ایسنا/ یک روانشناس گفت: تحقیقات نشان می دهد افرادی که دوست دختر یا پسر های بیشتری داشته اند، بعد ازدواج رضایت کمتری از زندگی شان دارند و مشکلات بیشتری را تجربه خواهند کرد . این تجربه برخلاف تصور بیشتر جوانان ماست. دکتر فرشته موتابی با بیان این مطلب اظهار کرد: در حال حاضر، دخترها و پسرها فکر می کنند هر چه روابط بیشتری را تجربه کنند، در انتخاب همسر موفق تر خواهند بود اما این یک ذهنیت نادرست است. این روانشناس در بخش دیگری از صحبت‌های خود گفت: دوستی با هدف شناخت بهتر از طرف مقابل و انجام یک ازدواج موفق با در نظر گرفتن برخی خط قرمزها و ارزش های اجتماعی اشکالی ندارد ولی بعضی از دوستی‌های میان دختران و پسران با این هدف صورت نمی‌گیرد. این نوع رابطه‌ها مشکلات خاص خود را دارد؛ از جمله وابستگی‌های عاطفی که باعث سخت شدن قطع رابطه می شود، زیر پا گذاشتن حرمت‌ها و ارزش‌های اجتماعی. وی افزود: دوستی‌هایی که هدفی غیر از ازدواج در آن‌ها دنبال می شود، به طور قطعا دوستی پایدار و بلند مدتی نخواهد بود اما وابستگی عاطفی‌ای که بعد از مدتی بین دو طرف شکل می گیرد، جدایی را سخت می کند.

افرادی که معمولاً اقدام به برقراری چنین رابطه‌هایی می کنند، با این استدلال که «ما نمی خواهیم ازدواج کنیم» انتخاب‌ها و رفتارهایی را که باید از خود نشان دهند، بروز نمی‌دهند و بدون آشنایی کافی و درنظر نگرفتن معیارهای درست، اقدام به برقراری این رابطه می کنند و حاضر به پذیرش مسئولیت‌های یک رابطه نیستند. این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران تاکید کرد: چنین دوستی‌هایی به دلیل ضربه‌هایی که طرفین رابطه متحمل می‌شوند، توصیه نمی‌شود. بخشی از این ضربه‌ها مربوط به وابستگی‌های عاطفی می شود. به عبارت بهتر، شما تصور کنید دختر و پسری تصمیم به برقراری رابطه‌ای می‌گیرند ولی چون قصد ازدواج ندارند، ملاک‌هایی را که برای ازدواج در ذهن خود ساخته‌اند، نادیده می گیرند، با این توجیه که قرار نیست این رابطه به ازدواج منجر شود. موتابی اضافه کرد: این افرد با کسانی دوست می‌شوند که کیفیت اخلاقی و رفتاری پایین تری دارند. از طرفی این رابطه آغاز می شود و بعد از مدتی این دوستی دو حالت پیدا می کند؛ یا رابطه به خاطر بروز مشکلات قطع می شود و در این میان، طرفین ضربه‌های روحی – عاطفی زیادی می‌خورند و یا این رابطه مدتی ادامه پیدا می‌کند تا وابستگی عاطفی شدیدی به وجود می آید و تصمیم می‌گیرند ازدواج کنند؛ غافل از اینکه فرد مناسبی را برای ازدواج انتخاب نکرده‌اند و معیارهای یک ازدواج موفق در این رابطه وجود ندارد. این روانشناس در ادامه گفت: وقتی این گونه روابط براساس حداقل شناخت آغاز می‌شود، طرفین به مسائلی مانند معیارهای اخلاقی مورد پذیرش شان توجه نمی کنند . برای مثال، دختر یک حدی از رابطه را می پسندد ولی پسر خواسته های بیشتری دارد و یا بالعکس .

در این موارد مشاهده می شود طرفین از ترس از دست دادن دوستی و یا به خاطر تهدیدهایی که صورت می گیرد، تسلیم خواسته های طرف مقابل می شوند. موتابی خاطرنشان کرد: بعضی افراد می‌گویند من دختر و یا پسری را برای دوستی می خواهم تا بتوانم دخترها و یا پسرها را بشناسم؛ در صورتی که این تفکر به طور کامل غلط است. برای شناختن روحیه دخترها و یا پسرها لازم نیست افراد چنین روابطی را تجربه کنند. جنس متفاوت چیز پیچیده‌ای نیست که لازم باشد یک نفر «دوست دختر» یا «دوست پسر» داشته باشد تا جنس متفاوت را بشناسد. روابط معمولی که درون برخی چارچوب‌های اخلاقی و عرفی شکل می گیرد مثل روابط معمولی دو همکلاسی یا دو همکار، برای شناختن جنس متفاوت کفایت می کند و لازم نیست برای شناخت پیدا کردن وارد روابطی بشوند که وابستگی‌های عاطفی حرف اول و آخر را می‌زند. وی با بیان اینکه مرحله آخر، قطع این گونه روابط است،گفت: افرادی باید بدانند که هر چه از عمر رابطه می گذرد، وابستگی بیشتری به وجود خواهد آمد و قطع رابطه همراه با رنج فراوان خواهد بود.

از نظر روان شناسی، از دست دادن یک رابطه که در آن عاطفه و احساس وجود دارد همچون مرگ یکی از نزدیکان ، دردناک است و فرد دوره ای سوگ وار رابطه از دست رفته اش خواهد بود. گریه ها، خواهش و التماس ها قول و قرارها و امثالهم در این دوران نباید مورد اعتنا قرار بگیرند؛ چرا که فرد برای فرار از غم از دست دادن رابطه دست به هر کاری می‌زند تا شاید بتواند طرف مقابل را از جدایی منصرف کند. این روانشناس تاکید کرد: طرفین رابطه اگر بتوانند با واقعیت روبرو شوند و چند ماه ناراحتی‌شان را کنترل کنند، به زندگی عادی برخواهند گشت و حتی بعد از سپری شدن مدتی متوجه فواید قطع رابطه گذشته‌شان خواهند شد ، اما اگر مدام امیدوارانه به فکر از سرگیری رابطه باشند، نخواهند توانست به زندگی عادی ‌شان باز گردند. موتابی در پایان گفت وگویش که در شماره اخیر مجله سپیده دانایی منتشر شده، گفت: اگر تصمیم به قطع رابطه گرفته شد ، این جدایی باید یکباره و برای همیشه صورت گیرد و نه به صورت تدریجی یا با کم کردن رابطه. تجربه نشان داده اسن کاهش تدریجی رابطه موثر نیست و همه چیز باید یک دفعه تمام شود. تنزل رابطه به یک دوستی معمولی هم به هیچ عنوان موثر نخواهد بود؛ چرا که دختر و پسر سابقه ای از یک رابطه عاطفی را با هم دارند که ممکن است طرفین را دچار مشکلات روحی کند.

به پیج اینستاگرامی «آخرین خبر» بپیوندید
instagram.com/akharinkhabar