علائم و نشانههای کمبود پروتئین
شفقنا/ پروتئين يک قسمت اساسي در يک رژيم غذايي سالم است و عدم مصرف کافي آن ميتواند مشکلات جدي سلامتي ايجاد کند.
پروتئين يک عنصر درشت مغذي پيچيده است که در برخي غذاها مانند محصولات حيواني و حبوبات يافت ميشود. در ابتداييترين شکل، پروتئين رشته اي از اسيدهاي آمينه است که باعث ايجاد عناصر سازنده در قسمتهاي فيزيکي بدن از جمله عضلات، استخوانها، پوست، مو، ناخنها و اندامها ميشود.
کمبود پروتئين، که هيپوپروتئينمي نيز ناميده ميشود، معمولاً با مصرف کم پروتئين در خون مرتبط است. اين وضعيت حدود ۱ ميليارد نفر را در سراسر جهان درگير ميکند.
کمبود پروتئين ميتواند طيف وسيعي از علائم را ايجاد کند، که بسته به شدت کمبود ممکن است متفاوت باشد.
در موارد خفيف کمبود پروتئين داراي علايم زير است:
هنگامي که بدن سعي در تحريک دريافت پروتئين دارد اشتهاي بيشتري به پروتئين افزايش مييابد
ضعف
خستگي
علائم يک مورد متوسط کمبود پروتئين عبارتند از:
تحليل رفتن عضلات که به آن آتروفي عضله نيز گفته ميشود
کم پشتي موها
ناخنهاي شکننده
پوسته پوسته شدن
کمبود شديد پروتئين ميتواند باعث مشکلات جدي در سلامتي شود، مانند:
نفخ معده
نارسايي کبد
پوستي که شکافته ميشود
رشد کوتاه مدت
استخوانهاي متخلخل ضعيف و نازک
کمبود پروتئين معمولاً با سو تغذيه و مصرف ناکافي پروتئين در ارتباط است. کمبود پروتئين همچنين ميتواند با يک بيماري زمينه اي مرتبط باشد، مانند سلياک يا بيماري کرون که ميتواند در جذب مواد مغذي تداخل ايجاد کند.
ميزان پروتئين مورد نياز به سن، سلامتي و سطح فعاليت شخص بستگي دارد. برخي از افراد – مانند ورزشکاران – ممکن است به پروتئين بيشتري نياز داشته باشند. يک متخصص تغذيه ثبت شده ميتواند به شما کمک کند تا ميزان پروتئين مورد نياز خود را بر اساس سبک زندگي منحصر به فرد و سابقه سلامتي خود تعيين کنيد.
کساني که بيشتر در معرض کمبود پروتئين هستند عبارتند از:
بزرگسالان بالاي ۷۰ سال
گياهخواران
با اين حال، افرادي که محصولات حيواني مصرف نميکنند، هنوز هم ميتوانند پروتئين کافي را از منابع گياهي دريافت کنند. يک مطالعه مقايسه اي ۲۰۱۳ در مورد مشخصات مغذي گياه خواران و گوشت خواران نشان داد که افراد خوراکي گياهي پروتئين زيادي از غذاهاي گياهي مانند عدس و لوبيا دريافت ميکنند. در آن مطالعه، گياهخواران به اندازه نيمه گياهخواران يا گياهخواراني که تخم مرغ و محصولات لبني ميخورند پروتئين دريافت کردند.
تا زماني که آگاهانه پروتئين کافي از منابع گياهي دريافت ميکنيد، در معرض خطر کمبود پروتئين نخواهيد بود.
اگر علائم کمبود پروتئين مانند خستگي غيرقابل توضيح يا تغيير در مو، پوست و ناخنهاي خود را مشاهده کرديد، بايد به پزشکي مراجعه کنيد که آزمايش پروتئين پلاسما را براي تأييد کمبود پروتئين و رد ساير علل انجام دهد.
کمبود پروتئين معمولاً با افزايش مصرف روزانه پروتئين يا درمان يک اختلال اساسي درمان ميشود. يک فرد بالغ سالم به طور کلي ميتواند حداکثر ۲ گرم در کيلوگرم پروتئين در روز مصرف کند.
مواد غذايي حاوي پروتئين شامل موارد زير است:
آجيل و دانههايي مانند بادام، پسته، بادام هندي، و دانههاي کتان
حبوبات، مانند عدس و لوبيا
تخم مرغ
غذاهاي دريايي، مانند ماهي يا ميگو
مرغ يا بوقلمون
محصولات لبني، مانند ماست يوناني يا پنير