سیگار کشیدن و اثرات آن بر روی پوست

مجله پزشکي دکتر سلام

بروزرسانی 1399/11/18 - 19:19

مجله پزشکي دکتر سلام/ پوست و مو در معرض عوامل مضر مختلف محيطي از جمله دود تنباکو قرار دارند. دود تنباکو از هزاران ماده اي تشکيل شده است که به پوست آسيب مي رساند و خود نيکوتين نيز مضر است. فراتر از پيوندهاي شناخته شده با سرطان ريه و بيماري هاي قلبي سيگار کشيدن با پيري زودرس پوست، تاخير در ترميم زخم و افزايش عفونت ها، همچنين تعدادي از اختلالات پوستي به ويژه پسوريازيس، هيدرادنيت شياف و لوپوس اريتماتوز سيستميک همراه است. به گزارش درم نت ان زد، يک مشاهده کلي وجود دارد که اغلب بيماري هاي التهابي پوستي حتي آکنه افراد سيگاري را بيشتر از افراد غير سيگاري تحت تاثير قرار مي دهد و درمان بيماري هاي مختلف در افراد سيگاري اغلب دشوارتر است.
سيگار چگونه به پوست آسيب مي رساند؟
دود تنباکو باعث استرس اکسيداتيو مي شود به طوري که اکسيژن کافي به پوست نمي رسد و در نتيجه باعث ايسکمي و انسداد رگ هاي خوني مي شود. اين پاسخ هاي ايمني ذاتي و ميزبان را کاهش مي دهد و باعث متالوپروتئيناز ۱ ماتريکس مي شود، آنزيمي که به طور خاص کلاژن را تخريب مي کند. جايگزيني نيکوتين براي پوست ايمن تر از سيگار کشيدن است اگرچه نيکوتين خود باعث انقباض عروق مي شود، ترميم زخم را به تاخير مي اندازد و روند پيري پوست را تسريع مي کند.

سيگار کشيدن و پير شدن پوست

استعمال دخانيات اثرات پوستي و مخاطي ناخوشايند دارد:

زردي موقت انگشتان و ناخن ها

تغيير رنگ دندان ها

زبان سياه مودار

پوست يک سيگاري سنگين 40 ساله شبيه پوست 70 ساله غير سيگاري است:

چين و چروک صورت (به عنوان مثال خطوط پنجه کلاغي و ايجاد خطوط در اطراف لب)

پلک هاي گشاد و خط فک شل

رنگ پوست ناخوشايند: مايل به خاکستري، زرد با مويرگ هاي گشاد شده (تلانژکتازي)

پوست خشک و خشن

سيگار چگونه باعث پيري پوست مي شود؟
اينکه سيگار چطور باعث پيري زودرس پوست صورت مي شود دقيق مسخص نيست. نظريه ها عبارتند از:

گرما از طريق سيگار باعث سوختن مستقيم پوست مي شود

تغيير در الياف الاستيک پوست (الاستوز)

باريک شدن رگ هاي خوني (انقباض عروق) که باعث کاهش خونرساني به پوست مي شود و مي تواند باعث تغيير فيبرهاي الاستيک پوست و از بين رفتن کلاژن شود

کاهش سطح ويتامين A و رطوبت پوست

سيگار کشيدن و تاخير در ترميم زخم

سيگار کشيدن باعث تاخير در بهبود زخم از جمله آسيب هاي پوستي و زخم هاي جراحي مي شود. خطر عفونت زخم، شکست پيوند يا فلپ، مرگ بافت و تشکيل لخته خون را افزايش مي دهد. دلايل اين امر مشخص نيست اما شامل موارد زير است:

انقباض عروقي و کمبود اکسيژن به سلول هاي پوست

تاخير در مهاجرت سلول هاي کراتينوسيت

کاهش سنتز کلاژن

تاخير در رشد رگ هاي جديد خوني داخل زخم

سيگار کشيدن به توسعه و تداوم زخم هاي پا به ويژه زخم هاي شريان ، زخم هاي پاي ديابتي و کلسيفيلاکسي (رسوب کلسيم زير پوست) منجر مي شود.

سيگار کشيدن و عفونت ها
سيگار کشيدن با احتمال يا شدت بيشتري از عفونت ها همراه است:

عفونت هاي باکتريايي زخم که اغلب توسط استافيلوکوکوس اورئوس و استرپتوکوک پيوژنز ايجاد مي شوند

عفونت کانديدا آلبيکانس به ويژه در دهان

عفونت هاي ويروسي به ويژه ويروس پاپيلوماي انساني (HPV) از جمله زگيل هاي تناسلي

اگر زگيل دستگاه تناسلي داريد و سيگار مي کشيد احتمال ابتلا به سرطان هاي مرتبط با ويروس زگيل از جمله سرطان دهانه رحم، سرطان داخل اپيتليومي، سرطان داخل اپيتليال آلت تناسلي بيشتر است.

سيگار کشيدن و سرطان پوست
سيگار کشيدن خطر ابتلا به نوعي سرطان پوست به نام کارسينوم سلول سنگفرشي را دو برابر مي کند، همچنين خطر لکوپلاکياي دهاني (پيش سرطاني) و سرطان دهان افزايش مي يابد. 75 درصد موارد سرطان دهان و لب در افراد سيگاري اتفاق مي افتد. به نظر نمي رسد سيگار کشيدن خطر ابتلا به سرطان سلول پايه را افزايش دهد. ترک سيگار خطر متاستاز (گسترش) سرطان لب را 2 تا 3 برابر کاهش مي دهد.

