دکتر سلام/ فشارعصبی خبر از ام اس میدهد

سلامتي/ تصلب بافت چندگانه يا ام اس يک بيماري طولاني مدت است که مي‌تواند بر مغز، نخاع و اعصاب بينايي چشم‌ها تاثير بگذارد. اعصاب ناراحت هشداري جدي است از ام اس اين بيماري باعث مشکلاتي در بينايي، تعادل، کنترل عضلات و ساير عملکردهاي بدن مي‌گردد. تاثيرات آن اغلب براي هر شخص مبتلا به بيماري متفاوت است. برخي افراد داراي علائم خفيفي هستند و نيازي به درمان ندارند. ساير افراد در انجام امور روزمره مشکل پيدا مي‌کنند. ام اس زماني رخ مي‌دهد که سيستم ايمني بدن به مواد چربي به نام ميلين که براي محافظت از رشته‌هاي عصبي دور آنها مي‌پيچند، حمله مي‌کنند. اعصاب بدون پوسته‌ي بيروني آسيب مي‌بينند و ممکن است بافت اسکار شکل بگيرد. آسيب بدين معني است که مغز نمي‌تواند سيگنال‌ها را بطور مناسب در بدن ارسال کند. همچنين اعصاب آنطور که بايد براي حرکت و احساسات کمک نمي‌کنند. ام اس يک بيماري التهابي مزمن در سيستم عصبي مرکزي (مغز و نخاع) است. اين وضعيت زماني رخ مي‌دهد که سيستم ايمني بدن بطور اشتباه ماده‌ي چربي که از رشته‌هاي عصبي در مغز و نخاع محافظت مي‌کند را مورد هدف قرار مي‌دهد. هر فردي مي‌تواند دچار ام اس شود، اما احتمال ابتلا به آن در زنان دو برابر بيشتر است و معمولاً بين ۱۵ تا ۶۰ سالگي تشخيص داده مي‌شود. احتمال ابتلا به ام اس در صورتي که سابقه‌ي خانوادگي ابتلا به اين بيماري يا ساير اختلالات خود ايمني وجود داشته باشد، بالاتر است. داشتن سابقه‌ي مونونوکلئوز و سيگاري بودن نيز خطر ابتلا به ام اس را افزايش مي‌دهند. در صورتي که ام اس داشته باشيد آيا متوجه آن مي‌شويد؟ علائم ام اس در مراحل اوليه مي‌توانند بطور مکرر ظاهر و برطرف شوند؛ ممکن است در يک دوره‌ي زماني يک علامت داشته باشيد و سپس به مدت چند ماه يا حتي چند سال هيچ علائمي نداشته باشيد. ام اس مي‌تواند تاثير بدي بر زندگي داشته باشد مگر اينکه بطور زود هنگام تشخيص داده شده و درمان شود. براي کسب آگاهي درباره‌ي ام اس، تشخيص و درمان آن و همچنين مشاوره با متخصص مغز و اعصاب و يا رزرو نوبت مي‌توانيد با متخصص مغز و اعصاب تماس حاصل کنيد. علل پزشکان دقيق نمي‌دانند که چه عاملي باعث ام اس مي‌شود، اما عوامل زيادي وجود دارند که به نظر موجب افزايش احتمال ابتلا به بيماري مي‌شوند: افرادي که داراي برخي ژن‌ها هستند ممکن است بيشتر مستعد ابتلا به اين بيماري باشند. سيگار کشيدن نيز مي‌تواند خطر آن را افزايش دهد. برخي افراد ممکن است بعد از ابتلا به يک عفونت ويروسي مانند ويروس اپشتين بار يا هرپس ويروس انساني ۶ که باعث مي‌شود سيستم ايمني بدن نتواند بطور طبيعي کار کند، دچار ام اس شوند. عفونت ممکن است موجب تحريک بيماري يا برگشت آن شود. دانشمندان در حال مطالعه بر روي رابطه‌ي بين ويروس‌ها و ام اس هستند، اما هنوز پاسخ واضحي نيافته‌اند. برخي مطالعات نشان مي‌دهند که ويتامين دي که از نور خورشيد دريافت مي‌شود، موجب تقويت سيستم ايمني بدن شده و از ابتلا به ام اس جلوگيري مي‌کند. برخي افرادي که بيشتر مستعد ابتلا به بيماري هستند در صورتي که به نواحي آفتابي بروند، احتمالاً کمتر در معرض خطر خواهند بود. عوامل خطر برخي عوامل خطر وجود دارند که خطر ابتلا به ام اس را افزايش مي‌دهند از جمله: سن: شروع بيماري در ۷۰ درصد از بيماران در سنين بين ۲۰ تا ۵۰ سالگي و متوسط آن ۳۰ سالگي است. اين بيماري همچنين هم در افراد جوان و هم افراد مسن رخ مي‌دهد. در موارد نادر قبل از ۱۵ سالگي يا بعد از ۶۰ سالگي نيز مشاهده شده است. جنسيت: ام اس در زنان حدود ۲.