تسنيم/ فاطمه مرادي اظهار داشت: در کتب طب ايراني حمام جزو استفراغات است، يکي از استفراغات طبيعي متدوال به حساب ميآيد که از عوامل حفظ صحت است، در قديم زمان حمام خيلي طولاني تر از امروزه بود.
به گفته وي در حمام از دلک و ماساژ استفاده ميکردند، روغن مالي رايج بوده است و کلاً فضاهاي حمام قديمي و سنتي با حمامهاي جديد متفاوت بوده و تاثيراتي زياد بر جسم ميگذاشتند.
اين پزشک و پژوهشگر افزود: امروزه حمامهاي قديمي در مجتمعهاي آب درماني و اماکن آبي مثل استخر، سوناي مرطوب و خشک، حوضچه هاي آب سرد، جکوزي و چشمههاي آب گرم معدني قابل تعميم است.
مرادي عنوان کرد: حمامهاي سنتي چند اتاق داشتند و هر کدام از اين اتاقها با هر يک از اماکن آبي که ميگويم، قابل تطابق باشد، اول که از محيط بيرون که وارد ميشدند به زير زمين يعني از يک محيط سرد آرام آرام ميآمدند تا بدنشان عادت کند بعد وارد رختکن ميشدند لباس در ميآوردند، مسيري راه ميرفتند و بعد وارد خانه اول ميشدند.
وي اضافه کرد: خانه اول حرارت خيلي کمي داشته و اثري که بيشتر بر روي بدن داشت افزايش سردي و تري بدن بود، خانه دوم يک مقدار حرارت بالاتري داشت و اثري که بر روي بدن ميگذاشت افزايش گرمي و تري بود، بنابراين بيشتر توصيه ميشود بيشتر افرادي که مزاج معتدل است آنجا بمانند.
اين پزشک و پژوهشگر عنوان کرد: خانه سوم ديگر شدت گرما از همه بيشتر بوده خيلي داغ بوده که باعث افزايش گرمي و خشکي در بدن است وکساني که نياز به تحليل بيشتر بدن دارند مخصوصاً افرادي که سرد و ترند بيشتر در خانه سوم براي درمان توقف کنند.
مرادي بيان داشت: به طور کل مدت توقف در حمام بستگي به سن فرد، مزاج فرد و مزاج فصل دارد. چيزي که بيشتر در کتابها گفته شده است، در مورد حمام معتدل گفته شده که تا زماني که اين حمامها معتدل باشد اثرش بر بدن افزايش گرمي و تري است.
وي خاطرنشان کرد: بنابراين اکثر افراد به طور کل نبايد در اماکن خيلي گرم و حمام گرم توقف داشته باشند، مگر اينکه توصيه شده باشد و از حمامهاي گرم بيشتر براي درمان استفاده ميکردند.