آلامتو/ کمبود هريک از مواد معدني ضروري براي بدن عواقب بسيار بدي دارد، منيزيم نيز يکي از مهمترين مواد معدني مورد نياز بدن است که بايد با عوارض و نشانه هاي کمبود آن آشنا شويد.
همانطور که حتما از اهميت و ضرورت وجود منيزيوم براي بدن خبر داريد مطمئنا ميدانيد که کمبود منيزيم براي بدن بسيار خطرناک است. در اين مقاله از علائم کمبود منيزيم در بدن صحبت ميشود.
بدن يک انسان معمولي تقريبا يک يا دو اونس منيزيم دارد که عمدتا در استخوانها و دندانها، قلب و مغز و حتي مقدار کمي در خون يافت ميشود.يعني هرکدام از سلولهاي بدن براي انجام درست وظيفهي خود به آن نياز دارد. منيزيم همچنين دومين درون ياختهي (يون مثبت) فراوان بدنتان به شمار ميآيد و در بيش از سيصد عمليات سوخت وساز بدن نقش حياتي دارد. وجود اين مادهي معدني کاملا ضروري است، اما وزارت کشاورزي ايالات متحده امريکا برآورد ميکند نصف جمعيت امريکا در وعدهي غذايي خود مقدار ناکافي منيزيم مصرف ميکنند. سوال اين است، چرا؟
امروزه همه ي ما سبک زندگي پرمشغله و اغلب گيج کنندهاي داريم، از اين رو بدنمان هنگام دست و پنجه نرم کردن با فشارهاي روحي و جسمي ذخيرهاش را مصرف ميکند. ما اين ماده معدني انرژي زا را سريعتر ازآنکه بتوانيم دريافت کنيم، مصرف ميکنيم – و بايد روزانه ميزان ۵۰۰-۱۰۰۰ ميلي گرم منيزيم دريافت کنيم.
فهرست طولاني علائم کمبود منيزيم شامل موارد زير است:
انقباضات صورت
لخته هاي خوني
گرفتگي پا
اضطراب
زودرنجي
افسردگي
بيماريهاي قلبي
قند خون ناپايدار
خستگي مزمن
پوکي استخوان
بيخوابي
ميگرن
و البته شايد موارد بسيار زياد ديگري هم باشد که شما تجربه کرده باشيد.
برخي ديگر از بيماري ها و مشکلاتي که بر اثر کمبود منيزيوم در بدن انسان پديد مي آيند:
دريافت مقدار کافي منيزيم حتي ميتواند به بهبود آلزايمر کمک کند، اين نظريه بر پايهي توانايي منيزيم در بهبود ميزان دريافت اکسيژن در مغز است. همچنين پس از آنکه مطالعات سطوح پايين منيزيم را در مغز افراد مبتلا به پارکينسون نشان داد، تصور ميشود که با تشنجهاي بيماري پارکينسون هم در ارتباط باشد.
به علاوه کمبود منيزيم با بيماريهاي مزمن نظير ديابت نوع دوم و سندروم هاي متابوليک درارتباط است. يعني فقر منيزيم باعث توليد بيش از حد انسولين شده و سپس اين گلوکز اضافه وارد سلولها ميشود و التهاب ايجاد ميکند. توقف اين روند بسيار دشوار است.
به همين خاطر است که اکيدا به شما توصيه ميکنيم امشب منيزيم را در فهرست غذاي خود قرار دهيد. منابع غذايي سرشار از منيزيم در سبزيجات برگدار سبز (اسفناج و کلم کيل)، ماهي، آووکادو، شکلات تلخ، غلات سبوسدار، حبوبات، آجيل و بسياري از تخمها ( چيا، کتان، آفتابگردان، کدو تنبل و ارزن و تعدادي ديگر) جاي دارند. بهتر است مکملي با کيفيت استفاده کنيد و خواهش ميکنم وقتي ميگوييم همه مکملها يکسان نيستند به ما اعتماد کنيد. بايد کوفاکتورهاي منيزيم گليسينات، مالات، تائورينات و اوروتات را داشته باشد. زيرا نسبت به ساير شکلهاي آن براي تقويت سيستمهاي اعضاي بدن و عملکرد جسماني، بهتر جذب ميشوند.
انواع منيزيم
منيزيم گليسينات براي ذهن
استرس، زودرنجي، بيخوابي، تمرکز و تشنج را کنترل ميکند.
تاثيرات ملين را به حداقل ميرساند و کمترين احتمال را دارد باعث اسهال ميشود.
بيحسي، گريستن و افسردگي را کاهش ميدهد.
آرامش ذهني را افزايش ميدهد.
منيزيم اوروتات براي بدن
عملکرد ورزشي را بهبود ميبخشد.
تشکيل دي ان اي و ترميم و عملکرد قلب را تقويت ميکند.
منيزيم مالات براي ماهيچهها
فيبروميالژيا را درمان ميکند.
کوفتگي ماهيچهها را تسکين ميدهد.
سندروم پيش از قاعدگي را مديريت ميکند.
به عمل گوارش کمک ميکند (پس همراه غذا استفاده شود).
توليد انرژي را افزايش ميهد.
منيزيم تائورينات
به عملکرد سالم قلب را کمک ميکند.
از ميگرن پيشگيري ميکند.
تپش قلب و آريتمي را متوقف ميکند.
با کانال تلگرامي «آخرين خبر» همراه شويد