حتی یک ضربه مغزی خفیف هم خطر سکته را به همراه دارد

آسيب‌هاي مغزي تروماتيک که عملکرد طبيعي مغز را مختل مي‌کنند، در بسياري از موقعيت‌ها از جمله سقوط، تصادف خودرو و برخورد هنگام ورزش رخ مي‌دهند.

بيش از ۲۳ ميليون بزرگسال آمريکايي که ۴۰ سال به بالا هستند، سابقه وارد شدن آسيب به سر و ضربه مغزي را دارند. سقوط، شايع‌ترين دليل اين موضوع است. به گزارش "مرکز کنترل و پيشگيري بيماري آمريکا" (CDC)، مرگ و مير در اثر آسيب ناشي از سقوط، از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۷، ۱۷ درصد افزايش داشته است. ميزان مرگ و مير مرتبط با سقوط، در افراد ۷۵ سال به بالا، از همه بيشتر بوده است.

آسيب مغزي، خطر ابتلا به بيماري‌هاي عصبي مانند فراموشي، پارکينسون و صرع را افزايش مي‌دهد. پژوهشگران "دانشگاه پنسيلوانيا" (Penn State) در جديدترين بررسي خود نشان داده‌اند که تنها يک ضربه سر مي‌تواند خطر ابتلا به زوال عقل را تا ۲۵ سال بعد افزايش دهد.

بررسي‌ها نشان داده‌اند که آسيب مغزي تروماتيک، يک عامل خطر مستقل براي سکته به شمار مي‌رود. پژوهش جديد "دانشگاه بيرمنگام" (University of Birmingham)، نخستين بررسي گسترده در مورد خطر سکته مغزي پس از آن است.

پژوهشگران دريافتند که بيماران مبتلا به آسيب مغزي تروماتيک در مقايسه با بيماراني که چنين آسيبي را تجربه نکرده‌اند، ۸۶ درصد بيشتر در معرض خطر سکته مغزي قرار دارند.
به گفته پژوهشگران، خطر سکته مغزي بدون توجه به شدت آسيب افزايش مي‌يابد. اين بدان معناست که حتي يک ضربه مغزي خفيف هم مي‌تواند خطر سکته مغزي را افزايش دهد. اگرچه ميزان خطر در چهار ماه نخست پس از آسيب بيشتر است اما سطح آن به مدت پنج سال همچنان بالا مي‌ماند.

استفاده از داروهاي ضد انعقاد مانند "VKAs" و "استاتين‌ها" (statins) مي‌تواند خطر سکته پس از آن مغزي را کاهش دهد.

"گريس ترنر" (Grace Turner)، پژوهشگر ارشد اين پروژه گفت: پژوهش ما شواهدي را ارائه مي‌کند که ارتباط ميان کاهش خطر سکته پس از آسيب را با مصرف داروهاي پيشگيري از سکته مانند VKAs و استاتين‌ها نشان مي‌دهد.

وي افزود: پژوهش‌هاي بيشتري بايد صورت بگيرند تا کارآيي داروهاي پيشگيري از سکته را پس از آسيب مغزي تروماتيک نشان دهند و پزشکان را راهنمايي کنند تا تصميم‌هاي درماني بهتري بگيرند.

پژوهشگران خاطرنشان کردند: بيماران و ارائه‌دهندگان مراقبت‌هاي بهداشتي بايد بدانند که برخي از داروهاي ضد افسردگي نيز با افزايش خطر سکته مغزي پس از آسيب مغزي تروماتيک در ارتباط است.

ترنر ادامه داد: همان گونه که پژوهش ما نشان مي‌دهد، بيماران مبتلا به آسيب مغزي تروماتيک بايد از امکان افزايش خطر سکته مغزي و افزايش خطر آن در چهار ماه نخست پس از آسيب آگاه شوند. اين يک دوره مهم براي آموزش بيماران و مراقبان آنها به شمار مي‌رود تا در مورد سکته و نشانه‌هاي آن ياد بگيرند.

وي افزود: اين دوره چهار ماهه بايد توسط پزشکان براي به کار بردن داروهاي پيشگيري از سکته مغزي و توصيه‌هاي مربوط به سبک زندگي مورد استفاده قرار بگيرد تا خطر بيش از اندازه سکته مغزي پس از ضربه مغزي تروماتيک را کاهش دهد.

تغيير در سبک زندگي براي کاهش خطر سکته مغزي، کنترل فشار خون، قند خون، سطح طبيعي کلسترول و حفظ وزن مناسب به واسطه رژيم غذايي و ورزش کردن را شامل مي‌شود.
اين پژوهش، در "International Journal of Stroke" به چاپ رسيد.