۵ برابر بيشتر شايع است. شکاف جنسيتي در ميان افرادي که در جواني دچار ام اس مي‌شوند بيشتر است. هرچند برخي مطالعات نشان مي‌دهد که مردان در اثر بيماري بيشتر ناتوان مي‌شوند. سابقه خانوادگي: سابقه خانوادگي ابتلا به بيماري ممکن است برخي افراد را بيشتر مستعد ابتلا به آن کند، هرچند براي شخصي که تمام عوامل ژنتيکي که در ام اس نقش دارند را به ارث برده باشد خطر ابتلا به آن تنها حدود ۲ تا ۴ درصد است. برخي مطالعات نشان مي‌دهند که اعضاي خانواده‌اي که دچار ام اس هستند احتمالاً در يک سن مشخص دچار بيماري مي‌شوند. با اين حال سابقه خانوادگي پيش‌بيني نمي‌کند که آيا يک عضو خانواده به همان شدت دچار بيماري مي‌شود يا خير. علائم ام اس مشکل در راه رفتن احساس خستگي ضعف يا گرفتگي عضلاني تاري ديد يا دوبيني بي‌حسي و مور مور شدن مشکلات جنسي کنترل ضعيف مثانه يا روده درد افسردگي مشکل در تمرکز يا يادآوري اولين علائم اغلب در سنين ۲۰ تا ۴۰ سالگي بروز پيدا مي‌کنند. بيشتر افراد مبتلا به ام اس دچار حملاتي مي‌شوند که مرحله عود بيماري ناميده مي‌شود که طي آن شرايط بطور چشمگيري بدتر مي‌شود. پس از اين حملات معمولاً دوره‌ي بهبودي است و علائم بهبود مي‌يابند. براي ساير افراد، بيماري در طول زمان بدتر مي‌شود. دوره‌ها ام اس اغلب بصورت يکي از سه دوره‌ي باليني رخ مي‌دهد که هر يک ممکن است خفيف، متوسط يا شديد باشند. عود کننده- فروکش کننده RRMS)) خصوصيت نوع عود کننده- فروکش کننده بهبودي نسبي يا کامل بعد از حملات است. اين حالت شايع‌ترين نوع ام اسم مي‌باشد و ۷۰ تا ۷۵ درصد از بيماران مبتلا به ام اس در ابتدا مبتلا به دوره‌ي عود کننده- فروکش کننده مي‌شوند. پيشرونده- ثانويه (SPMS) نوع پيشرونده- ثانويه در واقع دوره‌ي عود کننده- فروکش کننده‌اي است که بطور ثابتي پيشرونده مي‌شود. در اين حالت حملات و بهبودهاي نسبي بطور مکرر رخ مي‌دهند. از بين ۷۰ تا ۷۵ درصد از افرادي که دچار بيماري نوع عود کننده- فروکش کننده مي‌شوند، بيشتر از ۵۰ درصد ظرف ۱۰ سال و ۹۰ درصد ظرف ۲۵ سال دچار نوع پيشرونده- ثانويه مي‌شوند. پيشرونده- اوليه (PPMS) اين نوع بيماري يک دوره‌ي پيشرونده از زمان آغاز است. علائم معمولاً برطرف نمي‌شوند. ۱۵ درصد از افراد مبتلا به ام اس دچار نوع پيشرونده- اوليه هستند، هرچند تشخيص معمولاً بايد بعد از زماني که فرد براي يک دوره‌ي زماني با ناتواني پيشرونده زندگي کرده اما حملات حادي را تجربه نکرده است، انجام شود. تشخيص تشخيص ام اس مي‌تواند دشوار باشد، زيرا علائم آن مي‌تواند شبيه به بسياري از اختلالات ديگر باشد. در صورتي که مبتلا به آن باشيد، بايد به متخصصي مراجعه کنيد که مغز و سيستم عصبي را درمان مي‌کند و متخصص مغز و اعصاب نام دارد. وي سابقه‌ي پزشکي شما را بررسي کرده و علائم کليدي آسيب عصبي در مغز، نخاع و اعصاب بينايي را کنترل مي کند. هيچ آزمايش مشخصي وجود ندارد که بتواند ابتلا به ام اس را تاييد کند. پزشک از چندين آزمايش براي معاينه‌ي شما استفاده خواهد کرد که شامل موارد زير هستند: آزمايش‌هاي خون براي کنترل بيماري‌هايي که باعث علائم مشابه مي‌شوند، مانند بيماري لايم و ايدز تعادل، هماهنگي، بينايي و ساير عملکردهاي خود را کنترل کنيد تا متوجه شويد که اعصابتان چگونه عمل مي‌کنند. آزمايشي