چای محبوب؛ قاتل بیماری دیابت و چربیهای اضافی

برنا/ نوشيدن چاي براي افراد مبتلا به ديابت مفيد است، زيرا چاي حاوي مادهاي است که پليفنول ناميده ميشود، اين ماده آنتياکسيداني است که در گياهان يافت ميشود.
پليفنول موجود در چاي سبز ميزان گلوکز بدن را تنظيم ميکند، همين امر باعث پيشگيري يا کنترل ديابت ميشود.
چشمه حفظ جواني هنوز در هالهاي از ابهام است، اما به نظر ميرسد که خيلي به آن نزديک شدهايم، درست است منظورمان چاي سبز است.
بيش از قرنهاست که مردم در گوشه و کنار جهان چاي سبز مينوشند، چاي سبز امروزه جايگاه دومين نوشيدني محبوب جهان را به خود اختصاص داده است (بعد از آب).
چاي، بخشي از اين محبوبيت خويش را مديون فوايد نامحدود و شناخته شده خويش است، از آن جمله ميتوان به نيروي پيشگيري از سرطان و مشکلات روحي حاد اشاره کرد. اما نوشيدن چاي با درمان و پيشگيري از ديابت نيز ارتباط مستقيمي دارد.
دکتر سوزان استينبوم، متخصص قلب و سرپرست مرکز سلامت قلب زنان در بيمارستان لنوکس هيل در نيويورک سيتي ميگويد: “ما ميدانيم که سوخت و ساز قند در بدن افراد مبتلا به ديابت به درستي صورت نميپذيرد. انسولين براي کاهش قند خون تزريق ميشود اما در ديابت نوع ۲ بدن حساسيت چنداني به انسولين نشان نميدهد، به همين دليل ميزان قند خون افزايش مييابد.
به واسطه واکنش بيوشيميايي پيچيدهاي، چاي و بهخصوص چاي سبز، به سلولهاي بسيار حساس کمک ميکند تا سوخت و ساز بهتري روي قند انجام دهند. چاي سبز براي افراد مبتلا به ديابت بسيار مفيد است زيرا شرايطي را فراهم ميآورد که متابوليسم بدن عملکرد بهتري داشته باشد.”
در سال ۲۰۱۳ در مجله ديابت و متابوليسم مقالهاي به چاپ رسيد مبني بر خواص بالقوه چاي سبز در برابر ديابت و مرض چاقي، که زمينهساز ديابت است.
در اين مقاله به طور خاص، نتايج مطالعات محققان ژاپني برجسته شده، اين مطالعات حاکي از آن بود که: افرادي که روزانه ۶ فنجان يا بيشتر چاي سبز مينوشند، احتمالا ۳۳٪ کمتر از افرادي که در هفته کمتر از ۱ فنجان چاي سبز مينوشند در خطر ابتلا به ديابت نوع ۲ هستند.
در مطالعات محققان تايواني آورده شده که افرادي که بيش از ۱۰ سال و به طور مرتب چاي سبز نوشيده بودند، سايز دور کمر آنها کوچکتر و توده چربي بدن آنها کمتر بود، در مقايسه با افرادي که به طور مرتب چاي سبز مصرف نميکردند.
نوشيدن چاي براي افراد مبتلا به ديابت بسيار مفيد است زيرا چاي حاوي مادهاي است که پليفنول ناميده ميشود، اين ماده آنتياکسيداني است که در گياهان يافت ميشود.
دکتر استينبوم معتقد است: “پليفنول، موجب کاهش فرايند اکسيداسيون شده، موجب اتساع عروق (گشاد شدن رگها) و در نتيجه کاهش فشار خون شده، مانع از لخته شدن خون ميشود و کلسترول خون را کاهش ميدهد.”
تمام اينها منجر به کاهش خطر بيماريهاي قلبي ميشود که در افراد مبتلا به ديابت به وفور ديده ميشود. پليفنول موجود در چايسبز ميزان گلوکز را در بدن تنظيم ميکند، به همين دليل عامل پيشگيري و درمان ديابت محسوب ميشود.