سيگار کشيدن و پوستولوزيس کف دست
پوستول پلان پلانتار پوستي مقاوم در برابر درمان، مزمن و ناتوان کننده است که با جوش، اريتم و پوسته پوسته شدن کف دست مشخص مي شود. اين بيماري به طور عمده زنان ميانسالي را که سيگار مي کشند تحت تاثير قرار مي دهد. مکانيسم مربوط به اتصال نيکوتين با گيرنده هاي استيل کولين در غده عرق و مجرا براي تغيير ساختار آنها و القاي التهاب است. ترک سيگار به تدريج منجر به بهبود مي شود و ممکن است در نهايت جوش ها در بسياري از بيماران برطرف شود.

سيگار کشيدن و پسوريازيس
چندين مطالعه تاييد کرده است سيگاري ها در مقايسه با ساير افراد به پسوريازيس مبتلا مي شوند. به نظر مي رسد مکانيسم اين است که سيگار باعث ايجاد واسطه هاي التهابي مي شود و تکثير کراتينوسيت ها را تقويت مي کند. نيکوتين خود به سلول هاي دندريتيک، سلول هاي T و کراتينوسيت ها متصل مي شود.

سيگار کشيدن و هيدرادنيت شياف
اغلب بيماران مبتلا به هيدرادنيت شياف سيگاري هستند و افراد سيگاري بيشتر از افراد غير سيگاري بيماري دارند. استعداد ژنتيکي ابتلا به هيدرادنيت شياف به ويژه در زنان چاق شيوع دارد. اين پاتوژنز شامل انسداد فوليکولي ناشي از نيکوتين/ استيل کولين، پارگي فوليکولار و بي نظمي سيستم ايمني است. سيگاري ها به گزينه هاي درماني فعلي پاسخ ضعيفي مي دهند.

سيگار کشيدن و بيماري هاي عروقي
نيکوتين باعث انقباض عروق و انعقاد خون مي شود و احتمال انسداد عروق خوني لخته هاي خون را افزايش مي دهد. سيگار کشيدن مي تواند باعث تشديد يا شروع شود:

سرمازدگي

يخ زدگي

بيماري وازواسپاستيک اوليه يا ثانويه

زخم در بيماران مبتلا به اسکلروز سيستميک

آمبولي کلسترول مرتبط با تصلب شرايين

ترومبوز ناشي از ترومبوفيليا، سندرم آنتي فسفوليپيد يا داروها از جمله داروهاي ضد بارداري خوراکي

سيگار کشيدن و لوپوس اريتماتوي پوستي
بيش از ده برابر خطر ابتلا به لوپوس اريتماتوي پوستي مزمن (به ويژه لوپوس اريتماتوي ديسکوييد) در افراد سيگاري در مقايسه با غيرسيگاري ها وجود دارد. سيگار کشيدن با فعال کردن لنفوسيت ها فعاليت خود ايمني را افزايش مي دهد، همچنين اين سوءظن جود دارد که درمان LE پوستي مزمن در افراد سيگاري کمتر موثر است. به علاوه، درمان لوپوس اريتماتوي پوستي با هيدروکسي کلروکين و ساير داروها در افراد سيگاري کمتر موثر است.

سيگار کشيدن و بيماري هاي دهان

شرايطي در دهان در افراد سيگاري بيشتر ديده مي شود. اين شامل:

کانديديازيس دهاني (برفک)

پلان دهان و پلان فرسايشي

زبان مودار. در اين شرايط سطح زبان فرايندهايي مانند مو دراز دارد و به دليل رشد بيش از حد باکتري ها زرد، قهوه اي، سبز يا سياه رنگ است. اين بيماري ناشي از رژيم و بهداشت نامناسب دهان، کمبود بزاق و سيگار کشيدن است.

استوماتيت نيکوتين

لکوپلاکياي مويي همراه با عفونت HIV

بزرگ شدن و التهاب لثه

ورم پوستي آکتينيک

تاثير سيگار کشيدن بر داروها

هيدروکربن هاي چند حلقه اي معطر ناشي از استعمال دخانيات باعث ايجاد آنزيم هاي CYP1A2 در کبد مي شود. اين آنزيم ها سموم را از بين مي برند. نتيجه اين است که افراد سيگاري براي دستيابي به همان نتيجه به دوزهاي بيشتري از بسياري از داروها در مقايسه با افراد غير سيگاري ها نياز دارند. اين موارد شامل انسولين، تسکين دهنده درد، ضد روان پريشي، داروهاي ضد انعقاد خون، کافئين و الکل است.

آيا شرايطي در افراد سيگاري کمتر از افراد غير سيگاري است؟
برخي از بيماري هاي التهابي در افراد سيگاري کمتر از افراد غير سيگاري شيوع يا شدت کمتري دارند. اين شامل:

زخم هاي آفتي

آکنه روزاسه

تبخال لب

درماتيت هرپتيفورم

با اين حال، سيگار کشيدن به دليل عوارض جانبي و خطر اعتياد به عنوان درمان توصيه نمي شود.