ايسنا/ در مبتلايان به سندرم بارتر ميزان زيادي نمک و کلسيم از بدن دفع ميشود. همچنين ممکن است بر اثر اين بيماري سطح پتاسيم کاهش پيدا کرده و ميزان بالايي از اسيد در خون وجود داشته باشد. درصورتيکه ميزان هر يک از اين املاح و ترکيبها در بدن از تعادل خارج شود احتمال ابتلا به مشکلات جسمي متفاوت وجود دارد.
دو نوع اصلي سندرم بارتر وجود دارد. يک نوع از اين بيماري پيش از تولد آغاز ميشود که بارتر نوع ۱ يا سندرم بارتر نوزادي ناميده ميشود. اين نوع از بيماري ميتواند شديد باشد و حتي زندگي بيمار را تهديد کند. بر اثر اين بيماري جنين رشد طبيعي خود را نخواهد داشت يا ممکن است نوزاد پيش از موقع متولد شود.
نوع دوم اين بيماري معمولا از دوران کودکي شروع ميشود و به شدت نوع اول آن نيست. با اين وجود ميتواند بر روند رشد کودک تاثير گذاشته و آن را مختل سازد.
سندرم جيتلمن زير شاخه سندرم بارتر است که احتمال ابتلا به اين بيماري معمولا از سن ۶ سالگي وجود دارد.
علائم اين بيماري در افراد مختلف متفاوت است از جمله نشانههاي رايج ميتوان به موارد زير اشاره کرد:
- يبوست
- تکرر ادرار
- ضعف و گرفتگي عضلاني
- ميل به شوري
- تشنگي شديد
احتمال تشخيص نوع نخست اين بيماري پيش از تولد وجود دارد. درصورتيکه کليهها عملکرد مطلوب خود را نداشته باشند يا ميزان بالايي از مايعات در رحم وجود داشته باشد احتمال تشخيص اين بيماري وجود دارد.
نوزادان تازه متولد شده که دچار اين نوع از سندرم بارتر هستند تکرر ادرار داشته و ممکن است علائمي همچون تب بسيار بالا، استفراغ و اسهال و ناشنوايي هنگام تولد در آنان مشاهده شود.
بازار