کرونا/ ترفندی که زودتر ایمنی جمعی را رقم میزند

ايسنا/در ابتداء همهگيري کرونا، يک فرد مبتلا به ويروس نوع ووهان، بهطور متوسط ۲.۵ نفر را مبتلا ميکرد و اکنون نوع دلتاي اين ويروس ميانگين اين رقم را به پنج نفر رسانده است.
به نقل از نيوز، سال گذشته مجبور شديم که اين تعداد را از ۲.۵ نفر به کمتر از يک نفر برسانيم تا موج دوم پايان يابد. يعني ما مجبور شديم شيوه زندگي خود را تغيير دهيم تا انتقال ۶۰ درصدي کاهش يابد. در حال حاضر نيز همان محدوديتها و اقداماتي که سال گذشته براي پايين آمدن اين رقم به يک نفر را اجرا کرديم بايد در نوع دلتا که آلودگي بيشتري دارد نيز انجام دهيم اما اين کاهش ۶۰ درصدي از پنج نفر ما را به دو نفر مبتلا ميرساند.
بنابراين، چه کاري انجام دهيم تا اين ميزان را کاهش دهيم؟ در حال حاضر، رديابي تماس ما بسيار بهتر شده و کمک خوبي است اما آيا کافي است؟ جواب اين سوال به موارد شيوع ويروس بستگي دارد.
يکي از راهکارهاي ارائه شده در اين مورد واکسيناسيون است. تزريق واکسن احتمال ابتلا را کاهش ميدهد (اين کاهش حدود ۹۰ درصد براي واکسن فايزر است، اما در مورد واکسن آسترازنکا حدود ۵۰ تا۷۰ درصد است؛ استرازنکا در جلوگيري از بيماري جدي بسيار خوب است اما براي جلوگيري از هر نوع عفونت به اندازه کافي کارايي ندارد). اگر به اندازه کافي بدشانس نيستيد که پس از واکسيناسيون آلوده شويد، احتمال آلودگي فرد ديگر را نيز به نصف کاهش ميدهيد (هم در مورد فايزر و هم آسترازنکا).
تاکنون، بهطور مناسب، با الويتبندي واکسيناسيون از احتمال بيماري و يا مرگ پيشگيري کرديم. افراد واکسينه شده که در مرکز مراقبت از سالمندان حضور دارند احتمال گسترش ويروس را ندارند، زيرا بهطور متوسط تماس روزانه کمتري دارند. پس چه کسي بيشترين تماس روزانه را دارد و به احتمال زياد ويروس را گسترش ميدهد؟ جوانان و افرادي که بيشتر درگير فعاليتهاي اجتماعي هستند. افرادي که در اقتصاد گيگ يا مشاغل يا فعاليتهايي حضور دارند و با مردم بيشتر درگير هستند. آيا بايد اين افراد را در مرحله بعدي الويت قرار دهيم؟ ما اکنون که دلتا اينجاست بايد در مورد واکسيناسيون افراد آسيبپذير بحث کنيم.
چگونه اين افراد را پيدا کنيم؟ اين قسمت، سخت است. آيا بوروکراسي اداري براي تصميمگيري در مورد اينکه چنين افرادي چه کساني هستند، لازم است؟ و لازم است که صحت آن را براي واکسيناسيون تاييد کند؟
ما بهعنوان انسان، اغلب بر اساس ويژگيهايي در مکاني که زندگي ميکنيم، گردهم جمع ميشويم و اتفاقا افرادي که در مشاغل داراي تحرک بيشتر فعاليت دارند در مراکز شهري حضور مييابند.
بهعنوانمثال، بر اساس نقشهاي از ملبورن بر اساس فهرست ايجاد شده توسط آدل منصور که مربوط به دادههاي مسکن پرمخاطره همچنين تحقيقات خارج از کشور در مورد اينکه آيا مشاغل افراد به آنان اجازه ميدهند که از خانه کار کنند و يا اگر نميتوانند از خانه کار کنند، چقدر احتمال دارد که هنگام کار با ديگران نزديک باشند، منتشر شده است و در واقع با استفاده از سرشماري و ساير دادهها اين فهرست ترسيم شده است.
اين نقشه خوشهبندي جغرافيايي موارد کوويد-۱۹ سال گذشته را به خوبي بيان کرده است و به راحتي ميتوان فقط محلههايي را شناسايي کرد که بالاترين نرخ کوويد-۱۹ را در موج دوم سال گذشته داشتهاند. دو سوم موارد فعال در ۳۱ جولاي ۲۰۲۰ در ۲۰ درصد محلههاي داراي بالاترين نرخ، متمرکز شده است.
وقتي فايزر براي افراد ۱۶ تا ۴۰ ساله در ويکتوريا تزريق شود، پيشنهاد ميکنيم براي اينکه سريعتر به ايمني جمعي برسيم اين مناطق را در اولويت قرار دهيم اين امر موجب ميشود مقاومت ما بيشتر شود، زيرا واکسيناسيون افراد متحرک بيشتر از واکسيناسيون يک شهروند عادي موثر خواهد بود.
اين روش تاثيرات زيادي دارد حتي افرادي که زياد متحرک نيستند و در مناطقي زندگي ميکنند که بهطور متوسط از حرکت بيشتري برخوردار هستند، اين احتمال وجود دارد که بيشتر ويروس را دريافت و انتقال دهند. در نتيجه جغرافيا مهم است. چنين ترفندي باعث انعطافپذيري شده و تاثير آن هفتهها يا ماهها زودتر از روشي ديگر است.
در ساير کلانشهرهاي بزرگ استراليا که موج دوم براي شناسايي محلههاي داراي اولويت را نداشتهاند، اولويتبندي محلات با استفاده از شاخصي مانند اين نمونه يا فقط معيار محروميت اقتصادي-اجتماعي انجام شود.