تبيان/ اگر فردي در بزرگسالي آبلهمرغان بگيرد، بايد نسبت به درمان بيمارياش بسيار پيگير باشد و به محض مشاهده هر نوع درگيري ريوي، تنگينفس و درد قفسهسينه به پزشک متخصص مراجعه کند.
آبله مرغان در بزرگسالان
آبلهمرغان ممکن است در هر زماني از سال با دانههاي قرمز و خارش دار و آبدار، صورت و بدن کودکان را به هم بريزد، اما در فصل بهار و نيز اوايل پاييز بيشترين شيوع را دارد.
آبلهمرغان يک بيماري عفوني و مسري ويروسي است که با وجود آن که احتمال ابتلا به آن براي دومين بار در زندگي بسيار کم است، اما وقتي ويروس آن وارد بدن شود، براي هميشه در گرههاي عصبي ـ حسي بدن باقي ميماند و فعال شدن مجدد آن ممکن است در قالب بيماري زونا اتفاق بيفتد.
نکته مهم درباره اين بيماري آن است که ابتلا به آن تا پيش از سيزده سالگي نياز به درمان خاصي ندارد و بيماري در اين سنين به خودي خود بهبود مييابد، ولي چرا ابتلا به آبلهمرغان در سنين بالاتر و در بزرگسالي ميتواند خطرناک باشد؟
دکتر محمد حکاکي فرد، متخصص بيماريهاي عفوني ميگويد:
آبلهمرغان با تظاهراتي چون دردهاي شکمي، تب و بثورات پوستــي همــراه است، اما در سنين بالاي 13 سـال عوارض بيماري ميتواند بسيار خطرناک باشد و بيمار را دچار درگيري ريوي يا عفونت ريه يا درگيري سيستم عصبي و مغزي (مننژيت) کند.
درمان جدي آبلهمرغان بزرگسالي
ابتلا به بيماري آبلهمرغان در کودکان زير يکسال و در سن بالاتر از 13 سال حالت تهاجمي به خود ميگيرد و معمولا خوشخيم نيست.
کودکان مبتلا به آبله مرغان طي 7 تا 10 روز بهبود مييابند، اما در بزرگسالان، اين مدت بيشتر است و احتمال بروز عوارض در آنها بيشتر است. پس از بهبودي، فرد براي تمام زندگي در برابر آبله مرغان ايمني دارد.
گاهي پس از طي شدن سير بيماري آبله مرغان، ويروس در بدن به حالت خفته باقي ميماند (بطور مثال در ريشه اعصاب نزديک نخاع). اين ويروس خفته ممکن است سالها بعد دوباره بيدار شده و بيماري زونا را ايجاد کند.
ابتلاي مادر به آبلهمرغان طي ماههاي اول بارداري بسيار خطرناک است و عوارض بسيار شديدي براي جنين به همراه دارد
دکتر حکاکي فرد در همين ارتباط تاکيد ميکند: اگر فردي در بزرگسالي آبلهمرغان بگيرد، بايد نسبت به درمان بيمارياش بسيار پيگير باشد و به محض مشاهده هر نوع درگيري ريوي، تنگينفس و درد قفسهسينه به پزشک متخصص مراجعه کند. همچنين مشاهده عوارض عصبي چون اختلال هوشياري، مشکلات عصبي و خوابآلودگي ميتواند خطرناک تلقي شود.
از سوي ديگر در برخي موارد مشاهده شده که ابتلا به آبلهمرغان در بزرگسالان باعث درگيري سيستم قلبي يا مفصلي شده که البته احتمال آن پايين است.
برخي بررسيها نشان ميدهد مصرف داروي ضد ويروس «آسيکلووير» به محض مواجهه با شخص مبتلا به آبلهمرغان در شخص بزرگسالي که سابقه ابتلا به بيماري را نداشته، ميتواند در کاهش عوارض بيماري موثر باشد.
اگرچه واکسن اين بيماري در کشور ما در سطح محدود يافت ميشود، اما در صورت امکان، تزريق آن به بزرگسالاني که بيماري را در کودکي نگرفتهاند، توصيه ميشود. بويژه بزرگسالاني که به دلايلي با نقص سيستم ايمني مواجه هستند يا قصد بارداري دارند، براي پيشگيري از اين بيماري ويروسي بهتر است واکسن تزريق کنند.
بيماري خطرناک طي بارداري
به گفته دکتر حکاکي فرد، ابتلا به آبلهمرغان طي ماههاي اول بارداري بسيار خطرناک است و عوارض بسيار شديدي براي جنين به همراه دارد تا جايي که احتمال بروز نقص عضو، نقص سيستم عصبي و کاهش بهره هوشي براي جنين وجود دارد، اما اگر ابتلا به بيماري طي سه ماهه دوم و سوم صورت بگيرد، خطراتش کمتر خواهد بود.
حتي در مواردي مشاهده ميشود نوزاداني که مادران آنها در هفته پاياني بارداري به آبلهمرغان مبتلا شدهاند، در بدو تولد آبلهمرغان دارند. بي شک اين نوزادان تحت مراقبت خاصي قرار ميگيرند و داروهاي ويژهاي تا بهبود کامل مصرف خواهند کرد.
هر زمان که خانم بارداري در معرض اين بيماري قرار بگيرد بايد تحت نظر متخصص، ايمونوگلوبين دريافت کند که پادتني است که از ابتلا به بيماري جلوگيري ميکند.
آبلهمرغان از طريق تنفس منتقل ميشود
آبلهمرغان يک بيماري خطرناک در کودکان محسوب نميشود و بدون نياز به هيچ درمان خاصي بهبود مييابد و تنها درمان واقعي آن استراحت است، ولي همين بيماري در نوزادان، بالغان و بويژه در بارداران يا کساني که دچار نقص ايمني هستند يا شيمي درماني ميشوند، ميتواند بسيار خطرناک باشد.
دکتر حکاکي فرد با تاکيد بر اين که دوره سرايت بيماري حدود 10 روز است، ميگويد: آبلهمرغان يک بيماري بثوري تبدار است که معمولاً با علائمي چون تب، بيحالي، بياشتهايي، سردرد و گاهي درد خفيف شکمي شروع ميشود و پس از يک يا دو روز در قالب بثورات قرمز رنگ خارشدار و آبدار در ناحيه سر، صورت يا تنه ظاهر ميشود. سرايت بيماري نيز از طريق هوا و قطرات تنفسي بيمار است. به همين دليل خانمهاي باردار به هيچ وجه نبايد به فرد بيمار نزديک شوند. احتمال مسري بودن بيماري نيز تا خشکشدن دانههاي قرمز رنگ پوستي وجود دارد.
دانههاي آبلهمرغاني را دستکاري نکنيد
به گفته دکتر حکاکي فرد با وجود خارشدار بودن دانههاي قرمز رنگ پوستي ناشي از آبلهمرغان، تا حد امکان نبايد آنها را دستکاري کرد، چراکه احتمال اين که از خود جايي باقي بگذارد، بويژه در بزرگسالان وجود دارد.
براي کاهش خارش دانههاي آبدار صرفا ميتوان از داروهاي ضدخارش استفاده کرد.
حمام کردن در فواصل نزديک و شستن بثورات پوستي با آب ولرم و صابونهاي معمولي نيز توصيه ميشود.
همچنين طي دوره نقاهت بايد از مصرف غذاهاي چرب، ترش و ادويه دار که محرک است، جلوگيري به عمل آيد.
با کانال تلگرامي آخرين خبر همراه شويد
https://telegram.me/akharinkhabar