نوشيدن چاي و ديابت: چاي سبز يا سياه؟
به باور استينبوم، هنگامي که پاي نوشيدن چاي براي مقابله با ديابت در ميان باشد، انواع چاي کارساز است اما به طور قطع چاي سبز چيز ديگريست. وي اينطور شرح ميدهد که هنگامي که شما چاي سبز مينوشيد نسبت به زماني که چاي سياه مينوشيد، مقدار پليفنول بيشتري دريافت ميکنيد.
پليفنول موجود در ميوهها و سبزيجات است که به آنها رنگ روشن ميبخشد، بنابراين هرچه رنگ سبزي و ميوه روشنتر، پليفنول بيشتر، دقيقا مانند چاي سبز که بسيار روشنتر از چاي سياه است. وي اضافه ميکند که: “در مورد چاي سياه هم همينطور است، هرچه رنگ چاي نارنجيتر، ميزان پليفنول آن بيشتر. “
دکتر سوزان استينبوم معتقد است: “چاي سبز براي افراد مبتلا به ديابت مفيد است زيرا موجب عملکرد بهتر سيستم متابوليک در بدن ميشود.”
علاوه بر رنگ آن، چاي سبز حاوي مقادير بيشتري پليفنول مي باشد زيرا از برگهاي تخمير نشده تهيه شده است، وي ميافزايد که: “به همين دليل واقعا خالص است.” اما چاي سياه از برگهايي تهيه شده که کاملا تخمير شدهاند و در فرايند همين تخمير برخي از مواد مغذي آن از دست ميرود.
وي ميگويد: “بعلاوه چاي سياه دو تا سه برابر چاي سبز حاوي کافئين ميباشد که افراط در مصرف آن براي بدن مضر است.”
ساير پليفنولها براي ديابت
مزاياي چاي بر کسي پوشيده نيست، اما علاوه بر چاي، خوراکيهاي ديگري نيز سرشار از پليفنول هستند و بالطبع مفيد در پيشگيري و درمان ديابت نوع ۲.
ميوههايي مانند بريها، انگور، سيب و انار سرشار از پليفنول هستند و اين بواسطه رنگشان است. بروکلي، پياز، سير، گوجه فرنگي، بادمجان و اسفناج نيز مانند کرنبري، پرتقال خوني، توت سياه، بلوبري، تمشک، توت فرنگي، ريواس، ليمو، ليموترش و کيوي منابع خوبي براي تامين پليفنول ميباشند. شراب قرمز هم سرشار از پليفنول است.
کاکائو هم در ديف خوراکيهاي حاوي پليفنول جاي دارد. به همين دليل گاهي يک تکه شکلات تلخ ميل کنيد. وي در ادامه ميافزايد که: “براي افرادي که گياهخوارند، خوراکيهايي که حاوي پليفنول فراوان باشند کم نيست که تامين کننده پروتئين نيز هستند، مانند لوبيا قرمز، لوبيا سياه، لوبيا چيتي، پسته، گردو، نخود و همه انواع آجيلهاي چرب.”
مضافا اينکه، علاوه بر نوشيدن چاي سبز براي مقابله با ديابت، پيروي از يک برنامهغذايي که شاخص قند خون را در حد طبيعي نگه دارد چندان پيچيده و دشوار نيست. ابتلا به ديابت نوع ۲ ناشي از سبک زندگي فرد است.
زماني که درباره پيشگيري صحبت ميکنيم بدين معناست که از برنامه غذايي سرشار از پليفنول پيروي کنيد تا بدن عملکرد بهتري نسبت به سوخت و ساز قند از خود نشان دهد. فقط کافيست خوراکيهاي حاوي پليفنول مصرف کنيد مانند سير و ميوههاي رنگ روشن و سبزيجات، چاي بنوشيد، به ويژه چايسبز و اين تمام راهکارهاي مفيد براي افراديست که ميخواهند از ديابت پيشگيري کرده يا با آن مقابله کنند.
استينبوم ميگويد: “گاهي پرسيده ميشود، بهترين برنامه غذايي براي افراد مبتلا به ديابت چيست؟ خوردن ميوههاي رنگي و سبزيجات، آجيل، نوشيدن چاي سبز، خوردن ماهي که سرشار از اسيدهاي چرب امگا۳ است و گاهي خوردن کمي کاکائو و شراب قرمز، برنامهاي فوقالعاده براي پيشگيري و درمان ديايت است.”