باشگاه خبرنگاران/ فرناز المعينژاد متخصص فيزيوتراپي درباره نقش ورزش در درمان پرکاري تيروئيد اظهار کرد: علاوه بر درمان پزشکي و دارويي، توجه به تغذيه و انجام فعاليت ورزشي مناسب ميتواند به کاهش علائم و کنترل پرکاري تيروئيد کمک کند. در پرکاري تيروئيد، غده تيروئيد هورمون تيروکسين را به مقدار زياد ترشح ميکند، بنابراين علائمي مانند خستگي، بي خوابي، کاهش وزن ناخواسته و افزايش ضربان قلب براي فرد ايجاد ميشود.
او بيان کرد: درمان پزشکي از جمله مصرف داروهاي ضد تيروئيد و يد راديواکتيو در بيشتر موارد علائم پر کاري تيروئيد را کنترل ميکند، اما در برخي اوقات هم درمان جراحي لازم است به طور کلي در کنار درمان پزشکي، تغذيه مناسب و تغيير سبک هم نقش مؤثري در بهبود مبتلايان به پرکاري تيروئيد دارد.
اين متخصص فيزيوتراپي افزود: فعاليت فيزيکي مناسب نقش مهمي در درمان پرکاري تيروئيد دارد، زيرا ورزش علاوه بر داشتن اثرهاي مثبت بر سيستم قلبي و عروقي و بهبود وضعيت خلقي، به جلوگيري از افزايش وزن ناشي از مصرف داروهاي ضد تيروئيد و کنترل اشتها هم کمک ميکند. انجام تمرينهاي مقاومتي با وزنه هم نقش مؤثري در تقويت تراکم بافت استخواني دارد.
المعينژاد تأکيد کرد: کاهش وزن ناشي از پرکاري تيروئيد راه مناسبي براي لاغر شدن نيست. اگر پرکاري تيروئيد با دارو کنترل نشود، ورزش زياد و سنگين نه تنها براي فرد مفيد نيست بلکه خطرناک هم هست، زيرا به دليل پرکاري تيروئيد کنترل نشده، ضربان قلب و سوخت و ساز بدن بالاست و ورزش سنگين و دويدن با افزايش بيشتر اين دو عامل خطرهايي را براي فرد به همراه دارد، بنابراين قبل از انجام ورزش مبتلايان به پرکاري تيروئيد بايد با پزشک خود مشورت کنند.
او تصريح کرد: اگر پرکاري تيروئيد در فرد کنترل شده باشد، شخص ميتواند همانند افراد سالم ورزش کند. براي آغاز فعاليت ورزشي فرد ميتواند ورزشهايي مانند پيادهروي، يوگا و تايچي را انتخاب کند. انجام ورزش ايروبيک به ويژه در هواي آزاد بسيار اهميت دارد. انجام ۱۵۰ دقيقه ورزش ايروبيک با شدت متوسط در هفته يا ۷۵ دقيقه ورزش ايروبيک با شدت سنگين به مبتلايان به پرکاري تيروئيد پيشنهاد ميشود.
اين متخصص فيزيوتراپي درباره مناسبتترين تمرينهاي ايروبيک گفت: مناسبترين تمرينهاي ايروبيک، تمرينهايي هستند که عضلات بزرگ بدن مانند کمربند شانه و لگني را بيشتر به کار ميگيرند که از جمله اين ورزشها ميتوان به شنا، دوچرخه سواري و تمرينهاي تحمل وزن مانند شناي سوئدي و اسکوات (اسکات) و تمرين با کش و وزنه اشاره کرد.انجام ورزشهاي تحمل وزن به دليل اعمال فشار روي بافت استخوانها، ميتواند از پوکي استخوان ناشي از پرکاري تيروئيد جلوگيري کند.
المعينژاد اظهار کرد: نداشتن تحمل گرما، تعريق زياد و تشنگي از ديگر علائم پرکاري تيروئيد است، بنابراين پوشيدن لباس ورزشي مناسب که جريان هوا را به خوبي ميان بدن و محيط برقرار ميکند، نوشيدن آب به ميزان کافي و ورزش نکردن در هواي گرم يا محيطهاي بسته و گرم، در مبتلايان به پرکاري تيروئيد بسيار اهميت دارد.
او بيان کرد: يکي ديگر از عوارض پرکاري تيروئيد در زنان، نامنظم بودن قاعدگي و کوتاه بودن دوره آن است، بنابراين انجام ورزش هوازي منظم و يوگا نقش مهمي در تنظيم قاعدگي در زنان دارد.
اين متخصص فيزيوتراپي افزود: تمرين اسکوات يکي از ورزشهايي است که علاوه بر به کارگيري عضلات حجيم ناحيه سريني (قسمت نشيمنگاه و پشت لگن)، ران و ساق پا در اعمال فشار لازم بر استخوانها و تقويت آنها هم مؤثر هست. براي اين منظور فرد بايد مطابق تصوير بدون خم شدن کمر، زانو و لگن را خم کند و به پايين برود، پنج شماره بدن را در اين وضعيت نگه دارد و اين حرکت را ۱۰ بار تکرار کند. براي انجام صحيح تمرين اسکوات شخص ميتواند از يک ستون هم کمک بگيرد.
او تأکيد کرد: از ديگر ورزشهاي مفيد براي اعمال فشار مناسب روي بافت استخواني و به کارگيري عضلات بزرگ، تمرين پلانک است. در تمرين پلانک، آرنجها بايد زير مفصل شانه قرار بگيرند و فرد ۱۰ تا ۱۵ ثانيه در اين وضعيت باقي بماند و حرکت را سه بار تکرار کند.
المعينژاد يادآوري کرد: تمرين شناي سوئدي هم از تمرينهاي مهم تحمل وزن است. براي اين منظور فرد بايد مطابق تصوير به آرامي آرنجها را خم و قفسه سينه را به زمين نزديک کند، پنج ثانيه بدن را در اين وضعيت نگه دارد و حرکت را ۱۰ بار تکرار کند.
بازار