بروز درد‌های شدید مفصلی در مبتلایان به کرونا

او با اشاره به اينکه همانند ساير عفونت‌هاي تنفسي علائم اسکلتي- عضلاني مي‌تواند در هنگام ابتلا به کرونا نيز ايجاد شود، گفت: عفونت‌هاي ويروسي مي‌توانند باعث التهاب مفاصل شوند، اما درگيري مي تواند از يک درد مفصلي ساده تا آرتريت مزمن ظاهر شود. به طور مثال بيماران مبتلا به هپاتيت سي دچار آرتريت مزمن مي شوند، اما ابتلا به ويروس سرخجه يا هپاتيت ب باعث آرتريت خود محدود شونده خوهد شد. همچنين بيماران مبتلا به پنوموني نيز از درد پشت شکايت دارند.

ارزاني بيان کرد: ويروس‌ کرونا به طور معمول باعث التهاب مفصلي به شکل کلينيکي نمي‌شود، بلکه بيمار را دچار درد شديد مفصلي و عضلاني مي کند. مطالعات نشان مي دهد حدود ۴۵ درصد بيماران درد عضلاني و ۱۵ درصد درد مفصلي دارند. به نظر مي رسد شدت درد بيماران ارتباط مستقيمي با شدت بيماري ندارد و ممکن است افرادي که بستري نشده اند هم درد آزار دهنده داشته باشند.

او ادامه داد: تحقيقات نشان مي‌دهد علاوه بر درگيري کوتاه مدت پس از درمان بيماري و مرخص شدن بيماران کرونايي از بيمارستان علائم تنفسي به ميزان زيادي تحفيف پيدا کرده، اما درد‌هاي عضلاني و مفصلي  تقريبا به همان شدت قبلي باقي مانده است.

مسئول کميته علمي و استاندارد سازي خدمات انجمن فيزيوتراپي ايران تصريح کرد: بخشي از درد عضلاني ناشي از عفونت ويروسي در اثر آسيب به رشته‌هاي عضلاني است. از آنجايي که ويروس کرونا باعث ايجاد پاسخ التهابي در بدن فرد مي‌شود. طوفان سيتوکين به دليل پاسخ کنترل نشده و بيش از حد مي‌تواند باعث تجزيه غير طبيعي بافت‌ها شود.

او گفت: بيماران معمولا درد عضلاني را به شکل حساسيت به لمس عضله يا درد ناشي از حرکات عضله توصيف مي‌کنند. اين درد به صورت عمومي در کل بدن بروز مي‌کند در حالي که درد ناشي از ورزش و فعاليت، در عضلات خاص که فعاليت داشته‌اند ديده مي‌شود.

ارزاني بيان کرد: سالمندان آسيب پذيرترين گروه در برابر کرونا هستند و ۵۰ درصد مبتلايان به اين بيماري را کهنسالان تشکيل مي‌دهند. اين افراد در حالت معمول نيز درد‌هايي داشته اند که با ابتلا به بيماري کرونا شدت دردها افزايش پيدا مي‌کند و پزشکان براي مديريت اين درد‌ها استامينوفن يا پاراستامول تجويز مي کنند.

او در پايان يادآوري کرد: از نظر فيزيوتراپي بهترين درمان براي درمان دردهاي عضلاني و مفصلي بيماران کرونايي مصرف آب به ميزان کافي، پرهيز از فعاليت شديد در زمان بيماري، ماساژ، وضعيت دهي صحيح به عضلات و اندام ها و داشتن برنامه فيزيوتراپي مناسب است. تمرينات تنفسي مانند تنفس ديافراگمي و لب غنچه‌اي و چرخه فعال تنفسي به بيمار کمک مي کند الگوي تنفسي بهتر و کارآمد تري داشته باشد تا عضلاتش راحت شوند. همچنين تمرينات ساده اندام‌ها مانند: پل زدن، پا دوچرخه و دامنه حرکتي مفاصل به بهبود درد‌هاي مفصلي کمک مي‌کند. البته اين برنامه‌ها بايد تحت نظر متخصص فيزيوتراپي انجام شود.