پدر و مادرم در مهمانی ها به هم بی احترامی می کنند

خراسان/  پدر و مادرم حدود 50 سال دارند و در مهماني ها و دورهمي ها به هم بي احترامي مي کنند. من و خواهر و برادرانم چندين بار با آن ها صحبت کرده ايم و از آن ها خواسته ايم درحضور ديگران، احترام يکديگر را حفظ کنند اما فايده اي ندارد.

پاسخ

---

بازار

---

مشاهده بحث هاي والدين در بين جمع، علاوه بر ناراحت کننده بودن مي تواند براي فرزندان استرس آور نيز باشد، چون شما نمي دانيد که در مهماني بعدي بحث والدين بر سر چه چيزي خواهد بود. شما در نظر داريد رفتار والدين تان را تغيير دهيد؛ اما موضوع ناراحت کننده اين است که هيچ کس نمي تواند به طور صددرصد مطمئن باشد که بتواند رفتار فرد ديگري را تغيير دهد؛ بنابراين تا زماني که خودشان درباره نحوه برخوردشان به نتيجه مناسب نرسند، هيچ ضمانتي براي تغيير رفتارشان وجود ندارد.

با اين حال مي توانيد کارهايي را انجام دهيد تا آن ها درک کنند که رفتارشان چه تأثير ناراحت کننده اي بر شما دارد. چند توصيه توجه کنيد که دليل اين برخوردها چيست؟ آيا يک سبک و الگوي رفتاري است يا برخي اوقات در هنگام عصبانيت والدين رخ مي دهد؟

در صورتي که اين الگو از زمان هاي قديم وجود داشته باشد و به دلايلي مثل نارضايتي از زندگي با يکديگر يا دوست نداشتن يکديگر رخ دهد، حل اين مسئله بايد با مشورت يک متخصص روان شناسي در زمينه روابط زوج صورت گيرد و کاري که شما مي توانيد انجام دهيد اين است که آن ها را تشويق به مراجعه به يک روان شناس کنيد.

در صورتي که اين نوع برخورد فقط در مواقعي رخ مي دهد که والدين شما از يکديگر ناگهان عصباني و دلخور مي شوند، ممکن است به اين معني باشد که آن ها مهارت حل تعارض يا مديريت خشم خود را به درستي ندارند. در اين صورت لازم است مهارت هاي لازم را با کمک يک متخصص فرابگيرند. مي توانيد کتاب هايي درباره مهارت هاي زناشويي به آن ها پيشنهاد دهيد. نکاتي که بايد رعايت کنيد براي کاهش اين نوع برخورد والدينتان به نکاتي توجه کنيد: هرگز آن ها را در جمع سرزنش نکنيد.

در محيط هاي نزديک خانوادگي و زماني که برخورد بدي بايکديگر دارند، سعي کنيد دسته جمعي به برخورد با رفتارشان نپردازيد. گاهي بروز اين بحث ها در جمع با جلب توجه اطرافيان، موجب تقويت اين رفتارها مي شود. زمان مناسبي را براي صحبت با آن ها انتخاب کنيد. براي والدين خود توضيح دهيد وقتي آن ها به چنين برخوردي در ميان جمع مي پردازند، اين نوع رفتار چه تاثيري بر شما دارد. براي تاثيرگذاري صحبت هايتان بايد ارتباط موثري با آن ها برقرار کنيد؛ بنابراين از به کار بردن عبارت هايي که خشم يا ناراحتي آن ها را برمي انگيزد، خودداري کنيد. در گام اول، سعي کنيد آن چه را که مشاهده کرديد از ديدگاه خودتان بگوييد و احساس ناراحتي تان را بيان کنيد؛ براي مثال «گاهي مي بينم در جمع از يکديگر ناراحت هستيد و با جمله هايي با يکديگر صحبت مي کنيد که ناراحتتان مي کند».

بعد از آن فکرهاي خود را درباره اين بحث ها به آن ها بگوييد: «وقتي شما با يکديگر اين گونه برخورد مي کنيد، دقيقاً نمي دانم علت آن چيست، اما فکر مي کنم خيلي از هم ناراحت و عصباني هستيد». بعد از بيان افکار و ديدگاه خود، درباره احساسي توضيح دهيد که در آن لحظه پيدا مي کنيد. سعي کنيد در بيان احساس خود صادق باشيد و آن ها را سرزنش نکنيدمثلا «در اين مواقع من خيلي استرس مي گيرم و مدام نگران هستم که...». سپس انتظارتان را از آن ها بيان کنيد. سعي کنيد اين انتظار واقع بينانه باشد. براي مثال اين که آن ها هيچ وقت با يکديگر بحث نکنند، انتظاري غيرواقع بينانه است اما اين که از آن ها بخواهيد عصبانيتشان را در محيط خصوصي به يکديگر ابراز کنند يا تعداد اين برخوردها را در جمع کاهش دهند، انتظاري واقع بينانه است.

دقت کنيد که در دعوايشان به دام نيفتيد اگر در زمان صحبت با شما هنوز مطالبي درباره نوع برخوردها وجود داشت احتمالاً به اين معناست که آن ها هنوز عصباني هستند و به کمک تخصصي در اين زمينه نياز دارند. ممکن است والدين از پيشنهادتان استقبال نکنند و برخورد خود را مناسب بدانند. چنين واکنشي ممکن است موجب احساس غم و نااميدي در شما شود اما توجه کنيد که در مقابل اين واکنش ها عصباني نشويد. سعي کنيد درک کنيد چرا آن ها مدام با يکديگر بحث دارند.

اگرچه آن ها افرادي هستند که سن بالاتري دارند اما ممکن است در زندگي شان اشتباهاتي داشته باشند که تا زماني که تلاش هدفمندي براي آن انجام ندهند، حل نشود. صحبت کردن شما با پدر و مادرتان اين شانس را به آن ها خواهد داد تا درباره مشکلات و نحوه حل آن ها فکر کنند. اگر امکان صحبت با هر دو والد وجود ندارد، والدي را براي صحبت انتخاب کنيد که احساس مي کنيد پذيراتر است و امکان تاثير صحبت ها يا قبول کمک گرفتن از يک روان شناس براي او راحت تر است.

در اين باره تغيير در رفتار يکي از والدين مي تواند موجب تغيير رفتار والد ديگر شود. در نهايت به خاطر داشته باشيد اين تقصير شما نيست که والدين با يکديگر برخورد خوبي ندارند. آن ها انسان هستند و محدوديت هاي خاص خود را دارند.
نويسنده : سوسن قهرماني دانشجوي دکتراي روان شناسي باليني در انستيتو روان‌پزشکي

به پيج اينستاگرامي «آخرين خبر» بپيونديد
instagram.com/akharinkhabar