌ها را کم رنگ بکشيد و به ارزش خط دقت داشته باشيد. در ترسيم مژه‌ها اغراق نکنيد، آن‌ها را با حجم و اندازه واقعي بکشيد. معمولاً براي پلک پايين چشم، از خط کم رنگ نازک، يا پهناي نوک مداد بهرهگيري مي‌شود.

براي ترسيم پلک پايين و چين و چروک‌ها به جاي خط، از سايه کم رنگ پهناي مداد هم بهرهگيري مي‌کنند. پس از تمرين کافي، چشم‌ها را با ابرو‌ها بکشيد. از ترسيم فرم چشم به طور ذهني اکيداً خودداري کنيد.

طراحي چشم

پيش از آغاز به طراحي، تمرين ديدن را انجام دهيد. با دقت به چشم‌هاي خودتان در آينه نگاه کنيند، دو گوشه داخلي و خارجي چشم، نسبت سفيدي و سياهي کره چشم، حالت پلک‌ها و حرکت مردمک در سراسر چشم را ببينيند.

با مطالعه حالت چشم افراد در مواقع گوناگون «تماشاي تلويزيون، مطالعه، خشم، شادي، گريه، هيجان، تفکر و…» کمک ميکند تار بتوانيد طراحي دقيقي از چشم داشته باشيد درضمن سعي کنيد ان‌ها را بار‌ها و بارها، هم به صورت ذهني و هم به صورت ديدن نگاه کنيد. ويژگي‌هاي متفاوت چشم افراد سالخورده و کودکان کمک ميکند بتوانيد طراحي چشم هاتان قوي شود.

 فرم ساده چشم شبيه يک بيضي هست که دو گوشه آن با هم تفاوت دارند. گوشه خارجي، زاويه‌اي بسته دارد و تا سرحد تيرگي مردمک، مثلث کشيده‌اي را به وجود مياورد.

 گوشه داخلي، زاويه بازتري دارد و نسبت به گوشه خارجي، شکل مثلث کوچک تري را به خود مي‌گيرد.

 مردمک‌ها بدون استثنا شکل دايره دارند، در حالت نگاه عادي، قسمتي از مردمک زير پلک مخفي ميشود. پس مراقب باشيد که دايره مردمک را به طور کامل ترسيم نکنيد، چون در اين حالت، چشم‌ها حالت وحشت زده يا متعجب به خود مي‌گيرد.

با حرکت مردمک به سمت راست يا چپ، حجم پلک نيز کمي تغيير مي‌کند. پلک‌هاي بالا و پايين با هم تفاوت زياد‌اي دارند و حجم مژه‌ها در پلک‌ها نيز متفاوت هست. در حين طراحي از چشم‌ها يادتان باشد که چشم‌ها را اول به طور جداگانه بررسي کنيد و بکشيد. بعد از اين که دستتان قوي شد طراحي هر دو را انجام دهيد به فاصله چشم‌ها از همديگر «که برابر با اندازه يک چشم هست» و هماهنگي و تناسب مردمک‌ها با همديگر دقت کنيد.

طرح‌ها را کم رنگ بکشيد و به ارزش هر خطي که ميکشيد دقت کنيد. در ترسيم مژه‌ها اغراق نکنيد، ان‌ها را با حجم و اندازه واقعي بکشيد. براي کشيدن مژه ها، آن‌ها را به بيرون از پلک بکشيد، در نظر بگيريد که با خم شدن خط چشم، مژه هم خم ميشود و همينطور در نظر داشته باشيد که هر چقدر مژه‌ها به مرکز خط نزديک مي‌شوند طولشان بلندتر مي‌شود. همانگونه که در شکل زير نشان داده ميشود.

در شکل بالا چشم از بغل نشان داده شده هست. دقت کنيد که در اين زاويه، مردمک چشم بيضي شکل هست. در اين زاويه شکل چشم اکثر مثلثي شکل هست تا بادامي شکل هست. مژه‌ها هم يه مقدار متفاوت کشيده مي‌شوند. هنوزم وقتي از مرکز چشم دور مي‌شود کوتاه مي‌شود، ولي اين هم در نظر بگيريد که خم‌هاي ديگري به سمت بالا و پايين در مژه‌ها ايجاد مي‌شود که در شکل سوم بالا ميبينيد.

معمولا براي پلک پايين چشم، از خط کم رنگ نازک، يا پهناي نوک مداد بهرهگيري مي‌شود. براي ترسيم پلک پايين و چين و چروک‌ها به جاي خط، از سايه کم رنگ پهناي مداد هم مي‌شود بهرهگيري کرد. پس از تمرين کافي، چشم‌ها را با ابرو‌ها بکشيد. دقت کنيد که لازم نيست فرم چشم به طورذهني بکشيد فقط کافي هست هرچيز راکه ميبينيد بدون اغراق بکشيد.

براي ترسيم ابروها، بايد به اين نکات دقت داشته باشيد: جهت و حالت ابروها، ضخامت ابروها، فاصله ابرو از چشم و فاصله ابرو‌ها از يکديگر.

