مجله پزشکي دکتر سلام/ برخي بر اين باورند که شياف نيز داراي عوارض و اثرات سو مي باشد و در استفاده از آن بايد خودداري کرد حال آن که جالب است بدانين شياف عارضه خاصي بر روي کبد و دستگاه گوارشي و ديگر قسمت هاي بدن نخواهد گذاشت و اين نگراني به صورت کامل مرتفع خواهد شد.
شيافها فرآوردههاي دارويي هستند که با حرارت رکتوم (مقعد) يا واژن، ذوب ميشوند و ماده موثر خود را در بدن رها ميکنند و مواقعي تجويز ميشوند که بيمار تحمل داروي خوراکي را ندارد
دکتر صابر عربيان گفت: مواقعي که بيمار تحمل خوراکي ندارد و دچار اسهال نيست، تعدادي از داروها با نظر پزشک به صورت شياف تجويز مي شوند و چون ماده موثر شيافهاي رکتومي از طريق رگهاي انتهاي روده بزرگ جذب و مستقيما وارد خون مي شوند، بنا بر اين از مسير کبد و گوارش عبور نميکنند و دستخوش تغييرات ناشي از آنزيم هاي گوارشي و کبدي نمي شوند و سريعتر از داروهاي خوراکي و انواع داروهاي تزريقي از طريق عضله، اثر مي کنند.
اين دکتر داروساز گفت: معمولا از شياف هاي مسکن همچون شياف ديکلوفناک، ناپروکسن، استامينوفن و… براي کاهش تب، درد و التهاب استفاده مي شود و پزشک با توجه به شرايط بيمار، فاصله زماني و دوز مصرف شياف را در اطفال و بزرگسالان تعيين مي کند که براي هر رده سني متفاوت است.
وي اظهار کرد: شياف ها در صورت مصرف همزمان با برخي داروهاي ديگر مانند ساير داروهاي خوراکي و تزريقي ميتوانند تداخلاتي دارويي ايجاد کنند و سبب بروز علايمي شوند، ضمن اينکه اگر زخم هايي در انتهاي روده وجود داشته باشد استعمال شياف مي تواند باعث سوزش و مشکلاتي در بيمار شود.
دکتر عربيان به سلامت آنلاين گفت: چون شياف ها پايه روغني دارند و در گرماي هوا سريع ذوب و نرم مي شوند، بايد در فصول گرم سال درون يخچال نگهداري شوند. همچنين بايد ۵ تا ۱۰ دقيقه قبل از مصرف از يخچال خارج شوند تا هنگام مصرف با بدن همدما شده باشند.
به گفته او، اگر شياف قبل از استفاده کمي مرطوب شود راحت تر استعمال خواهد شد و افرادي که موقع مصرف شياف احساس دفع پيدا مي کنند بهتر است ابتدا با اجابت مزاج، روده را از گازها و دفعيات تخليه کنند و سپس اين داروها را استفاده کنند.
با کانال تلگرامي «آخرين خبر» همراه شويد