تهرانیها طی دو دهه گذشته چقدر چاق شدهاند؟
ايسنا/ چاقي زمينه ساز بروز بسياري از بيماريهاي غيرواگير نظير ديابت، بيماريهاي قلبي عروقي، مشکلات ارتوپدي، سکتهها و نيز برخي از سرطانهاست. در همين رابطه عوامل مختلف موجب افزايش ميزان شيوع اين معضل بهداشتي طي دهههاي گذشته در سطح جهاني و از جمله ايران شده که به دنبال آن باعث افزايش فشار به بدنه نظام سلامت، اقتصاد درمان و نهايتا اقتصاد کلان کشورها شده است.
چاقي مفرط به موارد چاقيهاي شديد اطلاق ميشود به نحوي که نمايه توده بدني افراد به بيش از ۴۰ کيلوگرم بر مترمربع ميرسد و در آن افراد دچار ناتوانيهاي مختلف بوده و با مخاطرات بيشتري مواجهند، اين افراد اغلب نيازمند انجام عمل جراحي براي درمان هستند. از اين رو بررسي چگونگي روند افزايش اين بيماري ميتواند در پيش بيني آينده و نيز ترسيم نقشه راه و سياستگذاري براي مقابله با آن تاثير کاربردي داشته باشد.
بر همين اساس، مطالعه قند و ليپيد تهران به عنوان يک ذخيره ارزشمند اطلاعاتي، بستر بسيار مناسبي براي انجام مطالعاتي از اين دست به شمار ميآيد.
مرکز تحقيقات پيشگيري و درمان چاقي پژوهشکده علوم غدد درون ريز و متابوليسم در يک مطالعه آينده نگر بر روي جمعيت ۱۵ هزارنفري مطالعه قند و ليپيد تهران نشان داد که در طول دو دهه، بين سالهاي ۱۳۷۶ تا ۱۳۹۶ شيوع چاقي شديد در مردان و زنان به ميزان بيش از دو برابر افزايش يافته است.
به گفته دکتر مريم برزين پژوهشگر اين مرکز تحقيقاتي و مجري اصلي اين طرح با توجه به نتايج حاصله که بيانگر افزايش شيوع چاقي شديد در بزرگسالان تهراني به شکل مستمر بوده است، مداخلات پيشگيرانه بايد بر روي افراد جوان و ميانسال متمرکز شود تا بار بعدي چاقي شديد بر جمعيت تهرانيها و سيستم مراقبتهاي بهداشتي کاهش يابد.
توضيح اينکه نمايه توده بدني معياري براي تعيين ميزان چاقي و حاصل يک عدد کسري است که در صورت آن ميزان وزن به کيلوگرم و در مخرج آن مجذور قد بر حسب متر به توان دو قرار دارد.