نحوه ترسيم: ابتدا مسير و حالت ابرو را خيلي کم رنگ مشخص نماييد. با پهناي مداد، سايه ضخيمي متناسب با پهناي ابرو ترسيم کنيد. در جهت رويش مو‌ها با نوک تيز مداد، خطوط واضح و حالت دار بکشيد. ابرو‌ها را با دقت به مدلي که در مقابل داريد، ترسيم کنيد. رويش و جهت مو‌ها را به دقت بررسي نماييد.

نکته‌اي که بايد در نظر داشت اين هست که لازم نيست مو‌هاي خيلي ريز ابرو که به سختي قابل ديد ميباشند را بکشيد. در ابتدا فقط يک تن خاکستري را اضافه کنيد با مداد ۳b؛ و نقاط سايه دار و تيره را تيره مي‌کنيم.

مثلا در تصوير بالا سمت چپ و پايين اين ابروي مردانه تيره‌تر از بقيه ابرو هست. همينطور نقطه برجسته ابرو راکه نور دريافت ميکند بايد روشن‌تر گذاشت. حالا مداد تيزي را برداشته و شروع به کشيدن مو‌ها به صورت پرتابي و سريع مي‌کنيم هيچ چيز پيچيده نيست و اين مو‌ها را کاملا تصادفي بکشيد.

فقط کافي هست جهت رويش مو‌ها را در نظر داشته باشيد. حالا با پاک کن تيز چند عدد موي روشن را در لابلاي مو‌هاي ابرو اضافه ميکنيم. بعد زير مو‌ها را کمي سايه مي‌زنيم که تن پوست ديده ميشود.

در اين آموزش قصد دارم نحوه طراحي از بيني را براتان آموزش دهيم. براي کشيدن بيني بايد مطالبي را در نظر داشته باشيد:

بيني برجسته‌ترين نقطه در چهره افراد هست و همچون ديگر اعضاي چهره از تنوع و گوناگوني برخوردار مي‌باشد. براي ترسيم آن، لازم هست شکل ساده آن را «که عبارت هست از مخروط مثلث القاعده» در نظر داشته باشيد.

فرم بيني را از جهات گوناگون روبرو، نيم رخ و سه رخ مورد مطالعه قرار دهيد. به تفاوت اندازه در پره ها، نوک، حجم و ارتفاع بيني در افراد گوناگون دقت کنيد سپس به طراحي از شکل بيني خود «به کمک آينه» بپردازيد. در حين طراحي دقت داشته باشيد که:

ابتدا فرم کلي را اين گونه که مي‌بينيد ترسيم کنيد. به جاي خط، از سايه و پهناي نوک مداد بهرهگيري کنيد. تيره‌ترين سايه‌ها در پره‌هاي بيني ديده مي‌شود و تنها در همين قسمت هاست که مي‌توانيد از خط نيز بهرهگيري کنيد. وقتي به ترسيم بيني از روبرو مي‌پردازيد فقط در بخش‌هاي پايين بيني «پره‌ها و حفره ها» از خط بهره گيري کنيد.

از آنجا که فرم بيني، حجم برجسته‌اي دارد، به نور و سايه آن بيشتر دقت نماييد. وقتي چهره مدل در زاويه سه رخ يا نيم رخ باشد، مي‌توانيد از خط نيز براي قسمتي از ارتفاع بيني بهرهگيري کنيد.

طراحي از لب

با ديدن لب‌ها در افراد گوناگون متوجه مي‌شويد که فرم لب، در تکميل شخصيت و کاراکتر چهره نقش فراواني دارد. ساختار کلي لب، امکان تغيير پذيري بسيار متنوعي دارد و هماهنگ با حالات روحي يا ظاهري شخص مي‌تواند جنبه بياني به خود بگيرد.

فرم لب و دهان خود را در آينه ديدن کنيد. حالت‌هاي صحبت کردن، خنديدن، خوردن، خميازه کشيدن، ناراحتي، شادي، اعتراض، فرياد زدن و … را بررسي کرده و ببينيد که بيشترن تغيير در کدام قسمت دهان ديده مي‌شود؟ در گوشه‌ها يا در قسمت مياني لبها؛ سپس به هماهنگي تغيير حالت‌ها در چشم و لب به طور همزمان بپردازيد.

اضافه بر حالت‌هاي رفتاري، به تغيير فرم در اثر تغيير وضعيت سر و چهره «نيم رخ و سه رخ و …» نيز بپردازيد. با چرخش سر به پهلو، زير يا بالا، لب‌ها نيز تغيير فرم پيدا مي‌کنند.

براي فرم لب مثل فرم چشم، يک بيضي با گوشه‌هاي تيز و بسته در نظر بگيريد و آن را از طول و عرض به چهار قسمت تقسيم کنيد. لب بالا معمولاً باريکتر از لب پايين هست. گاهي لب بالا و پايين در يک اندازه ميباشند و بسيار به ندرت پيش مي‌آيد که لب بالا ضخيمتر از لب پايين باشد.

بهتر است که براي ترسيم فرم لب، به جاي خط، از سايه يا پهناي مداد بهرهگيري کنيد. دو گوشه لب با هم برابر و يک شکل ميباشند. لب پايين شامل گوشه‌ها و بخش مرکزي يا وسط است. سايه‌اي که براي لب بالا در نظر مي‌گيريد بايد قدري تيره‌تر از لب پايين با شد. اين تيرگي در گوشه‌هاي دهان نيز تغيير پيدا مي‌کند.