سلامانه/ مطالعه جديدي نشان ميدهد، زناني که در سهماهه اول حاملگي چربي شکمي بيشتري دارند، در دورههاي بعدي بارداري در معرض خطر بيشتر براي ابتلا به ديابت هستند.
اين مطالعه شامل نزديک به 500 زن 18 تا 42 ساله بود که در هفتههاي 11 تا 14 حاملگي براي ارزيابي چربي شکم آنها از سونوگرافي استفاده شد. آنهايي که چربي بيشتري داشتند، احتمال بيشتري داشت که در هفتههاي 24 تا 28 حاملگي به ديابت دچار شوند. اما مطالعه تنها يک ارتباط را نشان داد و نه يک رابطه علت و معلولي!
مطالعه در روز 2 نوامبر در ژورنال مراقبت در ديابت منتشر شد.
مؤلف مطالعه، لين دِ سوزا، از بيمارستان سنمايکل تورونتو در يک نشست خبري بيمارستاني گفت: «اين مطالعه توان بالقوه غربالگري بيماران در اولين مراحل بارداري و استفاده از چربي شکمي براي پيشبيني ابتلا به ديابت را پررنگ ميکند. با استفاده از عکسبرداري از چربي شکم در اوايل حاملگي با استفاده از سونوگرافي، ما توانستيم زناني که چربي شکمي زيادي داشتند و ممکن بود بعدها به ديابت بارداري مبتلا شوند را شناسايي کنيم.»
ديابت بارداري، نوعي از ديابت است که اولينبار موقع حاملگي اتفاق ميافتد.
پزشکان معمولاً در ويزيت سهماهه دوم يا سوم، زنان باردار را از نظر ديابت غربالگري ميکنند و عوامل خطرسازي مثل سن، نژاد، سابقه خانوادگي، آزمايش قند خون و چربي کلي شکم را مد نظر قرار ميدهند.
به گفته دِسوزا: «مشکل اين عوامل خطرساز اين است که آنها واقعاً به ما نميگويند چه کسي خطر بالايي براي ابتلا به ديابت دارد. نزديک به 60 درصد زنان با اضافه وزن بارداري خود را آغاز ميکنند، بسياري از آنها در سنين بالا بچهدار ميشوند و اکثر آنها عضوي از خانوادهشان به ديابت نوع 2 مبتلا است. بنابراين اين عوامل خطرساز در افراد بيشتري صدق ميکند و باعث ميشود نتوانيم آنهايي که واقعاً ريسک بالايي دارند را شناسايي کنيم.»
با کانال تلگرامي آخرين خبر همراه شويد telegram.me/akharinkhabar