یک درد پنهان در زانوها

خراسان/ اگر در خانه یک میانسال یا سالمند داشته باشید به احتمال زیاد با مشکلات زیادی که زانو برایش ایجاد میکند، آشنایید. آب آوردن زانو یکی از همین مشکلات رایج است. این وضعیت منجر به زانوی دردناک و متورم میشود و میتواند باعث پف کردگی و تورم در نزدیکی استخوانها شود. ممکن است یک زانو بزرگ تر از دیگری به نظر برسد و افراد در خم و راست کردن زانو مشکل داشته باشند. این علایم شامل سفتی، کاهش دامنه حرکتی، گرما و قرمزی است و بر اثر عوامل مختلفی از جمله آسیبدیدگی، استفاده بیش از حد، آرتروز و عفونت ایجاد میشود. در مطلب امروز با ترجمه مقالهای از verywellhealth به بررسی علل، درمان و موارد مربوط به آب آوردن زانو پرداختهایم. با ما همراه باشید.
چه چیزهایی باعث میشود زانو آب بیاورد؟
آسیب| ضربه به مفصل زانو یکی از علل اصلی آب آوردن زانو است که اغلب ناشی از آسیبهایی مانند شکستگی، پارگی رباط یا آسیب منیسک است. افرادی که در ورزشها و فعالیتهای ورزشی پربرخورد شرکت میکنند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به این نوع آسیبهای زانو هستند.
استفاده بیش از حد|آسیبهای ناشی از استفاده بیش از حد میتواند از حرکات مکرری که به مفصل زانو فشار وارد میکنند، مانند دویدن، پریدن، شرکت در ورزشهای پربرخورد یا انجام وظایف شغلی که نیاز به خم شدن مکرر زانو یا فشار بر مفصل زانو دارند، ناشی شود. استفاده بیش از حد و مداوم ممکن است منجر به تحریک بافتهای زانو شود و در نتیجه به مرور زمان التهاب و تجمع مایع ایجاد کند.
آرتریت| افیوژن مفصلی (آب آوردن زانو) اغلب در افراد مبتلا به آرتریت، از جمله استئوآرتریت (OA) و اشکال التهابی مانند آرتریت روماتوئید (RA)، آرتریت پسوریاتیک (PsA) و آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان (JIA) رخ میدهد. در آرتریت التهابی، افیوژن مفصلی ممکن است به صورت مزمن ادامه یابد و اغلب در طول دورههای تشدید بیماری (دورههای بدتر شدن التهاب) وجود داشته باشد.
عفونت| آرتریت سپتیک، یک عفونت مفصلی باکتریایی، قارچی یا ویروسی در مفصل زانو، ممکن است منجر به آب آوردن زانو شود. میکروبها میتوانند از طریق جریان خون، تروما یا عملهای جراحی وارد مفصل شوند. این وضعیت یک اورژانس پزشکی جدی است. تجمع قابل توجه مایع مفصلی مرتبط با عفونت، همان طور که در تصویربرداری مشاهده میشود، نیاز به مراقبت پزشکی فوری دارد تا خطر آسیب به زانوی آسیب دیده به حداقل برسد.
تومور| تومورهای زانو نسبتاً نادر هستند اما میتوانند منجر به آب آوردن زانو شوند. تومورها را میتوان به دو دسته اولیه که استخوان یا بافت نرم را درگیر میکنند و ثانویه که شامل متاستاز از سایر قسمتهای بدن میشوند، طبقهبندی کرد.
راههای تشخیص چیست؟
تشخیص این که زانو آب آورده است شامل موارد زیر است:
سابقه پزشکی| شامل شروع علایم، آسیبها و شرایط سلامتی میشود.
معاینه فیزیکی| تورم زانو، قرمزی یا تغییر رنگ و گرمی آن را بررسی میکند و وجود مایع را ارزیابی میکند.
تصویربرداری| ممکن است شامل اشعه ایکس برای مشکلات استخوانی، تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) برای آسیب بافت نرم و سونوگرافی برای تغییرات مایع یا سینوویال باشد.
آزمایش| آزمایشهای آزمایشگاهی با استفاده از آرتروسنتز برای تجزیه و تحلیل مایع مفصلی برای یافتن علایم عفونت، کریستالهای مرتبط با نقرس یا خون، علت اصلی را مشخص میکنند.
زانوی آبآورده را چطور درمان کنیم؟
آب آوردن زانو ممکن است خود به خود برطرف شود، اما درمان پزشکی میتواند احتمال عوارض طولانیمدت را کاهش دهد. گزینههای درمانی عبارتند از:
*استراحت، یخ، فشردهسازی و بالا نگه داشتن میتواند به کاهش تورم و ناراحتی در موارد خفیف آب آوردن زانو کمک کند.
*فیزیوتراپی، همراه با تمرینات هدفمند، میتواند عضلات اطراف زانو را تقویت کند، تحرک مفصل را بهبود بخشد و سلامت کلی مفصل را ارتقا دهد.
*مدیریت بیماریهای زمینهای مانند آرتروز یا عفونت نیز میتواند در درمان آب آوردن زانو مؤثر باشد.
*اگر درمانهای اولیه، از جمله ترمیم ساختارهای آسیبدیده یا تخلیه مایع اضافی، تسکین کافی را ارائه ندهند، گزینههای جراحی میتواند به عنوان جایگزین در نظر گرفته شود.
مدت زمان آب آوردن زانو بسته به علت آن متفاوت است. برای بیشتر افراد، این حالت ظرف چند روز برطرف میشود، با این حال، در برخی موارد ممکن است چندین هفته طول بکشد.
اقدامات پیشگیرانه
آب آوردن زانو ممکن است همیشه قابل پیشگیری نباشد، اما اقداماتی وجود دارد که میتوانید برای کاهش خطر آن انجام دهید. این موارد شامل حفظ وزن سالم برای حمایت از سلامت مفاصل، ورزشها و فعالیتهایی برای تقویت عضلات اطراف مفاصل و حفظ انعطافپذیری، مدیریت بیماریهای مرتبط با آرتروز، استفاده از زانوبند در ورزشهای تماسی یا کارهایی که نیاز به زانو زدن طولانی مدت دارند، مشورت با پزشک در صورت مشکوک بودن به آسیب زانو است.