جام جم/ بخش زيادي از صابونها، خوشبوکنندهها، سفيدکنندهها، نرمکنندهها، ضدعفونيکنندهها، جرمگيرها و... به علت پاکيزگي و زدودن ميکروب و معطر کردن هوا مورد استفاده قرار ميگيرند، غافل از اينکه مواد شيميايي و سمي موجود در ترکيبات اکثر اين محصولات براي سلامت مضر هستند و باعث آسيبهاي پوستي و تنفسي و حتي موارد حادتر و جديتر مثل آسيب به ريه و تخريب مخاطها ميشود.
مطالعات جديد حوزه سلامت نشان ميدهد دو ماده اوليه تشکيلدهنده فعال که معمولا در مواد شوينده و ضدعفوني کنندههاي خانگي استفاده ميشود، باعث کاهش قدرت باروري در موشهاي آزمايشگاهي شده است.
براساس مطالعهاي جديد که در مجله فنآوري باروري منتشر شده، يافتههاي اين پژوهش باعث افزايش نگراني در مورد اينکه چگونه اين مواد ميتواند توليد مثل در انسان را تحتتأثير قرار دهد، شده است.
به نقل از سلامت نيوز، اين اولينبار نيست که مطالعات پزشکي نشان ميدهد مواد شيميايي رايج در مصارف خانگي در قدرت باروري و توليد مثل انسان تأثير ميگذارد.
سال گذشته اخبار پزشکي مطالعهاي منتشر کرد که توسط محققاني در بيمارستان زنان در بوستون انجام شده بود و نشان ميداد بيسفنول آ (BPA) ماده شيميايي مورد استفاده در پلاستيکها ميتواند منجر به ناباروري در زنان شود.
آنها دريافتند وقتي موشها در معرض ترکيبات ADBAC و DDAC قرار گرفتند، زماني بمراتب طولانيتر تا بارداري بعدي داشتند و وقتي موشها باردار شدند، تعداد نوزاداني که به دنيا آوردند از تعداد رايج و معمول کمتر بود. علاوه بر اين، ٤٠درصد از موشهاي ماده که در معرض اين مواد شيميايي قرار گرفته بودند در اواخر دوران بارداري يا هنگام زايمان مردند.
دکتر هروبک اشاره ميکند که اگر چه به نظر ميرسد اين مواد شيميايي براي موشها سمي باشد، هنوز نميتوان با اطمينان گفت که ترکيبات اثر مشابهي در انسان داشته باشد. اما با توجه به استفاده گسترده از اين ترکيبات در محصولات شوينده و ضدعفوني کننده، تحقيقات بيشتر با تمرکز بر عواقب بالقوه آنها در توليد مثل انسان ضروري است.
دکتر هروبک اضافه ميکند: اگر اين مواد شيميايي براي انسان سمي هستند، به همين شکل ميتواند در کاهش قدرت باروري در انسان هم موثر باشد؛ همانطور که در دهههاي اخير شاهد هستيم پديده ناباروري بشدت در جوامع رشد داشته و نياز روز افزون به فنآوريهاي باروري کمکي مثل لقاح آزمايشگاهي به ميزان قابل توجهي ديده ميشود.
اين متخصص پيشنهاد ميکند که يک مطالعه اپيدميولوژيک ميتواند به درک دقيقتر اين موضوع کمک کند که آيا زناني مانند کارکنان بهداشتي که به صورت گسترده در معرض ADBAC و DDAC قرار دارند، در باروري مشکلدارتر از افراد عادي هستند؟
اوايل امسال هم، يافتههاي مطالعهاي نشان داد که مواد شيميايي موجود در خمير دندان و کرمهاي ضدآفتاب ميتواند عملکرد اسپرم را تحتتأثير قرار دهد.