که تصاويري دقيق از ساختارهاي داخل بدن تهيه مي‌کند که ام آر آينام دارد. تجزيه و تحليل مايعي که نقش ضربه‌گير را در مغز و نخاع دارد و مايع مغزي نخاعي ناميده مي‌شود. افراد مبتلا به ام اس معمولاً داراي پروتئين‌هاي خاصي در مايع مغزي نخاعي خود هستند. آزمايش‌هايي (به نام پتانسيل برانگيخته) که فعاليت الکتريکي مغز را اندازه مي‌گيرد. درمان ام اس در حال حاضر هيچ درمان قطعي براي ام اس وجود ندارد، اما برخي درمان‌ها مي‌توانند موجب بهبود وضعيت بيمار شده و باعث شوند که بدن بطور مناسب عمل کند. دارو پزشک مي‌تواند داروهايي را تجويز کند که ممکن است دوره‌ي بيماري را کاهش دهند، از حملات پيشگيري کرده يا آنها را درمان کنند، علائم را تسکين دهند يا به کنترل استرسي که مي‌تواند همراه با بيماري باشد کمک کنند. داروهايي که ممکن است روند بيماري ام اس را کند کنند يا به درمان آسيب عصبي کمک کنند عبارتند از: اينترفرون بتا (Avonex، Betaseron و Rebif) کوپليمر-۱ (Copaxone) داکليزوماب (Zinbryta) دالفامپريدين (Ampyra) دي‌متيل فومارات (Tecfidera) ناتاليزوماب (Tysabri) ميتوکسانترون (Novantrone) اوکرليزوماب (Ocrevus) تري فلونوميد (Aubagio) ممکن است پزشک براي کوتاه‌تر کردن و کاهش شدت حملات ام اس استروئيد تجويز کند. همچنين مي‌توان داروهاي ديگري مانند شل کننده‌هاي عضلاني، آرام بخش يا سم بوتولينوم (بوتاکس) را براي تسکين اسپاسم‌هاي عضلاني و درمان برخي علائم ديگر امتحان کرد. فيزيوتراپي متخصص مغز و اعصاب در طول درمان، فيزيوتراپي و روش‌هاي ديگري را براي کنترل علائم شما تجويز مي‌کند: متخصص فيزيوتراپي مي تواند به شما ورزش‌هايي را آموزش دهد که قدرت و تعادل خود را حفظ کنيد و خستگي و درد را کنترل نماييد. متخصص کاردرماني مي‌تواند روش‌هاي جديدي را براي برخي امور آموزش دهد تا کار کردن و مراقبت از خود آسان‌تر شود. در صورتي که در راه رفتن مشکل پيدا کنيد، عصا، واکر يا بريس‌ها مي‌توانند به شما کمک کنند. همراه با درمان مي‌توانيد اقداماتي را براي تسکين علائم ام اس انجام دهيد. بطور منظم ورزش کنيد و از گرماي شديد پرهيز کنيد تا انرژي‌تان افزايش يابد. با پزشک در مورد انجام يوگا جهت کاهش خستگي يا استرس مشورت کنيد. مراقب سلامت رواني خود نيز باشيد. درخواست کمک از خانواده، دوستان يا مشاور براي کنترل استرس يا اضطراب موثر است. گروه‌هاي حمايتي نيز محلي عالي براي ارتباط با ساير افراد مبتلا به ام اس مي‌باشند. مراقبت‌هاي جانبي بيماران مي‌توانند در انجام امور روزانه، صحبت کردن و راه رفتن مشکل داشته باشند. درمان‌ها مي‌توانند علائم را کاهش دهند و پيشرفت بيماري را آهسته کنند. بيماران ام اس ممکن است نياز به وسايل کمکي متعددي مانند عصا، واکر يا ويلچير و دسته‌هاي مخصوص براي برس و مسواک داشته باشند. پيشگيري هيچ روش خاصي براي پيشگيري از ام اس وجود ندارد، اما با انجام برخي اقدامات مي‌توان احتمال ابتلا به ام اس را کاهش داد: دريافت ويتامين دي خوردن ميوه به مقدار کافي قطع مصرف نوشيدني‌هاي رژيمي عدم مصرف لبنيات پرچرب پرهيز از چربي‌هاي اشباع همراهان عزيز، آخرين خبر را بر روي بسترهاي زير دنبال کنيد: آخرين خبر در سروش http://sapp.ir/akharinkhabar آخرين خبر در ايتا https://eitaa.com/joinchat/88211456C878f9966e5 آخرين خبر در بله https://bale.ai/invite/#/join/MTIwZmMyZT آخرين خبر در گپ https://gap.im/akharinkhabar